Si vis perféctus esse, vade, vende, quæ habes, et da paupéribus, et habébis thesáurum in cœlo: et veni, séquere me...

Thursday in the 7th week post Pentecosten is the feast of the Confessor Saint Jerome Aemiliani with a commemoration of the feast of the Virgin and Martyr Saint Margaret. I've already shut down the laptop I use for Barroux so have not the slightest idea which Mass the monks will sing in the morning. 

Sancti Hierónymi Æmiliáni Confessóris, Congregatiónis Somáschæ Institutóris, cæléstis ómnium orphanórum ac derelíctæ iuventútis Patróni; qui sexto Idus Februárii obdormívit in Dómino (1537).

 

The Roman Martyrology recentior says that it is Sanctae Marinae seu Margaritae, ahem, from which I deduce that contemporary scholarship prefers the name Marina; I know less (nothing, ahem) about her story than I do about Saint Jerome Aemiliani's, having had at least the chance to read the second nocturn lessons. 

There's no video recording at Barroux this morning, tsk. Today the message is, 'we're processing this video, check back later'-- which I believe is an improvement on yesterday's status in quo. It only fifteen seconds ago occurred to me to try the audio recording: it seems to be working just fine; presumably this was the case yesterday, too. Tsk, I am dense at times. The Mass is of Saint Jérôme, but it was not the Mass Effusum est in terra, as in the Missale Romanum infra. Hmm. I shall have to hunt about but that only after I've returned from this morning's errand (which is necessary because it slipped my mind to use the ATM yesterday, tsk). 

There is wildfire smoke in the air, for the first time this season. 

Lectio 4
Hieronymus, e gente patrícia Æmiliáni Venetiis ortus, a prima adolescéntia milítiæ addictus, difficillimis reipublicæ tempóribus Casto novo ad Quárum in móntibus Tarvisinis præfícitur. Arce ab hostibus capta, ipse in teterrimum carcerem detrúditur, mánibus ac pédibus vinctus; cui omni humana ope destituto beatíssima Virgo, ejus precibus exorata, clemens adest, víncula solvit, et per médios hostes, qui vias omnes obséderant, in Tarvisii conspéctum incólumum ducit. Urbem ingréssus, ad Deíparæ aram, cui se vóverat, mánicas, compedes, catenas, quas secum detulerat, in accepti beneficii testimónium suspendit. Reversus Venetias, cœpit pietátis stúdia impensius cólere, in páuperes mire effúsus, sed puerórum præsertim misértus, qui paréntibus orbati, egeni et sórdidi per urbem vagabántur; quos in ædes a se conductas recepit de suo alendos, et christiánis móribus imbuéndos.

R. Honéstum fecit illum Dóminus, et custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus tutávit illum:
* Et dedit illi claritátem ætérnam.
V. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei.
R. Et dedit illi claritátem ætérnam.

Lectio 5
Per eos dies Venetias appúlerant beátus Cajetanus et Petrus Caráfa (postmodum Paulus quartus), qui, Hierónymi spíritu novoque instituto colligéndi órphanos probato, illum in Incurabílium hospitale adduxérunt, in quo órphanos simul educaret, atque ægrotis pari caritate inservíret. Mox eorúmdem hortatu in próximam continentem profectus, Brixiæ primum, deínde Bérgomi atque Novocómi orphanotróphia eréxit: Bérgomi præsertim, ubi præter duo, pro púeris unum et pro puellis álterum, domum excipiendis, novo in illis regiónibus exemplo, muliéribus a turpi vita ad pœniténtiam conversis, apéruit. Somaschæ, in humili pago agri Bergoménsis ad Vénetæ ditiónis fines, sibi ac suis ibi sedem constítuit, formamque indúxit, congregatiónis, cui proptérea a Somascha nomen factum; quam subinde auctam et propagatam, nedum orphanórum regímini et ecclesiárum cultui, sed ad majórem christianæ reipublicæ utilitátem, adolescéntium in litteris et bonis móribus institutióni in collegiis, academíis et seminariis addictam, sanctus Pius quintus inter religiósos ordines adscripsit, ceteríque Pontifices privilegiis ornarunt.

