Meménto verbi tui servo tuo, Dómine, in quo mihi spem dedísti: hæc me consoláta est in humilitáte mea...

Today is the 20th Sunday post Pentecosten and the Mass is Omnia quae fecisti nobis Domine. At Paris, High Mass for the feast of Saints Denis, first Bishop of Paris, and his companions the priest Rusticus and the deacon Eleutherius, the 'external solemnity' being transferred from the feast itself on the 9th, Monday. The page at the Schola Saint-Cécile's web-site is here, and the livret for Holy Mass is here (and the one for Vespers is here). 

M l'Abbé Pedro Gubitoso was the celebrant of the Saint-Eugène Mass; am not familiar with the name. Hunting about, he belongs to the Institut du Bon Pasteur, the Institute of the Good Shepherd, and is rector of their seminary, if the web-site is current. As one would expect, he seems quite familiar with the ceremonies of the High Mass. 

Lectio 4
Ex libro Officiórum sancti Ambrósii Epíscopi
Lib. 1. cap. 41.
Quia fortitúdo non solum secúndis rebus, sed étiam advérsis probátur, spectémus Judæ Machabǽi éxitum. Is enim post victum Nicánorem, regis Demétrii ducem, secúrior advérsus vigínti míllia exércitus regis, cum octingéntis viris bellum adórsus, voléntibus his cédere, ne multitúdine opprimeréntur, gloriósam magis mortem quam turpem fugam suásit: Ne crimen, inquit, nostræ relinquámus glóriæ. Ita commísso prǽlio, cum a primo ortu diéi in vésperam dimicarétur, dextrum cornu, in quo validíssimam manum advértit hóstium, aggréssus fácile avértit. Sed dum fugiéntes séquitur, a tergo vúlneri locum prǽbuit; ítaque gloriosiórem triúmphis mortem invénit.

R. Impetum inimicórum ne timuéritis: mémores estóte, quómodo salvi facti sunt patres nostri:
* Et nunc clamémus in cælum et miserébitur nostri Deus noster.
V. Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit pharaóni et exercítui ejus in Mari Rubro.
R. Et nunc clamémus in cælum et miserébitur nostri Deus noster.

Lectio 5
Quid Jónatham fratrem ejus attéxam, qui cum parva manu advérsus exércitus régios pugnans, desértus a suis et cum duóbus tantum relíctus, reparávit bellum, avértit hostem, fugitántes suos ad societátem revocávit triúmphi? Habes fortitúdinem béllicam, in qua non medíocris honésti ac decóri forma est, quod mortem servitúti prǽferat ac turpitúdini. Quid autem de Mártyrum dicam passiónibus? Et ne lóngius evagémur, non minórem de supérbo rege Antíocho Machabǽi púeri revexérunt triúmphum, quam paréntes próprii; síquidem illi armáti, isti sine armis vicérunt.

R. Congregátæ sunt gentes in multitúdine, ut dímicent contra nos, et ignorámus quid ágere debeámus:
* Dómine Deus, ad te sunt óculi nostri, ne pereámus.
V. Tu scis quæ cógitant in nos: quómodo potérimus subsístere ante fáciem illórum, nisi tu ádjuves nos?
R. Dómine Deus, ad te sunt óculi nostri, ne pereámus.

Lectio 6

Stetit invícta septem puerórum cohors, régiis cincta legiónibus: defecérunt supplícia, cessérunt tortóres, non defecérunt Mártyres. Alius córium cápitis exútus, spéciem mutáverat, virtútem áuxerat. Alius linguam jussus amputándam prómere, respóndit: Non solos Dóminus audit loquéntes, qui audiébat Móysen tacéntem; plus audit tácitas cogitatiónes suórum, quam voces ómnium. Linguæ flagéllum times, flagéllum sánguinis non times? Habet et sanguis vocem suam, qua clamat ad Deum, sicut clamávit in Abel.

