The Roman Martyrology for the 15th day before the Kalends of July

Quintodécimo Kaléndas Iúlii Luna vicésima octáva Anno Dómini 2023

Romae via Salaria Vetere ad Septem Palumbas, sanctorum Blasti et Diogenis, martyrum (s inc). 

A Apollóniæ, in Macedónia, sanctórum Mártyrum Atheniénsium Isáuri Diáconi, Innocéntii, Felícis, Ieremíæ et Peregríni, qui, a Tripóntio Tribúno várie torti, cápite obtruncáti sunt (s inc).

R Apolloniae in Macedonia, sanctorum Isauri, Innocentii, Felicis, Hermiae, Peregrini et Basilii, martyrum (s inc). 

A Apud Venáfrum, in Campánia, sanctórum Mártyrum Nicándri et Marciáni, qui, in persecutióne Maximiáni, cápite cæsi sunt (c 297).

R Dorostori in Moesia, sanctorum martyrum Nicandri et Marciani, qui, milites, donativum respuentes et sacrificare diis firmiter recusantes, capite damnati sunt a Maximo praeside in persecutione Diocletiani imperatoris (c 297). 

Tarracínæ, in Campánia, sancti Montáni mílitis, qui, sub Hadriáno Imperatóre et Leóntio Consulári, post multa torménta, martýrii corónam accépit (300 tr).

Romæ natális sanctórum ducentórum et sexagínta duórum Mártyrum, qui, in persecutióne Diocletiáni, pro fide Christi sunt necáti, ac pósiti via Salária véteri, ad clivum Cucúmeris (a 305 tr).

Chalcedóne sanctórum Mártyrum Manuélis, Sabélis et Ismaélis, qui, pacis causa apud Iuliánum Apóstatam pro Persárum Rege legatióne fungéntes, ab ipso Imperatóre, cum idóla venerári compelleréntur idque constánti ánimo recusárent, gládio feríri iubéntur (362 tr).

A Vesontióne, in Gálliis, Sancti Antídii Epíscopi et Mártyris, qui, ob Christi fidem, a Wándalis occísus fuit (c 411).

R Vesontione in Gallia Lugdunensi, Sancti Antidii Episcopi et Martyris, qui capitalem sententiam sub Chroco Vandalorum rege traditur suscepisse (c 411). 

A In Phrýgia sancti Hypátii Confessóris.

R In Bithynia, sancti Hypatii, hegumeni monasterii Rufinianorum, qui parca vita arctisque ieiuniis discipulos perfectam docuit monasticae conversationi oboedientiam, saeculares vero timorem Dei (446). 

A Aureliánis, in Gállia, Sancti Avíti Presbýteri et Confessóris (c 530).

R Aureliani in Gallia, Sancti Aviti Abbatis (c 530).

*In Britannia Minore, Sancti Hervaei Eremitae, qui, ut fertur, claritate solis iam a nativitate orbatus, iucunde tamen paradisi gaudia decantabat (568). 

In pago Bituricénsi sancti Gundúlphi Epíscopi (s inc?).

Item sancti Bessariónis Anachorétæ (s inc?).

A Pisis, in Túscia, sancti Rainerii Confessóris (1160). 

R Pisis in Etruria, sancti Rainerii, pauperis et peregrini pro Christo (1160). 

Amériæ, in Umbria, sancti Himérii Epíscopi, cuius corpus Cremónam, in Insúbria, translátum est (a 1129 tr).

*Lorvanii in Lusitania, Sanctae Teresiae, quae, Legionensis regina et mater trium liberorum, post coniugis mortem, in monasterio ab ipsa condito sub disciplina Cisterciensi vitam regularem egit (1250). 

*Venetiis, beati Petri Gambacorta, fundatoris Ordinis Eremitarum Sancti Hieronymi, cuius primi religiosi latrones fuerunt ab ipso conversi (1435). 

