Ave, liber incomprehénsus, quæ Verbum et Fílium Patris mundo legéndum exhibuisti...

 

Today is the Friday infra Hebdomadam IIam Adventus and, in the Traditional Rite, the Octave of Our Blessed Lady's Immaculate Conception. At Barroux, the monks will sing the Sunday Mass, Populus Sion; at Saint-Eugène, we shall see.

The Mass of the Octave is Gaudens gaudebo in Domino but of course it won't be celebrated. Hmm. Myself, am going to say the Office of the Octave so will put its lessons here but will probably simply link to Populus Sion (here, and the Gregorian scores-- without most of my usual prosing on-- from yesterday, here) and to whichever Mass is said at Saint-E. When the lessons are from Pius IX and Pius XII, even though I make a point of using the most quiet Office voice I'm capable of, I always end up feeling as if I'm a herald making a public proclamation. But that they defined the Immaculate Conception and Assumption of Our Lady the Ever-Virgin Mother of God when they did is a great blessing of the divine Providence; imagine Pope N. trying to do so in this century, when so many have abandoned the Faith and when it seems that a good number of those who haven't publicly apostasized remain within the communion of Holy Church as much to agitate for this and that innovation contra fidem as for any other reason. 

Lectio 1

De Isaía Prophéta

Isa 24:1-3

1 Ecce Dóminus dissipábit terram, et nudábit eam, et áffliget fáciem ejus, et dispérget habitatóres ejus.

2 Et erit sicut pópulus, sic sacérdos: et sicut servus, sic dóminus ejus: sicut ancílla, sic dómina ejus: sicut emens, sic ille qui véndit: sicut fœnerátor, sic is qui mutúum áccipit: sicut qui répetit, sic qui debet.

3 Dissipatióne dissipábitur terra, et direptióne prædábitur. Dóminus enim locútus est verbum hoc.

R. Ecce véniet Dóminus, protéctor noster, Sanctus Israël,
* Corónam regni habens in cápite suo.
V. Et dominábitur a mari usque ad mare, et a flúmine usque ad términos orbis terrárum.
R. Corónam regni habens in cápite suo.

Lectio 2

Isa 24:4-6

4 Luxit et deflúxit terra, et infirmáta est: deflúxit orbis, infirmáta est altitúdo pópuli terræ.

5 Et terra infécta est ab habitatóribus suis: quia transgréssi sunt leges, mutavérunt jus, dissipavérunt fœdus sempitérnum.

6 Propter hoc maledíctio vorábit terram, et peccábunt habitatóres ejus: ideóque insánient cultóres ejus, et relinquéntur hómines pauci.

R. Sicut mater consolátur fílios suos, ita consolábor vos, dicit Dóminus: et de Jerúsalem civitáte quam elégi, véniet vobis auxílium:
* Et vidébitis et gaudébit cor vestrum.
V. Dabo in Sion salútem, et in Jerúsalem glóriam meam.
R. Et vidébitis et gaudébit cor vestrum.

Lectio 3

Isa 24:7-16

7 Luxit vindémia, infirmáta est vitis, ingemuérunt omnes qui lætabántur corde.

8 Cessávit gáudium tympanórum, quiévit sónitus lætántium, contícuit dulcédo cítharæ.

9 Cum cántico non bibent vinum, amára erit pótio bibéntibus illam.

10 Attríta est cívitas vanitátis, clausa est omnis domus, nullo introëúnte.

11 Clamor erit super vino in platéis: desérta est omnis lætítia: translátum est gáudium terræ.

12 Relícta est in urbe solitudo, et calámitas ópprimet portas.

13 Quia hæc erunt in médio terræ, in médio populórum: quómodo si paucæ olívæ, quæ remansérunt, excutiántur ex ólea: et racémi, cum fúerit fínita vindémia.

14 Hi levábunt vocem suam, atque laudábunt: cum glorificátus fúerit Dóminus, hínnient de mari.

15 Propter hoc in doctrínis glorificáte Dóminum, in ínsulis maris nomen Dómini Dei Israël.

16 A fínibus terræ laudes audívimus, glóriam justi.

R. Jerúsalem, plantábis víneam in móntibus tuis: exsultábis, quóniam dies Dómini véniet: surge, Sion, convértere ad Dóminum Deum tuum: gaude et lætáre, Jacob:
* Quia de médio géntium Salvátor tuus véniet.
V. Exsúlta satis, fília Sion: júbila, fília Jerúsalem.
R. Quia de médio géntium Salvátor tuus véniet.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quia de médio géntium Salvátor tuus véniet.

