Ecce mater mea et fratres mei. Quicúmque enim fécerit voluntátem Patris mei, qui in cœlis est...

Today is Monday within the 6th week post Pentecosten and the feast of the Holy Seven Brothers, Martyrs, and that of Saints Rufina and Secunda, Virgins and Martyrs. The Mass Laudate pueri Dominum, laudate nomen Domini is what is provided in the 1920 Missale Romanum with orations that are appropriate to both the Seven Brothers and the Holy Virgins; I expect that this is what will be sung at Sainte-Madeleine but we shall see.

As indeed it was.

 

Lectio 4
Septem fratres, fílii sanctæ Felicitátis, Romæ in persecutióne Marci Aurélii Antonini a Publio præfécto primum blandítiis, deínde terróribus tentati, ut Christo renuntiántes, deos veneraréntur; et, sua virtúte, et matre hortante, in fidei confessióne perseverántes, varie necáti sunt. Januarius plumbátis cæsus; Felix et Philippus fustibus contusi; Silvanus ex altíssimo loco præceps dejéctus est; Alexander, Vitalis et Martialis cápite plectúntur. Mater eórum quarto post mense eamdem martyrii palmam consecuta est: illi sexto Idus Julii spíritum Dómino reddidérunt.

R. Sancti tui, Dómine, mirábile consecúti sunt iter, serviéntes præcéptis tuis, ut inveniréntur illǽsi in aquis válidis:
* Terra appáruit árida: et in Mari Rubro via sine impediménto.
V. Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ, et torréntes inundavérunt.
R. Terra appáruit árida: et in Mari Rubro via sine impediménto.

Lectio 5
Rufina et Secunda sorores, vírgines Romanæ, rejecto connubio Armentárii et Verini, quibus a paréntibus desponsæ fuerant, quod Jesu Christo virginitátem vovissent, Valeriáno et Gallieno imperatóribus, comprehendúntur. Quas cum nec promissis nec terróre Juníus præfectus a proposito posset abducere, Rufinam primum virgis cædi jubet; in cujus verbéribus Secunda judicem sic interpellat: Quid est, quod sorórem meam honore, me áfficis ignomínia? Jube ambas simul cædi, quæ simul Christum Deum confitemur. Quibus verbis incénsus judex imperat utramque detrudi in tenebricósum et fœtidum carcerem. Quo loco statim claríssima luce et suavíssimo odore completo, in ardénte balnei solio includúntur. Et cum inde étiam integræ evasissent, mox saxo ad collum alligato in Tiberim projectæ sunt; unde ab Angelo liberátæ, extra Urbem via Aurelia milliario décimo, cápite plectúntur. Quárum corpora, a Plautilla matrona in ejus prædio sepúlta, ac póstea in Urbem translata, in basilica Constantiniana prope baptistérium cóndita sunt.

R. Vérbera carníficum non timuérunt Sancti Dei, moriéntes pro Christi nómine:
* Ut herédes fíerent in domo Dómini.
V. Tradidérunt córpora sua propter Deum ad supplícia.
R. Ut herédes fíerent in domo Dómini.

Lectio 6
Sermo sancti Augustíni Epíscopi
Sermo 110 de diversis
Magnum spectaculum, fratres, positum est ante óculos fidei nostræ. Aure audívimus, corde vídimus optántem matrem ante se finire istam vitam fílios suos, longe contrariis votis consuetudini humanæ. Omnes enim hómines fílios suos, ex hac vita migrando, præcedere volunt, non sequi; illa autem optávit posterior mori. Non enim ammitebat fílios, sed præmittebat; nec intuebátur quam vitam finirent, sed quam inchoarent. Desinébant enim vivere, ubi quandoque fuerant morituri; et incipiébant vivere, sine fine victuri. Parum est fuísse spectatricem; miráti sumus potius hortatricem. Fœcundior virtútibus quam fœtibus: videns certántes, in quibus omnibus ipsa certabat, et in omnibus vincéntibus ipsa vincebat.

R. Tamquam aurum in fornáce probávit eléctos Dóminus, et quasi holocáusti hóstiam accépit illos: et in témpore erit respéctus illórum:
* Quóniam donum et pax est eléctis Dei.
V. Qui confídunt in illum, intélligent veritátem, et fidéles in dilectióne acquiéscent illi.
R. Quóniam donum et pax est eléctis Dei.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quóniam donum et pax est eléctis Dei.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum

Matt 12:46-50

In illo témpore: Loquénte Jesu ad turbas, ecce Mater ejus et fratres stábant foris quæréntes loqui ei. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ

Homilia 3 in Evangelia

Sancti Evangélii, fratres caríssimi, brevis est léctio recitata, sed magnis mysteriórum pondéribus grávida. Jesus étenim, cónditor et redémptor noster, Matrem se nosse dissimulat, et quæ ei mater sit et qui propinqui, non per cognatiónem carnis, sed per conjunctiónem spíritus designat, dicens: Quæ est mater mea, et qui sunt fratres mei? Quicúmque enim fécerit voluntátem Patris mei, qui in cælis est, ipse meus frater, et soror, et mater est. Quibus nobis verbis quid aliud innuit, nisi quod obsequéntes jussiónibus suis multos ex Gentilitate colligit; et Judǽam, ex cujus carne est génitus, non agnoscit?

R. Propter testaméntum Dómini, et leges patérnas, Sancti Dei perstitérunt in amóre fraternitátis:

* Quia unus fuit semper spíritus in eis, et una fides.

