Quia omnis, qui se exáltat, humiliábitur: et qui se humíliat, exaltábitur...

Today is the 16th Sunday post Pentecosten, the 3rd of September. The Book of Tobias is begun at Matins today. The Mass is Miserere mihi Domine, the feast of the Impression of Saint Francis's Stigmata being commemorated. The Schola Sainte-Cécile's webpage is here, and the libellum for Holy Mass is here. It is the 24th Sunday per Annum in the Pauline Rite. Why the innovators chose to impose the term 'Ordinary Time' on this season (in the vernacular) instead of simply having us say 'the 24th Sunday of the year', recognising our ability to know that this means 'of the year exclusive of the Septuagesima, Lent, and Paschal seasons', who knows; novelties for the sake of novelties, designed to rip us from the embrace of Tradition. 

This is as far as I've gotten with this: I didn't wake up until half past five! hasn't been this late in the morning for, I don't know, months. In any event I am having to re-arrange the morning's tasks so will go ahead and publish this-- the Mass texts are here, at least-- and then complete it after I'm back from Mass and the bank and the shopping. This is the first morning I've not been fortified by the sung Mass from Barroux before otherwise beginning the day since I discovered it, I believe. 

Lectio 1

Incipit liber Tobíæ

Tob 1:1-4.

1 Tobías ex tribu et civitáte Néphthali, quæ est in superióribus Galilǽæ supra Naásson, post viam quæ ducit ad Occidéntem in sinístro habens civitátem Sephet,

2 Cum captus esset in diébus Salmánasar regis Assyriórum, in captivitáte tamen pósitus viam veritátis non deséruit;

3 Ita ut ómnia, quæ habére póterat, quotídie concaptívis frátribus, qui erant ex ejus génere, impertíret.

4 Cumque esset júnior ómnibus in tribu Néphtali, nihil tamen pueríle gessit in ópere.

R. Peto, Dómine, ut de vínculo impropérii hujus absólvas me, aut certe désuper terram erípias me:
* Ne reminiscáris delícta mea vel paréntum meórum, neque vindíctam sumas de peccátis meis: quia éruis sustinéntes te, Dómine.
V. Omnia enim judícia tua justa sunt, et omnes viæ tuæ misericórdia et véritas: et nunc, Dómine, meménto mei.
R. Ne reminiscáris delícta mea vel paréntum meórum, neque vindíctam sumas de peccátis meis: quia éruis sustinéntes te, Dómine.

Lectio 2

Tob 1:5-10.

5 Dénique, cum irent omnes ad vítulos áureos, quos Jeróboam fécerat rex Israël, hic solus fugiébat consórtia ómnium;

6 Sed pergébat in Jerúsalem ad templum Dómini et ibi adorábat Dóminum Deum Israël, ómnia primitíva sua et décimas suas fidéliter ófferens;

7 Ita ut in tértio anno prosélytis et ádvenis ministráret omnem decimatiónem.

8 Hæc et his simília secúndum legem Dei puérulus observábat.

9 Cum vero factus esset vir, accépit uxórem Annam de tribu sua genuítque ex ea fílium, nomen suum impónens ei.

10 Quem ab infántia timére Deum dócuit, et abstinére ab omni peccáto.

R. Omni témpore bénedic Deum, et pete ab eo ut vias tuas dírigat,
* Et in omni témpore consília tua in ipso permáneant.
V. Inquíre ut fácias quæ plácita sunt illi in veritáte, et in tota virtúte tua.
R. Et in omni témpore consília tua in ipso permáneant.

Lectio 3

Tob 1:11-15.

11 Igitur, cum per captivitátem devenísset cum uxóre sua et fílio in civitátem Níniven cum omni tribu sua,

12 Cum omnes éderent ex cibis gentílium, iste custodívit ánimam suam et numquam contaminátus est in escis eórum.

13 Et quóniam memor fuit Dómini in toto corde suo, dedit illi Deus grátiam in conspéctu Salmánasar regis,

14 Et dedit illi potestátem quocúmque vellet ire, habens libertátem quæcúmque fácere voluísset.

15 Pergébat ergo ad omnes, qui erant in captivitáte, et mónita salútis dabat eis.

R. Memor esto, fili, quóniam páuperem vitam gérimus:
* Habébis multa bona, si timúeris Deum.
V. In mente habéto eum, et cave nequándo prætermíttas præcépta ejus.
R. Habébis multa bona, si timúeris Deum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Habébis multa bona, si timúeris Deum.

Lectio 4
Sermo sancti Leónis Papæ
Sermo 9 de jejúnio 7 mensis.
Scio quidem, dilectíssimi, plúrimos vestrum ita in iis, quæ ad observántiam christiánæ fídei pértinent, esse devótos, ut nostris cohortatiónibus non indígeant admonéri. Quod enim dudum et tradítio decrévit, et consuetúdo firmávit; nec erudítio ignórat, nec píetas prætermíttit. Sed quia sacerdotális offícii est, erga omnes Ecclésiæ fílios curam habére commúnem, in id quod et rúdibus prosit et doctis, quos simul dilígimus, páriter incitámus; ut jejúnium, quod nobis séptimi mensis recúrsus indícit, fide álacri per castigatiónem ánimi et córporis celebrémus.