R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,
* Et ad portas paradísi coronávit eum.
V. Índuit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.
R. Et ad portas paradísi coronávit eum.

Lectio 6
Orphanis colligéndis intentus, Mediolanum proficíscitur atque Ticinum; et utrobíque collectis agmínibus puerórum, tectum, victum, vestem, magistros, nobílibus viris favéntibus, próvide constítuit. Inde Somascham redux, ómnibus ómnia factus, a nullo abhorrebat opere, quod in próximi bonum cédere prævidéret. Agricolis immixtus per agros sparsis, dum se illis adjutórem in meténdis frugibus præbet, mysteria fidei explicábat; puerórum cápita porígine fœda abstergens, et patienter tractans curábat; pútridis rusticórum vulnéribus medebátur eo successu, ut grátia curatiónum donatus censerétur. In monte, qui Somaschæ imminet, repérta specu, in illam se ábdidit; ubi, se flagellis cædens, dies integros jejunus tránsigens, oratióne in plurimum noctem protracta, super núdo saxo brevem somnum carpens, sui aliorúmque noxárum pœnas luebat. In hujus specus interiori recessu ex árido sílice exstillat aqua, precibus servi Dei, ut constant tradítio est, impetrata, quæ usque in hodiérnam diem jugiter manans, et in varias regiónes delata, ægris sanitátem plerumque conciliat. Tandem, ex contagióne quæ per omnem vallem serpebat, dum ægrotántibus inservit, et vita functos propriis humeris ad sepultúram defert, contracto morbo, annos natus sex et quinquagínta, quam paulo ante prædixerat, pretiósam mortem obiit anno millesimo quingentésimo trigesimo septimo. Quem plúribus in vita et post mortem miraculis illustrem, Benedíctus décimus quartus Beatórum, Clemens vero décimus tertius Sanctórum fastis solemniter adscripsit.

R. Iste homo perfécit ómnia quæ locútus est ei Deus, et dixit ad eum: Ingrédere in réquiem meam:
* Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
V. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
R. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum

Matt 19:13-21.

In illo témpore: Obláti sunt Jesu párvuli, ut manus eis impóneret, et oraret. Et réliqua.

Homilía sancti Joánnis Chrysostomi
Homilia 62 in Matthæum.
Cur discípuli púeros abigebant? Dignitátis causa. Quid ergo ille? Ut doceat illos modeste sapere, fastumque mundanum conculcare, et suscipit, et ulnis complectitur, tálibusque regnum cælórum pollicétur; id quod étiam dixit superius. Et nos ígitur, si volumus heredes esse cælórum, hanc virtútem cum diligéntia magna sectemur. Hoc est enim philosophíæ culmen, simplicem esse cum prudéntia; hæc vita est angelica. Anima enim puéruli ómnibus animi morbis vacua est; non memóriam retinet injuriárum, sed eas inferéntes adit ut amicos, ac si nihil factum esset. Et quamvis a matre verbéribus cædátur, eam semper quærit, et ómnibus antepónit.

 

R. Iste est qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et de omni corde suo laudávit Dóminum:

* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.

V. Ecce homo sine queréla, verus Dei cultor, ábstinens se ab omni ópere malo, et pérmanens in innocéntia sua.
R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.

