Nox præcéssit, dies autem appropinquávit: abjiciámus ergo ópera tenebrárum, et induámur arma lucis...

 Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári: Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti Deus: per ómnia sǽcula sæculórum. ℞. Amen.

Today is the 1st Sunday of Advent and the beginning of the new liturgical year. The Mass is Ad te levavi animam meam. The Missale presents the rubrics for the ordinary celebration of the Holy Sacrifice on this 'new year's day'; I've left them in place. I suppose I ought to note when Pius XII and Ioannes XXIII suppressed this or that but, it is a beautiful morning and a new year so... even in this week when it was decided at the Holy See that the typical version of new documents will be whichever language is the original text, tsk. But I missed this myself i.e. I didn't see the notice, so who knows what is actually decided. Still, new year, spes contra spem.

The day's page at the Schola Sainte-Cécile's website is here. The livret for Holy Mass is here, and that for Vespers and Benediction of the Most Blessed Sacrament is here. First Vespers was celebrated yesterday but I missed it, only watching the video-recording after the fact. The folded chasubles (I think) are in use at Le Barroux; I noticed this first and then the fact that the Lord Abbot is pontificating, tsk, but wonder why I've not done so e.g. in Lent previously. Hmm.. 

The Roman Martyrology today, for tomorrow the Kalends of December.

Statio ad Sanctam Mariam majorem

Tropus ad Introitus. The page at the Schola's website is here.

Sanctíssimus namque Gregórius cum preces effúnderet ad Dóminum ut músicum donum ei désuper in carmínibus dedísset, tunc descéndit Spíritus Sanctus super eum, in spécie colúmbæ, et illustrávit cor ejus, et sic demum exórtus est cánere, ita dicéndo: Ad te levavi…

Introitus. Ps. 24, 1–3. Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei: etenim univérsi, qui te exspéctant, non confundéntur. Ps. ibid., 4. Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: et sémitas tuas édoce me. ℣. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen.

Quo finito, repetitur Ad te levávi usque ad Psalmum.

¶ Hic modus repetendi Introitum servatur per totum annum.

Kyrie.

¶ Non dicitur Glória in excélsis in Missis de Tempore ab hac Dominica usque ad Vigiliam Nativitatis Domini inclusive.

Oratio. Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári: Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti Deus: per ómnia sǽcula sæculórum. ℞. Amen.

Ab hac die usque ad diem 23 Decembris inclusive, quando dicendæ sint juxta Rubricas, Orationes pro diversitate Temporum assignatæ, etiam in Vigiliis et infra Octavas, erunt sequentes, excepta tamen 2.

Oratione, quæ in Missis de beata Maria Virgine et in iis, in quibus de eadem fit Commemoratio, necnon in Missa votiva de Omnibus Sanctis, dicitur de Spiritu Sancto.

2. de S. Maria.

Oratio. Deus, qui de beátæ Maríæ Vírginis útero Verbum tuum, Angelo nuntiánte, carnem suscípere voluísti: præsta supplícibus tuis; ut, qui vere eam Genetrícem Dei credimus, ejus apud te intercessiónibus ad juvémur. (Per eúndem Dominum nostrum Jesum Christum, Filium tuum: Qui tecum vivit.)

3. contra persecutores Ecclesiæ.

Oratio. Ecclésiæ tuæ, quǽsumus, Dómine, preces placátus admítte: ut, destrúctis adversitátibus et erróribus univérsis, secúra tibi sérviat libertáte. Per Dóminum.

Vel 3. pro Papa.

Oratio. Deus, ómnium fidélium pastor et rector, fámulum tuum Leonem, quem pastórem Ecclésiæ tuæ præésse voluísti, propítius réspice: da ei, quǽsumus, verbo et exémplo, quibus præest, profícere; ut ad vitam, una cum grege sibi crédito, pervéniat sempitérnam. Per
Dóminum.

Lectio Epístolæ beati Pauli Apostoli ad Romános.
Rom. 13, 11–14.
Fratres: Scientes, quia hora est jam nos de somno súrgere. Nunc enim própior est nostra salus, quam cum credídimus. Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Abjiciámus ergo ópera tenebrárum, et induámur arma lucis. Sicut in die honéste ambulémus: non in comessatiónibus et ebrietátibus, non in cubílibus et impudicítiis, non in contentióne et æmulatióne: sed induímini Dóminum Jesum Christum.

Graduale. Ps. 24, 3 et 4. Univérsi, qui te exspéctant, non confundéntur, Dómine. ℣. Vias tuas, Dómine, notas fac mihi: et sémitas tuas édoce me.

Allelúja, allelúja, ℣. Ps. 84, 8. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: et salutáre tuum da nobis. Allelúja.

