Dum médium siléntium tenérent ómnia, et nox in suo cursu médium iter háberet, omnípotens Sermo tuus, Dómine, de cœlis a regálibus sédibus venit...

 

Today is the Sunday infra Octavam Nativitatis Domini and the Mass is Dum medium silentium. Through 1955, Pope Saint Sylvester was commemorated although, apparently, not afterward. Before the re-arrangements of Pius X in Divino afflatu (1911) the feast took precedence of the Sunday i.e. the Mass of the Holy Pontiff, Sacerdotes tui Domine, was said and the Sunday commemorated. 

The Mass for today in the 1920 Missal is Dum medium silentium; it was sung at Saint-Eugène (the Schola's page is here and the livret of the Mass is here; the livret for 1st Vespers of the feast of the Circumcision and the Octave of Our Lord's Nativity, which will be sung at 0845 my time, is here). I'll wait to hear which Mass was sung at Barroux before putting any texts here. The text of the video window does say that it was the Mass infra Octavam.

At Barroux, the antiphon at Terce was Génuit puérpera Regem, cui nomen ætérnum, et gáudia matris habens cum virginitátis honóre: nec primam símilem visa est, nec habére sequéntem, allelúia.

It is so very lovely, the Dum medium silentium. I hope that Neumz highlights this Introit today... no, the Communio Tolle Puerum. 

Before the Asperges at Saint-Eugène, the sacred ministers and the people knelt to sing Psalm 50, to beg the divine Mercy and ask forgiveness of all the sins of the past civil year. The act of public piety was concluded with the following oration. 

V/. Ostende nobis, Domine, misericordiam

tuam.

R/. Et salutare tuum da nobis.

Orémus. Deus, qui culpa offenderis, pœnitentia placaris, preces populi tui supplicantis propitius respice: et flagella tuæ iracundiæ, quæ pro peccatis nostris meremus, averte. Per Christum Dóminum nostrum.

R/. Amen.

Introitus. Sap. 18, 14-15. Dum médium siléntium tenérent ómnia, et nox in suo cursu médium iter háberet, omnípotens Sermo tuus, Dómine, de cœlis a regálibus sédibus venit. Ps. 92, 1. Dóminus regnávit, decórem indútus est: indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se. V. Glória Patri.

Kyrie, Gloria.

Oratio. Omnípotens sempitérne Deus, dírige actus nostros in beneplácito tuo: ut in nómine dilécti Fílii tui mereámur bonis opéribus abundáre: Qui tecum.

Et fit Commemoratio Octavæ Nativitatis. 

But these Octave commemorations weren't made at Barroux.

Oratio. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut nos Unigéniti tui nova per carnem Natívitas líberet; quos sub peccáti jugo vetústa sérvitus tenet. Per eúndem Dóminum nostrum.

Lectio Epístolæ beati Pauli Apostoli ad Gálatas.
Gal. 4, 1-7.
Patres: Quanto témpore heres párvulus est, nihil differt a servo, cum sit dóminus ómnium: sed sub tutóribus et actóribus est usque ad præfinítum tempus a patre: ita et nos, cum essémus párvuli, sub eleméntis mundi erámus serviéntes. At ubi venit plenitúdo témporis, misit Deus Fílium suum, factum ex mulíere, factum sub lege, ut eos, qui sub lege erant, redímeret, ut adoptiónem filiórum reciperémus. Quóniam autem estis fílii, misit Deus Spíritum Fílii sui in corda vestra, clamántem: Abba, Pater. Itaque jam non est servus, sed fílius: quod si fílius, et heres per Deum.

Graduale. Ps. 44, 3 et 2. Speciósus forma præ filiis hóminum: diffúsa est gratia in lábiis tuis. ℣. Eructávit cor meum verbum bonum, dico ego ópera mea Regi: lingua mea cálamus scribæ, velóciter scribéntis.

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 92, 1. Dóminus regnávit, decórem índuit: índuit Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se virtúte. Allelúja.

The Sequence, from the traditional Proprium Parisiense.

Votis Pater annuit:
Justum pluunt sidera:
Salvatorem genuit
Intacta puerpera:
Homo Deus nascitur.

Superum concentibus
Panditur mysterium:
Nos mixti pastoribus
Cingamus præsepium
In quo Christus ponitur.

Tu lumen de lumine
Ante solem funderis:
Tu numen de Numine
Ab æterno gigneris,
Patri par progenies.

Tantus es! et superis,
Quæ te premit caritas,
Sedibus delaberis:
Ut surgat infirmitas
Infirmus humi jaces.

Quæ nocens debueram
Innocens exequeris:
Tu legi quam spreveram,
Legifer subjiceris:
Sic doces justitiam!

Cœlum cui regia,
Stabulum non respuis;
Qui donas imperia,
Servi formam induis:
Sic teris superbiam.

Nobis ultro similem
Te præbes in omnibus:
Debilibus debilem,
Mortalem mortalibus:
His trahis nos vinculis!

Cum ægris confunderis,
Morbi labem nesciens;
Pro peccato pateris
Peccatum non faciens:
Hoc uno dissimilis.

Summe Pater, Filium
Qui mittis ad hominem,
Gratiæ principium,
Salutis originem,
Da Jesum cognoscere.

Cujus igne cœlitus
Caritas accenditur,
Ades, alme Spiritus:
Qui pro nobis nascitur,
Da Jesum diligere. 