 

Lectio 8

Si regínam ipsi ostendas diadémate ornatam, non præfert eam matri pannis detritis vestitæ, malletque illam incultam vidére, quam regínam mirifice amíctam. Nam, quod suum, quod aliénum est, non ex paupertáte vel divítiis, sed ex amóre existimare solet; et nihil plus requirit quam necessaria, atque ut lacte repletus est, statim a mamma abscedit. Non eisdem, quibus nos, ærumnis prémitur, nec pecuniárum jactura, rebusque simílibus; nec iisdem, quibus nos, fluxis rebus lætátur, neque córporum pulchritúdinem mirátur. Ideo dicebat: Talium est enim regnum cælórum; ut ex proposito voluntátis illa operemur, quæ natúra sua púeri faciunt.

R. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:

* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

V. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.

R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

Lectio 9

Quia enim pharisæi non aliunde quam a nequítia et arrogántia ad agéndum ferebántur, ideo ubíque discipulos suos simplices esse jubet, illosque subíndicat, dum hos instituit. Nihil enim ita supérbiam parit, ut principátus et primi conséssus. Quóniam ígitur discípuli per totum terrárum orbem multum honoris consecuturi erant, ipsórum animos prævenit, nec sinit eos humánum quid pati, nec honórema vulgo expétere, vel ante alios sese efferre. Nam, etiamsi hæc parva vidéntur esse, at malis ingéntibus causam præbent. Sic enim institúti pharisæi in malórum culmen ascendérunt, salutatiónes, primos conséssus et médios requiréntes; hinc in ardentem glóriæ cupiditátem, inde vero in impietátem lapsi sunt.

Te Deum.

Haven't figured out the Introit yet. Was out collecting blackberries from the bushes in the front and back yards; baking cobbler is the plan.

[MR Introitus. Thren. 2, 11. Effúsum est in terra jecur meum super contritióne fíliæ pópuli mei, cum defíceret párvulus et lactens in platéis óppidi. Ps. 112, 1. Laudáte, pueri, Dóminum: laudáte nomen Dómini. V. Glória Patri.

These were the collect, and the lesson, at Barroux.

Oratio. Deus, misericordiárum pater, per mérita et intercessiónem beáti Hieronymi, quem órphanis adjutorem et patrem esse voluísti: concéde; ut spíritum adoptiónis, quo fílii tui nominámur et sumus, fidéliter custodiámus. Per Dóminum.

[MR Oratio. Indulgéntiam nobis, quǽsumus, Dómine, beáta Margaríta Virgo et Martyr implóret: quæ tibi grata semper éxstitit et mérito castitátis, et tuæ professióne virtútis. Per Dóminum.

Léctio Isaíæ Prophétæ.
Is. 58, 7-11.
Hæc dicit Dóminus: Frange esuriénti panem tuum, et egénos agósque induc in domum tuam: cum víderis nudum, operi eum, et carnem tuam ne despéxeris. Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et sánitas tua citius oriétur, et anteíbit fáciem tuam justítia tua, et glória Dómini cólliget te. Tunc invocábis, et Dóminus exáudiet: clamabis, et dicet: Ecce, adsum; si abstúleris de médio tui caténam, et desíeris exténdere dígitum, et loqui quod non prodest. Cum effúderis esuriénti ánimam tuam, et ánimam afflíctam repléveris. Oriétur in tenebris lux tua, et ténebræ tuæ erunt sicut merídies. Et réquiem tibi dabit Dóminus semper, et implébit splendóribus ánimam tuam, et ossa tua liberábit, et eris quasi hortus irríguus, et sicut fons aquárum, cujus non defícient aquæ.

The Graduale at Barroux began Exsultavit, if I heard it correctly, which doesn't show up at Cantus Index at all; I think I'm abandoning the hunt for the Proper, ha. Even were I to hunt up a 'Benedictine Missal' (which could certainly be done) there is no guarantee that the texts it provides are those used at Barroux. In the Farnborough Diurnale, e.g., today is the joint feast of Saints Jerome, Joseph Calasanctius, and Jean-Baptiste de la Salle, all three Confessors of the Faith. 

That last is true enough, but it was the Graduale Exsultabunt sancti in gloria, eh. 