*Neapoli in Campania, beati Pauli Burali, ex Ordine Clericorum Regularium Theatinorum, episcopi primum Placentiae, dein Neapoli, qui ad Ecclesiae disciplinam instaurandam et gregem ipsi commissum in fide confirmandum se dedit (1578). 

Sancti Gregórii Barbadíci, Cardinális, Epíscopi et Confessóris, cuius dies natális sequénti die recensétur (1697).

*Ad Galliae litus in navi ad ancoram ante Rupifortium, Beati Philippi Papon Presbyteri Augustodunensis et Martyris, qui, parochus, 
tempore gallicae perturbationis propter sacerdotium ad labem captivitatis detrusus, cum concaptivum moribundum absolvisset, ipse occubuit (1794). 

In loco Qua Linh in Tunquino, Sancti Martyris Petri Da, qui, faber lignarius et sacrista, multis et diris tormentis tortus, firmus tamen in professione fidei permansit, denique in flammas iniectus occubuit sub imperatore Tu Duc (1862).

V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.

R. Deo grátias.

In the Old English Martyrology Saint Nicander and Saint Blastus are eulogised on June 17, as in the Roman Martyrology.






LDVM



Quintodecimo Kalendas Iulii

1. Romae via Salaria Vetere ad Septem Palumbas, sanctorum Blasti et Diogenis, martyrum (s inc). 

2. Apolloniae in Macedonia, sanctorum Isauri, Innocentii, Felicis, Hermiae, Peregrini et Basilii, martyrum (s inc). 

3. Dorostori in Moesia, sanctorum martyrum Nicandri et Marciani, qui, milites, donativum respuentes et sacrificare diis firmiter recusantes, capite damnati sunt a Maximo praeside in persecutione Diocletiani imperatoris (c 297). 

4. Vesontione in Gallia Lugdunensi, sancti Antidii, episcopi et martyris, qui capitalem sententiam sub Croco Vandalorum rege traditur suscepisse (c 411). 

5. In Bithynia, sancti Hypatii, hegumeni monasterii Rufinianorum, qui parca vita arctisque ieiuniis discipulos perfectam docuit monasticae conversationi oboedientiam, saeculares vero timorem Dei (446). 

7. Aureliani in Gallia, sancti Aviti, abbatis (c 530).

6*. In Britannia Minore, sancti Hervaei, eremitae, qui, ut fertur, claritate solis iam a nativitate orbatus, iucunde tamen paradisi gaudia decantabat (s VI). 

8. Pisis in Etruria, sancti Rainerii, pauperis et peregrini pro Christo (1160). 

9*. Lorvanii in Lusitania, sanctae Teresiae, quae, Legionensis regina et mater trium liberorum, post coniugis mortem, in monasterio ab ipsa condito sub disciplina Cisterciensi vitam regularem egit (1250). 

10*. Venetiis, beati Petri Gambacorta, fundatoris Ordinis Eremitarum Sancti Hieronymi, cuius primi religiosi latrones fuerunt ab ipso conversi (1435). 

11*. Neapoli in Campania, beati Pauli Burali, ex Ordine Clericorum Regularium Theatinorum, episcopi primum Placentiae, dein Neapoli, qui ad Ecclesiae disciplinam instaurandam et gregem ipsi commissum in fide confirmandum se dedit (1578). 

12*. Ad Galliae litus in navi ad ancoram ante Rupifortium, beati Philippi Papon, presbyteri Augustodunensis et martyris, qui, parochus, tempore gallicae perturbationis propter sacerdotium ad labem captivitatis detrusus, cum concaptivum moribundum absolvisset, ipse occubuit (1794). 

13. In loco Qua Linh in Tunquino, sancti martyris Petri Da, qui, faber lignarius et sacrista, multis et diris tormentis tortus, firmus tamen in professione fidei permansit, denique in flammas iniectus 
occubuit sub imperatore Tu Duc (1862).