Lectio 4

Ex Bulla dogmatica Pii Papæ IX

Ab antíquis tempóribus Sacrórum antistites, ecclesiástici viri, regulares ordines ac vel ipsi imperatóres et reges ab hac apostolica Sede enixe efflagitarunt, ut immaculáta sanctíssimæ Dei Genitrícis Conceptio véluti catholicæ fidei dogma definirétur. Quæ postulatiónes hac nostra quoque ætate iterátæ fuérunt, ac potíssimum felicis recordatiónis Gregório décimosexto prædecessori nostro, ac nobis ipsis oblátæ sunt tum ab epíscopis, tum a clero sæculari, tum a religiosis familiis, ac summis princípibus et fidelibus pópulis. Nos ítaque singulari animi nostri gáudio hæc ómnia probe noscéntes ac serio considerántes, vix dum, licet immeriti, arcano divinæ providéntiæ consílio ad hanc sublimem Petri Cáthedram evecti, totius Ecclésiæ gubernácula tractanda suscépimus, nihil certe antiquius hábuimus, quam pro summa nostra vel a teneris annis erga sanctíssimam Dei Genitricem Vírginem Mariam veneratióne, pietáte et afféctu, ea ómnia perágere, quæ adhuc in Ecclésiæ votis esse poterant, ut beatíssimæ Vírginis honor augerétur, ejusque prærogativæ úberiori luce nitérent.

R. Ego ex ore Altíssimi prodívi, primogénita ante omnem creatúram: ego feci in cælis, ut orirétur lumen indefíciens.

* Nondum erant abýssi, et ego jam concépta eram.

V. Deus enim creávit me in justítia, et apprehéndit manum meam, et servávit me.

R. Nondum erant abýssi, et ego jam concépta eram.

Lectio 5

Itaque plurimum in Dómino confisi advenisse témporum opportunitátem pro immaculáta sanctíssimæ Dei Genitrícis Vírginis Maríæ Conceptióne definienda, quam divina elóquia, veneranda traditio, perpetuus Ecclésiæ sensus, singuláris catholicórum antístitum ac fidelium conspirátio, et insígnia prædecessórum nostrórum acta et constitutiónes mirifice illustrant atque declarant; rebus ómnibus diligentíssime perpénsis et assiduis fervidisque ad Deum precibus effúsis, minime cunctándum nobis esse censúimus, supremo nostro judício immaculátam ipsíus Vírginis Conceptiónem sancire, definire, atque ita pientíssimis catholici orbis desidériis, nostræque in ipsam sanctíssimam Vírginem pietáti satisfácere, ac simul in ipsa unigénitum Fílium suum Dóminum nostrum Jesum Christum magis atque magis honorificare, cum in Fílium redundet quidquid honoris et laudis in Matrem impénditur.

R. Nihil inquinátum in eam incúrrit:

* Candor est lucis ætérnæ et spéculum sine mácula.

V. Est enim hæc speciósior sole, et luci comparáta invenítur púrior.

R. Candor est lucis ætérnæ et spéculum sine mácula.

Lectio 6

Quare postquam numquam intermísimus in humilitate et jejúnio privatas nostras et publicas Ecclésiæ preces Deo Patri per Fílium ejus offerre, ut Spíritus Sancti virtúte méntem nostram dirigere et confírmare dignarétur, implorato univérsæ cæléstis curiæ præsidio, et advocato cum gemítibus Paraclito Spiritu, eoque sic aspirante; ad honórem sanctæ et indivíduæ Trinitátis, ad decus et ornaméntum Vírginis Deiparæ, ad exaltatiónem fidei catholicæ et christianæ religiónis augméntum, auctoritate Dómini nostri Jesu Christi, beatórum Apostolórum Petri et Pauli, ac nostra, declaramus, pronuntiámus et definímus: Doctrinam quæ tenet beatíssimam Vírginem Mariam in primo instanti suæ Conceptiónis fuísse singulari omnipoténtis Dei grátia et privilegio, intuitu meritórum Christi Jesu Salvatoris humani generis, ab omni originalis culpæ labe præservatam immunem, esse a Deo revelátum, atque idcirco ab ómnibus fidelibus firmiter constanterque credéndam. Quapropter si qui secus ac a nobis definítum est, quod Deus avértat, præsumpserint corde sentire, ii nóverint ac porro sciant se proprio judício condemnatos, naufragium circa fidem passos esse, et ab unitate Ecclésiæ defecisse.