R. Sufficiébat nobis paupértas nostra, ut divítiæ computaréntur: numquam fuísset pecúnia ipsa, pro qua misísti fílium nostrum,
* Báculum senectútis nostræ!
V. Heu me, fili mi, ut quid te mísimus peregrinári, lumen oculórum nostrórum?
R. Báculum senectútis nostræ!

Lectio 5
Ideo enim ipsa continéntiæ observántia quátuor est assignáta tempóribus, ut in idípsum totíus anni redeúnte decúrsu, cognoscerémus nos indesinénter purificatiónibus indigére; sempérque esse niténdum, dum hujus vitæ varietáte jactámur, ut peccátum, quod fragilitáte carnis et cupiditátum pollutióne contráhitur, jejúniis atque eleemósynis deleátur. Esuriámus páululum, dilectíssimi, et aliquántulum, quod juvándis possit prodésse paupéribus, nostræ consuetúdini subtrahámus.

 

R. Benedícite Deum cæli et coram ómnibus vivéntibus confitémini ei,
* Quia fecit vobíscum misericórdiam suam.
V. Ipsum benedícite et cantáte illi: et enarráte ómnia mirabília ejus.
R. Quia fecit vobíscum misericórdiam suam.

Lectio 6
Delectétur consciéntia benignórum frúctibus largitátis: et gáudia tríbuens, quo es lætificándus, accípies. Diléctio próximi, diléctio Dei est, qui plenitúdinem legis et prophetárum in hac géminæ caritátis unitáte constítuit; ut nemo ambígeret, Deo se offérre, quod hómini contulísset, dicénte Dómino Salvatóre, cum de aléndis juvandísque paupéribus loquerétur: Quod uni eórum fecístis, mihi fecístis. Quarta ígitur et sexta féria jejunémus; sábbato vero apud beátum Petrum Apóstolum vigílias celebrémus: cujus nos méritis et oratiónibus crédimus adjuvándos, ut misericórdi Deo jejúnio nostro et devotióne placeámus.

R. Tempus est ut revértar ad eum qui misit me;
* Vos autem benedícite Deum, et enarráte ómnia mirabília ejus.
V. Confitémini ei coram ómnibus vivéntibus, quia fecit vobíscum misericórdiam suam.
R. Vos autem benedícite Deum, et enarráte ómnia mirabília ejus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Vos autem benedícite Deum, et enarráte ómnia mirabília ejus.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam

Luc 14:1-11.

In illo témpore: Cum intráret Jesus in domum cujúsdam príncipis pharisæórum sábbato manducáre panem, et ipsi observábant eum. Et ecce homo quidam hydrópicus erat ante illum. Et réliqua.

Homilía sancti Ambrósii Epíscopi

Liber 7 in Lucæ cap. 14.

Curátur hydrópicus, in quo fluxus carnis exúberans ánimæ gravábat offícia, spíritus exstinguébat ardórem. Deínde docétur humílitas, dum in illo convívio nuptiáli appeténtia loci superióris arcétur; cleménter tamen, ut persuásio humanitátis aspertitátem coërcitiónis exclúderet, rátio profíceret ad persuasiónis efféctum, et corréctio emendáret afféctum. Huic quasi próximo límine humánitas copulátur: quæ ita Domínicæ senténtiæ definitióne distínguitur, si in páuperes et débiles conferátur: nam hospitálem esse remuneratúris, afféctus avarítiæ est.

R. Tribulatiónes civitátum audívimus, quas passæ sunt, et defécimus: timor et hebetúdo mentis cécidit super nos et super líberos nostros: ipsi montes nolunt recípere fugam nostram:

* Dómine, miserére.

V. Peccávimus cum pátribus nostris, injúste égimus, iniquitátem fécimus.

R. Dómine, miserére.

Lectio 8

Postrémo jam quasi eméritæ milítiæ viro contemnendárum stipéndium præscríbitur facultátum: quod neque ille, qui stúdiis inténtus inferióribus possessiónes sibi terrénas coémit, regnum cæli possit adipísci, cum Dóminus dicat: Vende ómnia tua, et séquere me: nec ille, qui emit boves, cum Eliséus occíderit, et pópulo divíserit quos habébat: et ille qui duxit uxórem, cógitet quæ mundi sunt, non quæ Dei. Non quo conjúgium reprehendátur, sed quia ad majórem honórem vocétur intégritas: quóniam múlier innúpta et vídua cógitat quæ sunt Dómini, ut sit sancta córpore et spíritu.

R. Duo Séraphim clamábant alter ad álterum:

* Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth: * Plena est omnis terra glória ejus.

V. Tres sunt qui testimónium dant in cælo: Pater, Verbum, et Spíritus Sanctus: et hi tres unum sunt.

R. Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Plena est omnis terra glória ejus.