Quintodecimo Kalendas Iulii

1. En Roma, en la vía Salaria Antigua, «ad septem Palumbas», santos Blasto y Diógenes, mártires (s. inc.).

2. En Apolonia, de Macedonia, santos Isauro, Inocente, Félix, Hérmio, Peregrino y Basilio, mártires (s. inc.).

3. En Dorostoro, en Moesia (hoy Rumanía), santos mártires Nicandro y Marciano. Siendo soldados, rechazaron hacer ofrenda y se negaron a sacrificar a los dioses, y por ello fueron condenados a la pena capital por el prefecto Máximo, en la persecución durante el tiempo del emperador Diocleciano (c. 297).

4. En Besançon, en la Galia Lugdunense, san Antidio, obispo y mártir, que fue condenado a muerte, según se dice, por Croco, rey de los vándalos (c. 411).

5. En Bitinia, san Hipacio, hegúmeno del monasterio de los Rufinos, quien, de vida austera y duros ayunos, enseñó a sus discípulos la perfecta obediencia de la observancia monástica, y a los seglares el verdadero temor de Dios (446).

6*. En Bretaña Menor, san Herveo, eremita, ciego de nacimiento, que cantaba los goces del paraíso (s. VI).

7. En Orleans, en la Galia, san Avito, abad (c. 530).

8. En Pisa, en la Toscana, san Rainerio o Raniero, pobre y peregrino por Cristo (1160).

9. En Lorvaô, en Portugal, santa Teresa, quien, reina de León y madre de tres hijos, al perder a su esposo abrazó la vida regular en un monasterio fundado por ella misma, bajo la disciplina cisterciense (1250).

10*. En Venecia, beato Pedro Gambacorta, fundador de la Orden de los Eremitas de San Jerónimo, cuyos primeros religiosos fueron ladrones que él mismo había convertido (1435).

11*. En Nápoles, de la Campania, beato Pedro Burali, de la Orden de Clérigos Regulares Teatinos, primero obispo de Piacenza y después de Nápoles, que se entregó de lleno a restaurar la disciplina de la Iglesia y a confirmar en la fe la grey que se le había confiado (1578).

12*. En el litoral de Francia, en una nave anclada ante el puerto de Rochefort, beato Felipe Pappon, presbítero de Autun y mártir, que siendo párroco durante la Revolución Francesa, por ser el hecho de ser sacerdote fue encarcelado, muriendo después de haber dado la absolución a otro cautivo (1794).

13. En el lugar de Qua Linh, en Tonquín, san Pedro Da, mártir, quien, de oficio carpintero y sacristán, fue sometido a muchos y crueles tormentos en tiempo del emperador Tu Duc, permaneciendo firme en la profesión de su fe, por lo que finalmente fue arrojado a las llamas (1862).

Quintodecimo Kalendas Iulii

1. À Rome, sur l’ancienne voie Salarienne, au lieu dit les Sept Palombes, les saints martyrs Blaste et Diogène.

2. À Apollonie en Macédoine, les saints martyrs Isaure, Innocent, Félix, Hermias, Pérégrin et Basile.

3. À Dorostore en Mésie, vers 297, les saints martyrs Nicandre et Marcien, tous deux soldats, qui refusèrent fermement de recevoir leur solde en sacrifiant aux dieux, et furent condamnés à mort par le gouverneur Maxime, pendant la persécution de Dioclétien.

4. À Besançon, vers 411, saint Antide, évêque et martyr, qui aurait encouru la peine de mort sous Chrocus, roi des Vandales.

5. En Bithynie, l’an 446, saint Hypace, supérieur du monastère Rufinien. Par l’austérité de sa vie et ses jeûnes répétés, il enseigna à ses disciples l’obéissance parfaite dans la vie monastique, et aux laïcs dans le monde, la crainte de Dieu.

6*. En Bretagne, au VIe siècle, saint Hervé, ermite. Ses yeux furent, dit-on, privés de la lumière terrestre dès sa naissance, mais ouverts à celle du paradis, dont il chantait les joies avec bonheur.

7. À Orléans, vers 530, saint Avit, abbé.