R. Tua est poténtia, tuum regnum, Dómine: tu es super omnes gentes:
* Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
V. Creátor ómnium, Deus, terríbilis et fortis, justus et miséricors.
R. Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Da pacem, Dómine, in diébus nostris.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 4:46-53.
In illo témpore: Erat quidam régulus, cujus fílius infirmabátur Caphárnaum. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 28 in Evangelia.
Léctio sancti Evangélii, quam modo, fratres, audístis, expositióne non índiget: sed ne hanc táciti præteriísse videámur, exhortándo pótius quam exponéndo in ea áliquid loquámur. Hoc autem nobis solúmmodo de expositióne vídeo esse requiréndum, cur is, qui ad salútem fílio peténdam vénerat, audívit: Nisi signa et prodígia vidéritis, non créditis. Qui enim salútem fílio quærébat, proculdúbio credébat; neque enim ab eo quǽreret salútem, quem non créderet Salvatórem. Quare ergo dícitur: Nisi signa et prodígia vidéritis, non créditis: qui ante crédidit, quam signa vidéret?

R. Refúlsit sol in clípeos áureos, et resplenduérunt montes ab eis:
* Et fortitúdo géntium dissipáta est.
V. Erat enim exércitus magnus valde et fortis: et appropiávit Judas et exércitus ejus in prǽlio.
R. Et fortitúdo géntium dissipáta est.

Lectio 8
Sed mementóte quid pétiit; et apérte cognoscétis, quia in fide dubitávit. Popóscit namque, ut descénderet et sanáret fílium ejus. Corporálem ergo præséntiam Dómini quærébat, qui per spíritum nusquam déerat. Minus ítaque in illum crédidit, quem non putávit posse salútem dare, nisi præsens esset et córpore. Si enim perfécte credidísset, proculdúbio sciret, quia non esset locus ubi non esset Deus.

R. Duo Séraphim clamábant alter ad álterum:
* Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth: * Plena est omnis terra glória ejus.
V. Tres sunt qui testimónium dant in cælo: Pater, Verbum, et Spíritus Sanctus: et hi tres unum sunt.
R. Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Plena est omnis terra glória ejus.

Lectio 9
Ex magna ergo parte diffísus est, qui virtútem non dedit majestáti, sed præséntiæ corporáli. Salútem ítaque fílio pétiit, et tamen in fide dubitávit; quia eum ad quem vénerat, et poténtem ad curándum crédidit, et tamen moriénti fílio esse abséntem putávit. Sed Dóminus, qui rogátur ut vadat, quia non desit ubi invitátur, índicat: solo jussu salútem réddidit, qui voluntáte ómnia creávit.

Te Deum.

 

 

At Saint-Eugène, the Schola sang Dominus regnavit of Jean-Joseph Cassanéa de Mondonville (1711-1772), maître de la Chapelle royale at Versailles, as the clergy entered the church.

[Paris Introitus. Ps 95, 3-5, 1. Annunciate * inter gentes quóniam omnes dii géntium dæmónia, Dóminus autem cœlos fecit. Ps. Cantáte Dóminum cánticum novum: * cantáte Dómino omnis terra. V/. Glória Patri.

Introitus. Dan. 3, 31, 29 et 35. Omnia, quæ fecísti nobis, Dómine, in vero judício fecísti, quia peccávimus tibi et mandátis tuis non obœdívimus: sed da glóriam nómini tuo, et fac nobíscum secúndum multitúdinem misericórdiæ tuæ. Ps. 118, 1. Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini. ℣. Glória Patri.

The Schola sang the Mass Exsultate Deo (1669) of François Cosset, maître de chapelle of the cathedrals of Laon, Reims and Paris. 

Kyrie, Gloria.

[Paris Oratio. Deus, qui hodiérna die beátum Dionysium Mártyrem tuum atque Pontíficem virtúte constántiæ in passióne roborásti, quique illi, ad prædicándum géntibus glóriam tuam, Rústicum et Eleuthérium sociáre dignátus es: tribue nobis, quæsumus; ex eórum imitatióne pro amóre tuo próspera mundi despícere, et nulla ejus advérsa formidáre. Per Dóminum.

And at Saint-E. were also added the orations for the propagation of the Faith from that Mass-- presumably it is 'Mission Sunday' or some such observance.  