V. Ecce quam bonum et quam jucúndum habitáre fratres in unum.

R. Quia unus fuit semper spíritus in eis, et una fides.

Lectio 8

Sed cum is, qui voluntátem Patris fécerit, soror et frater Dómini dícitur, propter utrumque sexum qui ad fidem collígitur, mirum non est; mirándum vero valde est, quómodo étiam mater dicátur. Fideles enim discipulos fratres vocare dignátus est, dicens: Ite, nuntiáte frátribus meis. Qui ergo frater Dómini fíeri ad fidem veniéndo potúerit, quæréndum est quómodo étiam et mater esse possit.

R. Sancti mei, qui in carne pósiti, certámen habuístis:

* Mercédem labóris ego reddam vobis.

V. Veníte benedícti Patris mei, percípite regnum.

R. Mercédem labóris ego reddam vobis.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Mercédem labóris ego reddam vobis.

Lectio 9

Sed sciéndum nobis est, quia qui Christi soror et frater est credendo, mater effícitur prædicando. Quasi enim parit Dóminum, quem cordi audiéntis infuderit; et mater ejus prædicando effícitur, si per ejus vocem amor Dómini in próximi mente generátur. Ad quam rem nobis idónee confírmandam adest beáta Felícitas, cujus hódie natalícia celebramus, quæ credéndo exstitit ancílla Christi, et prædicando facta est mater Christi. Septem quippe fílios, sicut in gestis ejus emendatióribus legitur, sic post se tímuit vivos in carne relínquere, sicut carnales paréntes solent metúere ne mórtuos præmittant.

Te Deum.

 

Introitus. Ps. 112, 1 et 9. Laudáte, pueri, Dóminum, laudáte nomen Dómini: qui habitáre facit stérilem in domo, matrem filiórum lætántem. Ps. ibid., 2. Sit nomen Dómini benedíctum: ex hoc nunc, ei usque in sǽculum. V. Glória Patri.

Oratio. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui gloriósos Martyres fortes in sua confessióne cognóvimus, pios apud te in nostra intercessióne sentiámus. Per Dóminum.

Léctio libri Sapiéntiæ.
Prov. 31, 10-31.
Mulíerem fortem quis invéniet? Procul et de últimis fínibus prétium ejus. Confídit in ea cor viri sui, et spóliis non indigébit. Reddet ei bonum, et non malum, ómnibus diébus vitæ suæ. Quæsívit lanam et linum, et operáta est consílio mánuum suárum. Facta est quasi navis institóris, de longe portans panem suum. Et de nocte surréxit, dedítque prædam domésticis suis, et cibária ancíllis suis. Considerávit agrum, et emit eum: de fructu mánuum suárum plantávit víneam. Accínxit fortitúdine lumbos suos, et roborávit bráchium suum. Gustávit, et vidit, quia bona est negotiátio ejus: non exstinguétur in nocte lucérna ejus. Manum suam misit ad fórtia, et dígiti ejus apprehendérunt fusum. Manum suam apéruit ínopi, et palmas suas exténdit ad páuperem. Non timébit dómui suæ a frigóribus nivis: omnes enim doméstici ejus vestíti sunt duplícibus. Stragulátam vestem fecit sibi: byssus et púrpura induméntum ejus. Nóbilis in portis vir ejus, quando séderit cum senatóribus terrae. Síndonem fecit et véndidit, et cíngulum trádidit Chananǽo. Fortitúdo et decor induméntum ejus, et ridébit in die novíssimo. Os suum apéruit sapiéntiæ, et lex cleméntiæ in lingua ejus. Considerávit sémitas domus suæ, et panem otiósa non comédit. Surrexérunt fílii ejus, et beatíssimam prædicavérunt: vir ejus, et laudávit eam, multæ fíliæ congregavérunt divítias: tu supergréssa es univérsas. Fallax grátia, et vana est pulchritúdo: múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur. Date ei de fructu mánuum suárum: et laudent eam in portis ópera ejus.

Graduale. Ps. 123, 7-8. Anima nostra, sicut passer, erépta est de láqueo venántium. V. Láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus: adjutórium nostrum in nómine Dómini, qui fecit cœlum et terram.

Allelúja, allelúja. V. Hæc est vera fratérnitas, quæ vicit mundi crímina: Christum secuta est, ínclita tenens regna cœléstia. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 12, 46-50.
In illo témpore: Loquente Jesu ad turbas, ecce, Mater ejus et fratres stabant foris, quæréntes loqui ei. Dixit autem ei quidam: Ecce, mater tua et fratres tui foris stant, quæréntes te. At ipse respóndens dicénti sibi, ait: Quæ est mater mea et qui sunt fratres mei? Et extendens manum in discípulos suos, dixit: Ecce mater mea et fratres mei. Quicúmque enim fécerit voluntátem Patris mei, qui in cœlis est: ipse meus frater et soror et mater est.

Offertorium. Ps. 123, 7. Anima nostra, sicut passer, erépta est de láqueo venántium: láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus.

Secreta. Sacrifíciis præséntibus, quǽsumus, Dómine, inténde placátus: et, intercedéntibus Sanctis tuis, devotióni nostræ profíciant et salúti. Per Dóminum.

Communio. Matth. 12, 50. Quicumque fecerit voluntátem Patris mei, qui in cælis est: ipse meus frater et soror et mater est, dicit Dóminus.

Postcommunio. Quǽsumus, omnípotens Deus: ut, intercedéntibus Sanctis tuis, illíus salutáris capiámus efféctum; cujus per haec mystéria pignus accépimus. Per Dóminum.

LDVM