Lectio 9

Sed ut in grátiam, ut supra cum víduis, ita nunc étiam cum conjúgibus revertámur: non refúgimus opiniónem, quam sequúntur pleríque, ut tria génera hóminum a consórtio magnæ illíus cœnæ æstimémus exclúdi: Gentílium, Judæórum, Hæreticórum. Et ídeo Apóstolus avarítiam dicit esse fugiéndam; ne impedíti more Gentíli, iniquitáte, malítia, impudicítia, avarítia, ad regnum Christi perveníre nequeámus. Omnis enim immúndus aut avárus, quod est idolórum sérvitus, non habet hereditátem in regno Christi et Dei.

Te Deum.

Introitus. Ps. 85, 3 et 5. Miserére mihi, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: quia tu, Dómine, suávis ac mitis es, et copiósus in misericórdia ómnibus invocántibus te. Ps. ibid., 1. Inclína, Dómine, aurem tuam mihi, et exáudi me: quóniam inops, et pauper sum ego. ℣. Glória Patri.

Kyrie, Gloria.

Oratio. Tua nos, quǽsumus, Dómine, grátia semper et prævéniat et sequátur: ac bonis opéribus júgiter præstet esse inténtos. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Ephésios
Ephes. 3, 13-21.
Fratres: Obsecro vos, ne deficiátis in tribulatiónibus meis pro vobis: quæ est glória vestra. Hujus rei grátia flecto génua mea ad Patrem Dómini nostri Jesu Christi, ex quo omnis patérnitas in cœlis et in terra nominátur, ut det vobis secúndum divítias glóriæ suæ, virtúte corroborári per Spíritum ejus in interiórem hóminem, Christum habitáre per fidem in córdibus vestris: in caritáte radicáti et fundáti, ut póssitis comprehéndere cum ómnibus sanctis, quæ sit latitúdo et longitúdo et sublímitas et profúndum: scire etiam supereminéntem sciéntiæ caritátem Christi, ut impleámini in omnem plenitúdinem Dei. Ei autem, qui potens est ómnia fácere superabundánter, quam pétimus aut intellégimus, secúndum virtútem, quæ operátur in nobis: ipsi glória in Ecclésia et in Christo Jesu, in omnes generatiónes sǽculi sæculórum. Amen.

Graduale. Ps. 101, 16-17. Timébunt gentes nomen tuum, Dómine, et omnes reges terræ glóriam tuam. ℣. Quóniam ædificávit Dóminus Sion, et vidébitur in majestáte sua.

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 97, 1. Cantáte Dómino cánticum novum: quia mirabília fecit Dóminus. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 14, 1-11.

In illo témpore: Cum intráret Jesus in domum cujúsdam príncipis pharisæórum sábbato manducáre panem, et ipsi observábant eum. Et ecce, homo quidam hydrópicus erat ante illum. Et respóndens Jesus dixit ad legisperítos et pharisǽos, dicens: Si licet sábbato curáre? At illi tacuérunt. Ipse vero apprehénsum sanávit eum ac dimísit. Et respóndens ad illos, dixit: Cujus vestrum ásinus aut bos in púteum cadet, et non contínuo éxtrahet illum die sábbati? Et non póterant ad hæc respóndere illi. Dicebat autem et ad invitátos parabolem,  inténdens, quómodo primos accúbitus elígerent, dicens ad illos: Cum invitátus fúeris ad núptias, non discúmbas in primo loco, ne forte honorátior te sit invitátus ab illo, et véniens is, qui te et illum vocávit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incípias cum rubóre novissimum locum tenére. Sed cum vocátus fúeris, vade, recúmbe in novíssimo loco: ut, cum vénerit, qui te invitávit, dicat tibi: Amíce, ascénde supérius. Tunc erit tibi glória coram simul discumbéntibus: quia omnis, qui se exáltat, humiliábitur: et qui se hmíliat, exaltábitur.

The 'homilies' for today: Father Zuhlsdorf and Dr Olson. At Voice of the Family Digest, a meditation from Fr Gabriel of Saint Mary Magdalene OCD's Divine Intimacy is re-published.

Credo.

Offertorium. Ps. 39, 14 et 15. Dómine, in auxílium meum réspice: confundántur et revereántur, qui quærunt ánimam meam, ut áuferant eam: Dómine, in auxílium meum réspice.

Secreta. Munda nos, quǽsumus, Dómine, sacrifícii præséntis efféctu: et pérfice miserátus in nobis; ut ejus mereámur esse partícipes. Per Dóminum.

Sanctus, Agnus Dei.

Communio. Ps. 70, 16-17 et 18. Dómine, memorábor justítiæ tuæ solíus: Deus, docuísti me a juventúte mea: et usque in senéctam et sénium, Deus, ne derelínquas me.

Postcommunio. Purífica, quǽsumus, Dómine, mentes nostras benígnus, et rénova cœléstibus sacraméntis: ut consequénter et córporum præsens páriter et futúrum capiámus auxílium. Per Dóminum.

This is, at Gregobase, the Ave maris Stella 'des pélèrinages'; I know nothing about the particular chant, and it's not what is sung in the video recording. Good to have it downloaded, however, in case I'm moved to investigate.   

LDVM