[Paris Oratio. Deus, qui omnes hómines vis salvos fíeri et ad agnitiónem veritátis veníre: mitte, quǽsumus, operários in messem tuam, et da eis cum omni fidúcia loqui verbum tuum; ut sermo tuus currat et clarificétur, et omnes gentes cognóscant te solum Deum verum, et quem misísti Jesum Christum, Fílium tuum, Dóminum nostrum: Qui tecum vivit et regnat.

Oratio. Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant. Per Dóminum.

[Paris Lectio Actuum Apostolorum.

17, 22-34.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Ephésios.
Ephes. 5, 15-21.
Fratres: Vidéte, quómodo caute ambulétis: non quasi insipiéntes, sed ut sapiéntes, rediméntes tempus, quóniam dies mali sunt. Proptérea nolíte fíeri imprudéntes, sed intellegéntes, quae sit volúntas Dei. Et nolíte inebriári vino, in quo est luxúria: sed implémini Spiritu Sancto, loquéntes vobismetípsis in psalmis et hymnis et canticis spirituálibus, cantántes et psalléntes in córdibus vestris Dómino: grátias agéntes semper pro ómnibus, in nómine Dómini nostri Jesu Christi, Deo et Patri. Subjecti ínvicem in timóre Christi.

[Paris Graduale. 2 Cor. 1, 14 et 1 Cor. 9, 1, 4, 15. Glória * vestra sumus, sicut et vos nostra, in die Dómini nostri Jesu Christi. V/. Opus meum vos estis in Dómino; nam in Christo Jesu per Evangélium * ego vos génui.

Graduale. Ps. 144, 15-16. Oculi ómnium in te sperant, Dómine: et tu das illis escam in témpore opportúno. ℣. Aperis tu manum tuam: et imples omne ánimal benedictióne.

[Paris Alleluia, alleluia. V/. Beátus vir sanctus Dionysius, urbis Parisiénsis epíscopus, martyrii corónam méruit, quem suscepérunt Angeli atque Archángeli, Throni, Dominatiónes * et Virtútes.

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 107, 2. Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: cantábo, et psallam tibi, glória mea. Allelúja.

The Sequence, prose, was composed by (or, has been attributed to) King Robert II le Pieux (972-1031). The livret capitalises the alternate strophes' initial words because the custom is for the Schola and people to alternate with the organ; I'm giving up my practice of reducing the capitalisations. And today M D'Olivera accompanied M Ratovondrahety at the organ and the singers were in exceptionally fine voice: altogether a lovely introduction to the Gospel lesson from Saint Mark: Qui crediderit et baptizatus fuerit, salvus erit; qui vero non crediderit, condemnabitur. 

GAVDE prole, Græcia,
Gloriétur Gállia
Patre Dionysio.

Exsúltet ubérius
Felíci Parísius
Illústris martyrio.

DIES festus ágitur
Quo trium recólitur
Mártyrum victória:

Quorum patrocínio
Tota gaudet régio,
Regni stat poténtia.

JUXTA patrem pósiti,
Bellatóres ínclyti,
Digni sunt memória.

Sed illum præcípue
Récolit assídue
Regális Ecclésia.

HIC a summo Præsule
Diréctus in Gálliam,
Non gentis incrédulæ
Verétur insániam.

Gallórum Apóstolus
Vénerat Lutétiam,
Quam tenébat súbdolus
Hostis velut própriam.

HIC constrúcto Christo templo,
Verbo docet et exémplo,
Corúscat miráculis.

Turba credit, error cedit,
Fides crescit, et claréscit
Nomen tanti præsulis.

HIS audítis, fit insánus
Imperátor inhumánus,
Mittítque Fescénnium,

Qui pastórem animárum,
Fide, vita, signis clarum,
Trahat ad supplícium.

INFLIGUNTUR seni pœnæ,
Flagra, carcer, et caténæ;
Invícta sed constántia
Torménta vincit ómnia.

Recordátus emensórum,
Fortis athléta, labórum,
Per nova gandens prælia,
Ætérna quærit præmia.