R. Signum magnum appáruit in cælo: Múlier amícta sole, et luna sub pédibus ejus,

* Et in cápite ejus coróna stellárum duódecim.

V. Induit eam Dóminus vestiméntis salútis, induménto justítiæ, et quasi sponsam ornávit eam monílibus suis.

R. Et in cápite ejus coróna stellárum duódecim.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Et in cápite ejus coróna stellárum duódecim.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 1:26-28
In illo témpore: Missus est Angelus Gabriel a Deo in civitátem Galilææ, cui nomen Nazareth, ad Vírginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David, et nomen Vírginis Maria. Et réliqua.

Homilía sancti Epiphánii Epíscopi

Oratio de laudibus S. Maríæ Deiparæ

Quid dicam, aut quid próloquar de præclára et sancta Vírgine? Solo enim Deo excepto, cunctis superior éxstitit: natúra formosior est ipsis Chérubim et Séraphim, et omni exercitu Angelico: cui prædicandæ cæléstis ac terrena lingua minime sufficit, immo vero nec Angelórum. O beáta Virgo, columba pura et sponsa cæléstis, Maria, cælum, templum, et thronus divinitátis, quæ coruscántem in cælo et in terra solem habes Christum! Nubes lucida, quæ fulgur de cælo lucidíssimum ad illuminándum mundum deduxísti Christum. Ave, grátia plena, porta cælórum, de qua in Canticis prophéta in decursu oratiónis plane et aperte prolóquitur inclámans: Hortus conclusus soror mea sponsa, hortus conclusus, fons signátus.

R. Hortus conclúsus soror mea sponsa, hortus conclúsus, fons signátus:

* Emissiónes tuæ paradísus, o María.

V. Aperi mihi, soror mea, amíca mea, colúmba mea, immaculáta mea.

R. Emissiónes tuæ paradísus, o María.

Lectio 8

Virgo est lílium immaculátum, quæ rosam immarcescíbilem génuit Christum. O sancta Deipara, ovis immaculáta quæ Verbum ex te incarnátum Agnum Christum peperisti! O Virgo sanctíssima, quæ exercitus Angelórum in stupórem dedúxisti! Stupéndum est miraculum in cælis, mulier amícta sole, gestans lucem in ulnis: stupéndum miraculum in cælis, thálamus Vírginis habens Fílium Dei: stupéndum miraculum in cælis, Dóminus Angelórum infans Vírginis effectus est. Angeli accusábant Hevam, nunc vero Mariam glória prosequúntur, quæ lapsam Hevam eréxit, et Adámum e paradiso dejectum in cælos misit. Ipsa enim est cæli et terræ mediatrix, quæ uniónem naturáliter peregit.

R. Magníficat ánima mea Dóminum:

* Quia fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen ejus.

V. Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.

R. Quia fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen ejus.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Quia fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen ejus.

Lectio 9

Gratia sanctæ Vírginis est immensa. Hinc Gabriel in primis salutat Vírginem, dicens: Ave, grátia plena, quæ es splendidum cælum. Ave, grátia plena, multis virtútibus exornáta Virgo. Ave, grátia plena, quæ es urna aurea cóntinens manna cæleste. Ave, grátia plena, quæ sitiéntes perennis fontis dulcédine satias. Ave, sanctíssima Mater immaculáta, quæ genuísti Christum, qui est ante te. Ave, púrpura regia, quæ cæli terræque Regem induísti. Ave, liber incomprehénsus, quæ Verbum et Fílium Patris mundo legéndum exhibuisti.

Te Deum...

M le Curé is celebrating Holy Mass at Saint-E. today; it is indeed Populus Sion ecce Dominus.

LDVM