Amen. Alleluia.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secundum Lucam.
Luc. 2, 33-40.
In illo témpore: Erat Joseph et Maria Mater Jesu, mirántes super his quæ dicebántur de illo. Et benedíxit illis Símeon, et dixit ad Maríam Matrem ejus: Ecce, pósitus est hic in ruínam et in resurrectiónem multórum in Israël: et in signum, cui contradicétur: et tuam ipsíus 
ánimam pertransíbit gládius, ut reveléntur ex multis córdibus cogitatiónes. Et erat Anna prophetíssa, fília Phánuel, de tribu Aser: hæc procésserat in diébus multis, et víxerat cum viro suo annis septem a virginitáte sua. Et hæc vídua usque ad annos octogínta quátuor: quæ non discedébat de templo, jejúniis et obsecratiónibus sérviens nocte ac die. Et hæc, ipsa hora super véniens, confitebátur Dómino, et loquebátur de illo ómnibus, qui exspectábant redemptiónem Israël. Et ut perfecérunt ómnia secúndum legem Dómini, revérsi sunt in Galilǽam in civitátem suam Názareth. Puer autem crescébat, et confortabátur, plenus sapiéntia: et grátia Dei erat in illo. 

Credo.

At Saint-Eugène, during the incensing of the altar, the Puer natus in Bethlehem was sung; evidently, this was in origin (c 1280-1320?) a trope of the Benedicamus Domino. It is, however, a modern melody.

Offertorium. Ps. 92, 1-2. Deus firmávit orbem terræ, qui non commovébitur: paráta sedes tua, Deus, ex tunc, a sǽculo tu es.

Secreta. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut óculis tuae majestátis munus oblátum, et grátiam nobis piæ devotiónis obtineat, et efféctum beátæ perennitátis acquírat. Per Dóminum.

Pro Octava Nativitatis.

Secreta. Obláta, Dómine, múnera, nova Unigéniti tui Nativitate sanctífica: nosque a peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per eúndem Dóminum.

Præfatio de Nativitate et de ea dicitur etiam Communicántes.

Am almost ashamed to realise that I've not included this most beautiful expression of the Latin genius of the Fathers in this year's Christmas pages. 

Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus:
Quia per incarnáti Verbi mystérium, nova mentis nostræ óculis lux tuæ claritátis infúlsit: ut dum visibíliter Deum cognóscimus, per hunc in invisibílium amórem rapiámur.
Et ídeo cum Ángelis et Archángelis, cum
Thronis et Dominatiónibus, cumque omni
milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ
tuæ cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.

At Saint-Eugène, at the Communion the Schola sang the last chorus, Salve puerule, of Charpentier's wonderful In Nativitatem Domini nostri Iesu Christi Canticum (H. 414). 

Salve puérule,
Salve tenéllule,
O nate párvule,
Quam bonus es.

Tu cœlum déseris,
Tu mundo násceris
Nobis te’ut míseris
Assímiles.

O summa bónitas,
Excélsa Déitas,
Vilis humánitas
Fit hódie.

Ætérnus náscitur,
Imménsus cápitur
Et rei tégitur
Sub spécie.

Virgo puérpera
Beáta víscera,
Dei cum ópera
Dent fílium.

Gaude flos vírginum,
Gaude spes hóminum,
Fons lavans críminum
Prolúvium.

Communio. Matth. 2, 20. Tolle Púerum et Matrem ejus, et vade in terram Israël: defúncti sunt enim, qui quærébant ánimam Púeri.

Postcommunio. Per hujus, Dómine, operatiónem mystérii, et vitia nostra purgéntur, et justa desidéria compleántur. Per Dóminum.

Pro Octava Nativitatis.

Postcommunio. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut natus hódie Salvátor mundi, sicut divínæ nobis generatiónis est auctor; ita et immortalitátis sit ipse largítor: Qui tecum vivit et regnat.

After the Last Gospel was read, the Schola and people sang the Te Deum in thanksgiving for all of Almighty God's blessings in the year now almost past. I finally gave up trying to get the formatting of the rubrics to display correctly, tsk. There are three reverences (a bow of the head) prescribed and one period of kneeling, during the Te ergo quaesumus. Ack. 

Te Deum laudámus: te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim incessábili voce proclámant:
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus Apostolórum chorus,
Te Prophetárum laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus laudat exércitus.
Te per orbem terrárum sancta confitétur Ecclésia,
Patrem imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum et únicum Fílium;
Sanctum quoque Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, Christe.
Tu Patris sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, in glória Patris.
Judex créderis esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies benedícimus te.
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: non confúndar in ætérnum.

V/. Benedicámus Patrem, et Fílium, cum Sancto Spíritu.
R/. Laudémus, et superexaltémus eum in sæcula.
V/. Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cœli.
R/. Et laudábilis et gloriósus et superexaltátus in sæcula.
V/. Dómine, exáudi oratiónem meam. 
R/. Et clamor meus ad te véniat. 
V/. Dóminus vobís-cum.
R/. Et cum Spíritu tuo.

Orémus. Deus, cujus misericórdiæ non est númerus, et bonitátis infínitus est thesáurus, piíssimæ Majestáti tuæ pro colátis donis grátias ágimus, tuam semper cleméntiam exorántes; ut, qui peténtibus postuláta concédis, eósdem non déserens, ad præmia futúra dispónas. Per Christum Dóminum nostrum.

R/. Amen.

The hymn Silence, ciel! silence, terre!, an 18th century carol from Normandie, was sung as the clergy departed the sanctuary. 

LDVM