IMMOLATI vir beátus
Agni carne saginátus,
Et præsénti roborátus,
Ad certámen númine.

Quam sermóne prædicávit,
Mille signis quam probávit,
Hanc signáre festinávit
Fuso fidem sánguine.

PRODIT Martyr conflictúrus:
Sub secúri stat secúrus;
Ferit lictor
Sicque victor
Consummátur gládio.

Se cadáver mox erexit;
Truncus truncum caput vexit;
Quod feréntem huc diréxit
Angelórum légio.

TAM præclára pássio
Répleat nos gáudio.

Amen. Allelúia.

[Paris + Sequentia sancti Evangelii secundum Marcum

Marc. 16, 16-18.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 4, 46-53.
In illo témpore: Erat quidam régulus, cujus fílius infirmabátur Caphárnaum. Hic cum audísset, quia Jesus adveníret a Judǽa in Galilǽam, ábiit ad eum, et rogábat eum, ut descénderet et sanáret fílium ejus: incipiébat enim mori. Dixit ergo Jesus ad eum: Nisi signa et prodígia vidéritis, non créditis. Dicit ad eum régulus: Dómine, descénde, priúsquam moriátur fílius meus. Dicit ei Jesus: Vade, fílius tuus vivit. Crédidit homo sermóni, quem dixit ei Jesus, et ibat. Jam autem eo descendénte, servi occurrérunt ei et nuntiavérunt, dicéntes, quia fílius ejus víveret. Interrogábat ergo horam ab eis, in qua mélius habúerit. Et dixérunt ei: Quia heri hora séptima relíquit eum febris. Cognóvit ergo pater, quia illa hora erat, in qua dixit ei Jesus: Fílius tuus vivit: et crédidit ipse et domus ejus tota.

The 'homilies' for today are, of the wonderful anonymous Dominican at Voice of the Family, here; of Father Zuhlsdorf, here; and of Dr Olson, here. M Gubitoso is a lively preacher. Have been thinking; there must be some particular reason why he is at Saint-E. today, why M le Curé or M Groziski is not preaching on this important feast. Hmm. 

Credo. Credo III was sung at Saint-Eugène.

[Paris Offertorium. 1 Thess. 2, 8. Tradídimus * vobis non solum Evangélium Dei, sed étiam ánimas nostras: quóniam caríssimi nobis facti estis.

Offertorium. Ps. 136, 1. Super flúmina Babylónis illic sédimus et flévimus: dum recordarémur tui, Sion.

The Schola and people sang the Laudes regiae (8th century) at the incensing of the altar, in Augustin D'Olivera's setting. 

V/. & R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!

V/. & R/. Exáudi Christe! 

V/. Ecclésiæ sanctæ Dei, salus perpétua!

V/. Redémptor mundi: R/. Tu illam ádjuva.

V/. Sancta María: R/. Tu illam ádjuva.

R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!

V/. & R/. Exáudi Christe!

V/. Francisce summo Pontífici et universáli
papæ, vita!
V/. Salvátor mundi: R/. Tu illum ádjuva.
V/. Sancte Petre: R/. Tu illum ádjuva.
V/. Sancte Paule: R/. Tu illum ádjuva.
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
V/. & R/. Exáudi Christe! 
V/. Lauréntio archiepíscopo, et omni clero sibi commísso, pax, vita et salus contínua.
V/. Sancte Dionysie: R/. Tu illum ádjuva.
V/. Sancta Genovéfa: R/. Tu illum ádjuva.
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
V/. Francórum pópulo, cunctis judícibus et
omni exercítui Francórum vita et victória.
V/. Sancte Míchael: R/. Tu illos ádjuva.
V/. Sancta Johanna: R/. Tu illos ádjuva.
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
V/. Rex regum! R/. Rex noster!
V/. Spes nostra! R/. Glória nostra!
V/. Misericórdia nostra! R/. Auxílium nostrum!
V/. Lux, via et vita nostra.
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
R/. Témpora bona véniant! Pax Christi véniat! Redémptis sánguine Christi:
V/. Felíciter ! R/. Felíciter! Felíciter !
V/. Regnum Christi véniat. R/. Regnum Christi véniat. 