[MR Graduale. Prov. 5, 16. Derivéntur fontes tui foras, et in platéis aquas tuas divide. V. Ps. 111, 5-6. Jucúndus homo, qui miserétur et cómmodat: dispónet sermónes suos in judício, quia in ætérnum non commovébitur.

The Alleluia was Sancti tui Domine benedicent te.

[MR Allelúja, allelúja. V. Ibid., 9. Dispérsit, dedit paupéribus: justítia ejus manet in sǽculum sǽculi. Allelúja.

A different lesson from Saint Matthew.

[MR + Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 19, 13-21.
In illo témpore: Obláti sunt Jesu párvuli, ut manus eis impóneret et oráret. Discípuli autem increpábant eos. Jesus vero ait eis: Sínite párvulos, et nolíte eos prohibére ad me veníre: tálium est enim regnum cœlórum. Et cum imposuísset eis manus, ábiit inde. Et ecce, unus accedens, ait illi: Magíster bone, quid boni fáciam, ut hábeam vitam ætérnam? Qui dixit ei: Quid me intérrogas de bono? Unus est bonus, Deus. Si autem vis ad vitam íngredi, serva mandáta. Dicit illi: Quæ? Jesus autem dixit: Non homicídium fácies: Non adulterábis: Non fácies furtum: Non falsum testimónium dices: Hónora patrem tuum et matrem tuam, et díliges próximum tuum sicut te ipsum. Dicit illi adoléscens: Omnia hæc custodívi a juventúte mea: quid adhuc mihi deest? Ait illi Jesus: Si vis perféctus esse, vade, vende, quæ habes, et da paupéribus, et habébis thesáurum in cœlo: et veni, séquere me. 

One can find specific moments in the audio recording only by chance and I give up: I couldn't grasp the first words of the Offertory and now can't get back to it, so.... In any event, it was not Quando orabas cum lacrimis, and now I find myself already in Canon.

[MR Offertorium. Tob. 12, 12. Quando orábas cum lácrimis, et sepeliébas mórtuos, et derelinquébas prándium tuum, et mórtuos abscondébas per diem in domo tua, et nocte sepeliébas eos: ego óbtuli oratiónem tuam Dómino.

Secreta. Clementíssime Deus, qui, véteri homine consúmpto, novum secúndum te in beáto Hierónymo creáre dignátus es: da, per mérita ipsíus; ut nos, páriter renováti, hanc placatiónis hóstiam in odórem tibi suavíssimum offerámus. Per Dóminum.

[MR Secreta. Hóstias tibi, Dómine, beátæ Margarítæ Vírginis et Martyris tuæ dicátas méritis, benígnus assúme: et ad perpétuum nobis tríbue proveníre subsídium. Per Dóminum.

The Communio was Sinite parvulos venire ad me, Saint Jerome being the patron of orphans. 

[MR Communio. Jac. 1, 27. Relígio munda et immaculáta apud Deum et Patrem hæc est: Visitáre pupíllos et víduas in tribulatióne eórum, et immaculátum se custodíre ab hoc sǽculo.

And of course when the Postcommunio was sung I had been distracted by the silly birds, so I can't confirm that Angelorum pane  was or was not it. 

After the conclusion of the audio recording of Holy Mass I see that the video recording is now available. Eh. I could keep trying (e.g. at figuring out the Introit) but it is time for breakfast. 

Postcommunio. Angelórum pane refécti te, Dómine, suppliciter deprecámur: ut, qui ánnuam beáti Hierónymi Confessóris tui memóriam celebráre gaudémus; ejúsdem étiam et exémplum imitémur, et amplíssimum in regno tuo prǽmium obtinére valeámus. Per Dóminum.

[MR Postcommunio. Divíni múneris largitáte satiáti, quǽsumus, Dómine, Deus noster: ut, intercedénte beáta Margaríta Vírgine et Mártyre tua, in ejus semper participatióne vivámus. Per Dóminum.

LDVM