Quod dico vobis in ténebris, dícite in lúmine, dicit Dóminus: et quod in aure audítis, prædicáte super tecta...





Today is the feast of the Virgin Saint Rose of Lima with the commemoration of Saints Felix and Adauctus Martyrs. At Barroux, it is a feria in the 13th week post Pentecosten; the Mass will be, according to the ordo, either of the Sunday Respice Domine in testamentum tuum, or of the Holy Martyrs Sapientiam Sanctorum narrent populi. (Perhaps I ought to point out, again, that the ordo is not appointing the one Mass or the other: I am simply not sure which it means to give for today.)

It is the Mass of the Holy Martyrs at Barroux; whether or not it's Sapientiam Sanctorum sung we shall see in a quarter of an hour or so post Tertiam. After the Collect is sung, I will go out for the morning walk-- 92% humidity and two or three degrees less than 60° F. Am rather earlier than usual, though-- it will be not yet 0445 when I leave.

The clouds are breaking as sunrise nears: it seems that the smoke has been swept away, Deo gratias. It doesn't bother me specially but the fresh, clean air of morning is certainly noticeable and welcome when it returns.



Lectio 1
De libro Ecclesiástici
Sir 13:1-6.
1 Qui tetígerit picem, inquinábitur ab ea; et, qui communicáverit supérbo, índuet supérbiam.
2 Pondus super se tollet qui honestióri se commúnicat, et ditióri te ne sócius fúeris.
3 Quid communicábit cácabus ad ollam? quando enim se collíserint, confringétur.
4 Dives injúste egit et fremet, pauper autem læsus tacébit.
5 Si largítus fúeris, assúmet te, et, si non habúeris, derelínquet te.
6 Si habes, convívet tecum, et evacuábit te: et ipse non dolébit super te.

R. Dómine, Pater et Deus vitæ meæ, ne derelínquas me in cogitátu malígno: extolléntiam oculórum meórum ne déderis mihi, et desidérium malígnum avérte a me, Dómine; aufer a me concupiscéntiam,
* Et ánimo irreverénti et infruníto ne tradas me, Dómine.
V. Ne derelínquas me, Dómine, ne accréscant ignorántiæ meæ, nec multiplicéntur delícta mea.
R. Et ánimo irreverénti et infruníto ne tradas me, Dómine.

Lectio 2
Sir 13:9-15.
9 Humiliáre Deo et exspécta manus ejus;
10 Atténde, ne sedúctus in stultítiam humiliéris.
11 Noli esse húmilis in sapiéntia tua, ne humiliátus in stultítiam seducáris.
12 Advocátus a potentióre discéde, ex hoc enim magis te advocábit.
13 Ne ímprobus sis, ne impingáris, et ne longe sis ab eo, ne eas in obliviónem.
14 Ne retíneas ex æquo loqui cum illo nec credas multis verbis illíus; ex multa enim loquéla tentábit te, et subrídens interrogábit te de abscónditis tuis.
15 Immítis ánimus illíus conservábit verba tua: et non parcet de malítia, et de vínculis.

R. Magna enim sunt judícia tua, Dómine, et inenarrabília verba tua:
* Magnificásti pópulum tuum et honorásti.
V. Transtulísti illos per Mare Rubrum et transvexísti eos per aquam nímiam.
R. Magnificásti pópulum tuum et honorásti.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Magnificásti pópulum tuum et honorásti.


Lectio 3
Felix, Diocletiano et Maximiano imperatoribus, propter susceptam Christi religionem comprehensus, in Serapidis templum adductus est. Cui sacrificare cum juberetur, os simulacri conspuit. Quo facto, statim serea statua corruit. Quod cum iterum ac tertio in sede Mercurii Dianæque factum esset, impietatis et magicæ artis accusatus, equuleo torquetur. Mox ad secundum ab Urbe lapidem via Ostiensi ducitur, ut securi feriretur. Cui inter viam oblatus quidam Christianus, cum Felicem agnoscens ad martyrium duci videret, Ego quoque, clara voce inquit, eadem, qua iste, lege vivo ego eumdem Jesum Christum colo. Itaque Felicem osculatus, cum eo securi percutitur, tertio Kalendas Septembris. Cujus nomen cum ignotum esset Christianis, is Adaucti nomine nobilitatus est, quod sancto Martyri Felici adauctus sit ad coronam.


Te Deum.




Introitus. Eccli. 44, 15 et 14. Sapiéntiam Sanctórum narrent pópuli, et laudes eórum núntiet ecclésia: nómina autem eórum vivent in sǽculum sǽculi. Ps. 32, 1. Exsultate, justi, in Dómino: rectos decet collaudátio. V. Glória Patri.





Oratio. Majestátem tuam, Dómine, súpplices exorámus: ut, sicut nos júgiter Sanctórum tuórum commemoratióne lætíficas; ita semper supplicatióne deféndas. Per Dóminum.

Léctio libri Sapiéntiæ.
Sap. 10, 17-20.

Réddidit Deus justis mercédem labórum suorum, et dedúxit illos in via mirábili: et fuit illis in velaménto diéi et in luce stellárum per noctem: tránstulit illos per Mare Rubrum, et transvéxit illos per aquam nímiam. Inimícos autem illórum demérsit in mare, et ab altitúdine inferórum edúxit illos. Ideo justi tulérunt spólia impiórum, et decantavérunt, Dómine, nomen sanctum tuum, et víctricem manum tuam laudavérunt páriter, Dómine, Deus noster.

Graduale. Sap. 3, 1-2 et 3. Justórum ánimæ in manu Dei sunt: et non tanget illos torméntum malítiæ. V. Visi sunt óculis insipiéntium mori: illi autem sunt in pace.





Allelúja, allelúja. V. Fulgébunt justi, et tamquam scintíllæ in arundinéto discúrrent in ætérnum. Allelúja.





+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 10. 16-20.

In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Qui vos audit, me audit: et qui vos spernit, me spernit. Qui autem me spernit, spernit eum, qui misit me. Revérsi sunt autem septuagínta duo cum gáudio, dicéntes:
Dómine, étiam dæmónia subiiciúntur nobis in nómine tuo. Et ait illis: Vidébam sátanam sicut fulgur de cœlo cadéntem. Ecce, dedi vobis potestátem calcándi supra serpéntes et scorpiónes, et super omnem virtútem inimíci: et nihil vobis nocébit. Verúmtamen in hoc nolíte gaudére, quia spíritus vobis subiiciúntur: gaudéte autem, quod nómina vestra scripta sunt in cœlis.

Offertorium. Ps. 31, 11. Lætámini in Dómino et exsultáte, justi: et gloriámini, omnes recti corde.





Secreta. Hóstias, Dómine, tuæ plebis inténde: et, quas in honóre Sanctórum tuórum devóta mente célebrat, profícere sibi séntiat ad salútem. Per Dóminum.

This is a moment to point out that generally speaking the Communion is sung, followed by a verse, the antiphon then is repeated, and, after the Gloria Patri, is repeated again. This is the custom for both the Introit and Communion and is followed sometimes at the Offertory, too.

Communio. Matth, 10. 27. Quod dico vobis in ténebris, dícite in lúmine, dicit Dóminus: et quod in aure audítis, prædicáte super tecta.





Postcommunio. Repléti, Dómine, munéribus sacris: quǽsumus: ut, intercedéntibus Sanctis tuis, in gratiárum semper actióne maneámus. Per Dóminum.







LDVM





Comments