8. À Pise en Toscane, l’an 1160, saint Raynier, qui vécut pauvre et pèlerin pour le Christ.

9*. À Lorvão au Portugal, en 1250, sainte Thérèse, reine de León et mère de trois enfants. Après la mort de son mari, Alphonse IX, elle se retira au monastère qu’elle avait fondé sous la discipline cistercienne et y mena la vie selon la Règle.

10*. À Venise, en 1435, le bienheureux Pierre Gambacorta, fondateur de l’Ordre des Ermites de Saint-Jérôme. Ses premiers compagnons furent des brigands qu’il avait convertis.

11*. À Naples, en 1578, le bienheureux Paul Burali, de l’Ordre des clercs réguliers dits “Théatins”, évêque d’abord de Plaisance, puis de Naples. Il se donna tout entier à restaurer la discipline ecclésiastique et à confirmer dans la foi le troupeau qui lui était confié.

12*. Dans la baie devant le port de Rochefort, en 1794, le bienheureux Philippe Papon, prêtre et martyr. Curé de paroisse au diocèse de Clermont, à l’époque de la Révolution française, il fut arrêté en raison de son sacerdoce et enfermé dans un bateau négrier où il mourut en donnant l’absolution à un confrère moribond.

13. À Qua Linh au Tonkin, en 1862, saint Pierre Da, martyr. Menuisier et sacristain, il subit toutes sortes de tourments terribles, demeurant ferme dans la profession de foi, et fut enfin jeté dans les flammes, sous l’empereur Tu Duc.

Quintodecimo Kalendas Iulii

CUORE IMMACOLATO DELLA BEATA VERGINE MARIA    - Memoria
Il primo promotore della festa liturgica del Cuore Immacolato di Maria fu San Giovanni Eudes che già verso il 1643 cominciò a celebrarla con i religiosi della sua congregazione. Nel 1668 le festa e i testi liturgici furono approvati dal cardinale legato per tutta la Francia. Solo dopo l’introduzione della festa del Cuore di Gesù nel 1765, verrà concessa qua e là la facoltà di celebrare quella del Cuore di Maria, che anche il Messale Romano del 1814 la annovera ancora ...
www.santiebeati.it/dettaglio/20285

San RANIERI DI PISA   Povero e pellegrino
Pisa, 1118 - 17 giugno 1161
Nacque nel 1118 da Gandulfo Scacceri e Mingarda Buzzacherini. Malgrado gli sforzi dei genitori desiderosi di impartirgli un'educazione rigorosa, visse la giovinezza all'insegna dello svago e del divertimento. Ma a diciannove anni la sua vita cambiò. Fu decisivo l'incontro con Alberto, un eremita proveniente dalla Corsica che si era stabilito nel monastero pisano di San Vito. Scelse quindi di abbracciare in pienezza la fede, tanto da partire per la Terra Santa. A 23 anni decise di vivere in assoluta povert&ag...
www.santiebeati.it/dettaglio/58000

Santi BLASTO E DIOGENE   Martiri
† 269 circa
Blasto (o Biagio) e Diogene, sono due martiri dell’antichità le cui spoglie riposano a Roma nella Basilica di Santa Prassede. Venerati già nel Medioevo, di loro si sa che Biagio è un tribuno condannato nel 269 perché cristiano; del martirio di Diogene ci parla un’epigrafe del presbitero Marea.  ...
www.santiebeati.it/dettaglio/57860

Santi ISAURO, INNOCENZO, FELICE, ERMIA, PELLEGRINO E BASILIO   Martiri
www.santiebeati.it/dettaglio/57870

Sant' ANTIDO (O ANTIDIO) DI BESANCON   Vescovo e martire
m. 411 circa
www.santiebeati.it/dettaglio/57880