In Feriis Adventus, quando per hebdomadam resumitur Missa de Dominica, non dicitur Allelúja nec Versus sequens, sed tantum Graduale.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secundum Lucam.
Luc. 21, 25–33.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Erunt signa in sole et luna et stellis, et in terris pressúra géntium præ confusióne sónitus maris et flúctuum: arescéntibus homínibus præ timóre et exspectatióne, quæ supervénient univérso orbi: nam virtútes cœlórum movebúntur. Et tunc vidébunt Fílium hóminis veniéntem in nube cum potestáte magna et majestáte. His autem fíeri incipiéntibus, respícite et leváte cápita vestra: quóniam appropínquat redémptio vestra. Et dixit illis similitúdinem: Vidéte ficúlneam et omnes árbores: cum prodúcunt jam ex se fructum, scitis, quóniam prope est æstas. Ita et vos, cum vidéritis hæc fíeri, scitóte, quóniam prope est regnum Dei. Amen, dico vobis, quia non præteríbit generátio hæc, donec ómnia fiant. Cœlum et terra transíbunt: verba autem mea non transíbunt.

At Saint-Eugène, after the homily (although I vaguely recall that this was in fact sung at some different place? vaguely) the Sol sub nube latuit. the famous conductus à deux voix sur l’Incarnation, will be sung; the text is by Gautier de Châtillon, chancellor of the Church of Reims and then canon of Amiens and the music from the Magnus Liber Organi, that is from the 12th century service books of the Church of Paris.

Sol sub nube látuit
Sed eclypsis néscius,
Cum se carni míscuit
Summi Patris Fílius.
Maritári vóluit
Verbum Patris áltius,
Núbere non pótuit
Caro gloriósius.

R/. Gaude nova nupta!
Fides est et véritas,
Quod a carne Déitas
Non fuit corrúpta.

Qui solus ætérnus est
Et qui regit ómnia,
Quod non erat factus est,
Nec taménres ália :
Illum qui solútus est,
Stricta ligat fáscia,
Jacet, qui imménsus est,
Inter animália.

R/. Gaude nova nupta!

Fides est et véritas,

Quod a carne Déitas

Non fuit corrúpta.

Solis jubar témperat
Nubes molis néscia,
Terra fructum génerat
Quo dulcescunt ómnia.
Cœlo terras féderat
Nova data grátia,
Tóllere qui vénerat
Captivántis spólia.

R/. Gaude nova nupta!

Fides est et véritas,

Quod a carne Déitas

Non fuit corrúpta.

Credo, quod dicitur in omnibus Dominicis per totum annum, tam occurrentibus quam anticipatis, vel, etiam quoad Officium, repositis. Non dicitur autem in diebus ferialibus, quando resumitur Missa
Dominicæ præcedentis.

At Saint-Eugène, at the incensings at the Offertory, the Advent prose Mœsta Sion muta vocem from the ancient rite of Lisieux. 

Mœsta Sion, muta vocem,
Sume psalmum, et felicem
Dic vicem mortálium.

Lapsus homo suspirabat,
Cœlo pulsus exulabat;
Fert Deus auxilium.

Quem Prophetæ prædicarunt,
Quem tot annos expectarunt,
Justum pluunt sidera.

Radix Jesse mittit florem:
Terra profert Salvatorem:
Virgo fit puerpera.

Hic languores nostros suscipiet;
Hic æternam pacem stabiliet,
Omne scelus abluet.

Hic decretum nobis contrarium,
Quo peccati fit mors stipendium,
Immolatus diluet.

Qui Redemptor expectaris,
O spes rebus in amaris!
Instant mala, quid moraris?
Veni, lapsos erige.

Et tu, Virgo paritura,
Dei mater mox futura,
Mater virgo permansura,
Invocantes protege.
Amen.

Offertorium. Ps. 24, 1–3. Ad te levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei: étenim univérsi, qui te exspéctant, non confundéntur.

Secreta. Hæc sacra nos, Dómine, poténti virtúte mundátos ad suum fáciant purióres veníre princípium. Per Dóminum nostrum.

2. de S. Maria

Secreta. In mentibus nostris, quǽsumus, Dómine, veræ fidei sacraménta confírma: ut, qui concéptum de Vírgine Deum verum et hóminem confitémur; per ejus salutíferæ resurrectiónis poténtiam, ad ætérnam mereámur perveníre lætítiam. (Per eúndem Dóminum nostrum.)

3. contra persecutores Ecclesiæ.

Secreta. Prótege nos, Dómine, tuis mystériis serviéntes: ut, divínis rebus inhæréntes, et córpore tibi famulémur et mente. Per Dóminum.

Vel 3. pro Papa.

Secreta. Oblátis, quǽsumus, Dómine, placáre munéribus: et fámulum tuum Leonem, quem pastórem Ecclésiæ tuæ præésse voluísti, assídua protectióne gubérna. Per Dóminum.