Deo grátias! Amen.

[Paris Secreta. Glóriam tibi, Dómine, et lætítiam nobis salutáris tui reddat sacrifícium solémne, quod tibi hac sacra die offerimus, gaudéntes et congratulántes sanctis Martyribus tuis, quibus gáudium fuit immolári supra sacrifícium et obséquium fídei nostræ. Per Dóminum.

[Paris Secreta. Protéctor noster, áspice, Deus, et réspice in fáciem Christi tui, qui dedit redemptiónem semetípsum pro ómnibus: et fac; ut ab ortu solis usque ad occásum magnificétur nomen tuum in géntibus, ac in omni loco sacrificétur et offerátur nómini tuo oblátio munda. Per eúmdem Dóminum.

Secreta. Cœléstem nobis prǽbeant hæc mystéria, quaesumus,  Dómine, medicínam: et vítia nostri cordis expúrgent. Per Dóminum.

At Paris, there is a proper Praefatio for the feast.

Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus; Qui nos secúndum misericórdiam tuam magnam, de ténebris ad lucem vocáre dignátus es, et de potestáte sátanæ eréptos, in fílios adoptiónis assúmere. Tua enim, Dómine, misericórdia tua grátia, verbum fídei in nobis Mártyrum tuórum labóre seminátum est, et sánguine fœcundátum. Nunc ergo, Pater sancte, confírma hoc quod operátus es in nobis, et gregem istum; quem Fílio tuo donásti, consérva tuæ virtútis auxílio: ut sanctificátum in veritáte, perféctum in unitáte, consummáre dignéris in glória; per eúmdem Christum Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam treméntes adórant Angeli et omnes Spirítuum cæléstium chori sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti júbeas deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:

Sanctus.

After the Consecration, the Benedictus of the Mass Exsultate Deo was sung.

Agnus Dei.

At the Communion, the Schola sang the solemn antiphon in the use of the Church of Paris, as has been done since before the 9th century. 

Benedícat nos Deus Pater, custódiat nos Jesus Christus, illúminet nos Spíritus Sanctus ómnibus diebus vitæ nostræ: confírmet nos virtus Christi, intercedéntibus sanctíssimi Dionysio, Rústico et Eleuthério: indúlgeat nobis Dóminus univérsa delícta nostra, allelúia.

And during the Communion was also performed the Adagio from Handel's Concerto grosso op 6 n 1.

[Paris Communio. Prov. 11, 11. In benedictióne * justórum exaltábitur cívitas, et nomen eórum vivet in generatiónem.

Communio. Ps. 118, 49-50. Meménto verbi tui servo tuo, Dómine, in quo mihi spem dedísti: hæc me consoláta est in humilitáte mea.

[Paris Postcommunio. Deus, qui beáti Dionysii ministério eam nobis grátiam contulísti, ut ex infidélibus fidéles, ex peccatóribus justi efficerémur: concéde, quæsumus; ut ejus et sociórum patrocínio adjúti, viam mandatórum tuórum sine offensióne currámus. Per Dóminum.

[Paris Postcommunio. Redemptiónis nostræ múnere vegetáti: quǽsumus, Dómine; ut, hoc perpétuæ salútis auxílio, fides semper vera profíciat. Per Dóminum.

Postcommunio. Ut sacris, Dómine, reddámur digni munéribus: fac nos, quǽsumus, tuis semper obœdíre mandátis. Per Dóminum.

M l'Abbé Gubitoso was celebrant at Vespers, also. I point out that the prose of Robert le Pieux was chanted without alternation of the organ, and the Benedicat nos Deus Pater was chanted in thanksgiving at the end of the rite.

How edifying it is that MM Durodié and Grodziski are present in choro; I myself can imagine how great the temptation might be to 'hide', along with a glass of something, after all today's activities (and yesterday's). And of course the laurel crowns are decorating M Ratovondrahety's head, and those of all the Schola, and M D'Olivera and his ensemble.

And the servers and lectors! particularly those who are learning to chant the lessons....

LDVM