Sant' AVITO   Abate
m. 530 circa
www.santiebeati.it/dettaglio/57890

San PIETRO DA   Martire
www.santiebeati.it/dettaglio/57930

San MOLING DI FERNS   Vescovo
† 17 giugno 697
www.santiebeati.it/dettaglio/97912

Sant' IMERIO DI AMELIA   Vescovo
www.santiebeati.it/dettaglio/57750

Santi EGIDIO, LUIGI, GIOVANNI E PAOLO   Martiri mercedari
Questi quattro Santi Mercedari, Egidio, Luigi, Giovanni e Paolo, si trovavano a Fez in Marocco in missione di redenzione, quando, mentre stavano predicando la fede in Cristo, vennero catturati dai mussulmani. Subirono diversi maltrattamenti senonché gli furono strappate le lingue, tagliate mani e piedi ed infine furono decapitati meritando così il trionfo della gloria dei martiri. L’Ordine li festeggia il 17 giugno....
www.santiebeati.it/dettaglio/93860

Santa VALERIANA E COMPAGNE   Martiri
Aquileia, I-II sec
www.santiebeati.it/dettaglio/91828

Sant' ERVEO (HERVè)   Abate e eremita in Bretagna
Nato in Galles - m. 575 c.
www.santiebeati.it/dettaglio/57790

San NICANDRO   Martire
La persecuzione ordinata dell'imperatore Diocleziano arrivò nel 304 anche a Venafro, cittadina dell'attuale Molise. Tra l'anfiteatro romano e il tempio pagano della dea Bona " sulle cui fondamenta sorge oggi la Cattedrale di Santa Maria Assunta in cielo " vivevano due ufficiali dell'esercito romano: Nicandro e Marciano. Le antiche fonti storiche non si pronunciano sulla loro provenienza (forse nativi della Grecia), ma riferiscono come i due aderirono alla fede cristiana e rifiutarono di compiere ri...
www.santiebeati.it/dettaglio/57800

San BLITARIO   Eremita
VII sec.
www.santiebeati.it/dettaglio/99790

San BOTULFO   Abate in Inghilterra
sec. VII
www.santiebeati.it/dettaglio/95984

Sant' ADOLFO DI MAASTRICHT   Vescovo
sec. VII
www.santiebeati.it/dettaglio/95985

San MARCIANO   Martire
La persecuzione ordinata dell'imperatore Diocleziano arrivò nel 304 anche a Venafro, cittadina dell'attuale Molise. Tra l'anfiteatro romano e il tempio pagano della dea Bona " sulle cui fondamenta sorge oggi la Cattedrale di Santa Maria Assunta in cielo " vivevano due ufficiali dell'esercito romano: Nicandro e Marciano. Le antiche fonti storiche non si pronunciano sulla loro provenienza (forse nativi della Grecia), ma riferiscono come i due aderirono alla fede cristiana e rifiutarono di compiere rituali alle divini...
www.santiebeati.it/dettaglio/57850

Sant' IPAZIO   Egumeno (Abate)
m. 446
Di vita austera e duri digiuni, si stabilì in un monastero abbandonato in Calcedonia, Asia Minore, lo ricostruì e vi formò una prospera comunità.
www.santiebeati.it/dettaglio/90622

Beata TERESA DEL PORTOGALLO   Regina di Castiglia, cistercense
Coimbra, Portogallo, 1181 – Lorvão, Portogallo, 18 giugno 1250
La beata Teresa del Portogallo, al secolo principessa Teresa Sanches de Portugal, era figlia di Sancio I, secondo sovrano portoghese. Suoi nonni paterni furono Mafalda di Savoia, figlia del conte Amedeo III, ed Alfonso I Henriques, primo re del Portogallo. Le due beate Mafalda e Sancha furono sue sorelle. Teresa nacque nella città portoghese di Coimbra nel 1181 e sposò il suo consanguineo Alfonso IX, re di Castiglia e Léon, al quale diede tre figli: Sancha, Dulce e Fernando. Nel 1196 tale matrimonio fu dichiarato n...
www.santiebeati.it/dettaglio/92690