¶ Præfatio de sanctissima Trinitate: quæ dicitur in Dominicis, etiam Sabbato anticipatis, Præfationem propriam vel de Tempore assignatam non habentibus, juxta Rubricas; non vero in diebus ferialibus, quando resumitur Missa Dominicæ, sed tunc dicitur Præfatio communis, nisi facienda sit aliqua Commemoratio, quæ Præfationem propriam exigat, juxta Rubricas.

Praefatio de Adventu in the Proprium Parisiense.

Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum Dóminum nostrum. Quem pérdito hóminum géneri, Salvatórem miséricors et fidélis promisísti; cujus véritas instrúeret ínscios, sánctitas justificáret ímpios, virtus adjuváret infírmos. Dum ergo prope est ut véniat, quem missúrus es, et dies affúlget liberatiónis nostræ, in hac promissiónum tuárum fide, piis gáudiis exsultámus. Et ídeo cum Ángelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:

¶ In Missis tamen de Tempore Adventus numquam dicitur Præfatio de beata Maria Virgine.

Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.

At Saint-Eugène, at the Communio will be sung the 11th century sequence for the 1st Sunday of Advent from the ancient Paris Rite.

Salus ætérna,

Indeficiens mundi vita:

Lux sempitérna,

et redémptio vere nostra:

Cóndolens humána períre sæcla

Per tentántis númina:

Non linquens excélsa, adísti ima

Própria cleméntia.

Mox tua spontánea grátia

Assúmens humána:

Quæ fúerant pérdita ómnia

Salvásti térrea:

Ferens mundo gáudia.

Tu ánimas et córpora nostra Christe éxpia: 

Ut possídeas lúcida nosmet habitácula. 

Advéntu primo justífica: 

In secúndo nosque líbera: 

Ut cum facta luce magna, judicábis ómnia: 

Nosmet tua subsequámur mox vestígia

Quocúmque visa. 

Amen.

Communio. Ps. 84, 13. Dóminus dabit benignitátem: et terra nostra dabit fructum suum.

Postcommunio. Suscipiámus, Dómine, misericórdiam tuam in médio templi tui: ut reparatiónis nostræ ventúra sollémnia cóngruis honóribus præcedámus. Per Dóminum.

2. de S. Maria.

Postcommunio. Grátiam tuam, quǽsumus, Dómine, méntibus nostris infúnde: ut, qui, Angelo nuntiánte, Christi, Fílii tui, incarnatiónem cognóvimus; per passiónem ejus et crucem, ad resurrectiónis glóriam perducámur. (Per eúndem Dóminum.)

3. contra persecutores Ecclesiæ.

Postcommunio. Quǽsumus, Dómine, Deus noster: ut, quos divina  tríbuis participatióne gaudére, humánis non sinas subjacére perículis. Per Dóminum.

Vel 3. pro Papa.

Postcommunio. Hæc nos, quǽsumus, Dómine, divíni sacramenti percéptio prótegat: et fámulum tuum Leonem, quem pastorem Ecclésiæ tuæ præésse voluísti; una cum commísso sibi grege, salvet semper et múniat. Per Dóminum.

¶ Dicitur Benedicámus Dómino. Et sic servatur, quoties omissum fuerit Glória in excélsis; secus autem dicitur Ite, Missa est.

¶ Per totum annum, si dicenda sit infra hebdomadam Missa de Feria, resumitur Missa Dominicæ præcedentis, nisi propria Missa assignetur; et similiter sumuntur Orationes de Dominica, quando de Feria, quæ Missam propriam non habeat, facienda sit Commemoratio juxta Rubricas.

¶ Cum Tempore Adventus, Quadragesimæ a die Cinerum inclusive, et Passionis, in Quatuor Temporibus et in Litaniis tam majoribus quam minoribus dicitur Missa de quolibet Festo, aut aliqua ex Missis votivis, extra Missam conventualem vel cantatam semper fit Commemoratio de Feria; quæ etiam fit in Missa conventuali et in Missis cantatis, nisi alia dicatur Missa pariter conventualis vel cantata de Feria.

Idem servatur in omnibus Vigiliis; excepto casu, quo in Vigilia communi vel Duplex I classis agatur vel aliqua ex Missis votivis pro re gravi et publica simul causa, aut juxta earundem normas celebretur, quia tunc nulla fit Commemoratio de eadem Vigilia.

✠   ✠   ✠

Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium; ut, qui sanctæ Dei Genitrícis memóriam ágimus; intercessiónis ejus auxílio, a nostris iniquitátibus resurgámus. Per Christum Dóminum nóstrum.

Deus, a quo sancta desidéria, recta consília, et justa sunt ópera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandátis tuis dédita, et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectióne tranquílla. Per Dóminum.

Deus, qui caritátis dona per grátiam Sancti Spíritus tuórum fidélium córdibus infudísti: da fámulis et famulábus tuis, pro quibus tuam deprecámur cleméntiam, salútem mentis et córporis; ut te tota virtúte díligant, et quæ tibi plácita sunt, tota dilectióne perfíciant. Per Dóminum.

Laus Deo Virginique Matri