Beato PIETRO GAMBACORTA   Fondatore
Pisa, 1355 - Venezia, 17 giugno 1435
Membro dei pisani Gambacorta, nel 1380 circa un eremita vestito di sacco arrivò sul monte Cesana poco distante da Urbino. Viveva di elemosine e abitava in una capanna fatta di frasche. Era Pietro della nobile famiglia dei Gambacorta di Pisa. Fondò la Congregazione dei padri Girolamini dedicata a San Gerolamo. Questo ordine religioso nel tempo edificò molti monasteri principalmente nelle Marche ma anche fuori. Nel 1780 i conventi girolamini superavano il numero di novanta, sparsi in Italia e alc...
www.santiebeati.it/dettaglio/57910

Beato FILIPPO PAPON   Sacerdote e martire
www.santiebeati.it/dettaglio/57920

Beata EUFEMIA DI ALTENMUNSTER   Badessa
† 17 giugno 1180
Figlia dei Conti di Andechs, Bertoldo II e Sofia, fu sorella della beata Matilde, badessa di Diessen, e della riformatrice del monastero di Admont, Agnese. Morì il 17 giugno del 1180 circa e fu sepolta a Diessen. Le sue virtù vengono elogiate alla pari di quelle della beata Matilde. Prova del culto di Eufemia è la denominazione di santa e beata che le viene sempre attribuita. Ne fanno memoria, al 17 giugno, il Supplemento al Menologio del Bucelino e il Martirologio Benedettino del Lechner...
www.santiebeati.it/dettaglio/57950

Beato ARNALDO (ARNOLDO) DA FOLIGNO   
www.santiebeati.it/dettaglio/90523

Beato PAOLO BURALI   Cardinale
Itri, Gaeta, 1511 - Torre del Greco, 17 giugno 1578
Nacque ad Itri presso Gaeta nel 1511. Di famiglia nobile, si chiamava Scipione. Trascorse la sua infanzia a Napoli e a soli 14 anni frequentò l'Università di Salerno per poi passare a Bologna, dove si laureò in diritto civile e canonico. Esercitò l'avvocatura a Napoli per 14 anni con rettitudine e integrità, ricoprendo contemporaneamente incarichi politici e diplomatici. Nel 1557 prese la decisione di abbandonare tutto. Si ritirò presso il convento dei teatini di san ...
www.santiebeati.it/dettaglio/90843

Beata CATERINA DELLA COLONNA   Clarissa
XV sec.
www.santiebeati.it/dettaglio/99803

Beata MARIA L’ADDOLORATA   Vergine e martire
+ Woluwe-Saint-Pierre, Belgio, 18 giugno 1290
Maria l’Addolorata (Lenneke Mare, Ellendige Marie, Marie la Misérable) fu una giovane vissuta nella seconda metà del XIII secolo nel ducato di Brabante, nell’attuale Belgio. Scelse di vivere da reclusa nella chiesetta di Santa Maria, fuori dal suo villaggio di Woluwe-Saint-Pierre. Un giovane che aveva respinto perché lei aveva consacrato la sua verginità a Dio l’accusò di furto. Maria venne quindi condannata a morte con la pena destinata ai ladri: fu sepolta viva...
www.santiebeati.it/dettaglio/96989

Beato GIUSEPPE MARIA CASSANT   Sacedote trappista
Casseneuil. Francia, 6 marzo 1878 - Lévignac, Francia, 17 giugno 1903
Joseph-Marie Cassant nasce il 6 marzo 1878 a Casseneuil (Francia) in una famiglia di arboricoltori da cui riceve una solida educazione cristiana. A sedici anni entra nell'abbazia cistercense di Santa Maria del Deserto. Per tutti i poveri e gli umili, egli è un trascinatore formidabile. Colpito da tubercolosi offre, per Cristo e per la Chiesa, le sue sofferenze fisiche che lo condurranno alla morte nel 1903. San Giovanni Paolo II lo proclamò Beato il 4 ottobre 2004....
www.santiebeati.it/dettaglio/92130


+ + +







Comments