The Roman Martyrology for the 10th day before the Kalends of July

Décimo Kaléndas Iúlii Luna quarta Anno Dómini 2023

A Apud Nolam, Campániæ urbem, natális beáti Paulíni, Epíscopi et Confessóris, qui ex nobilíssimo et opulentíssimo factus est pro Christo pauper et húmilis, et, quod superérat, seípsum pro rediméndo víduæ fílio, quem Wándali, Campánia devastáta, captívum in Africam abdúxerant, in servitútem dedit. Cláruit autem non solum eruditióne et copiósa vitæ sanctitáte, sed étiam poténtia advérsus dǽmones; eiúsque præcláras laudes sancti Ambrósius, Hierónymus, Augustínus et Gregórius Papa scriptis suis celebrárunt. Ipsíus corpus, póstea Benevéntum et inde Romam translátum, tandem, Summi Pontíficis Pii Décimi iussu, Nolæ restitútum fuit (431).

R Sancti Paulini, episcopi, qui, baptismo Burdigale recepto et consulatu relicto, ex nobilissimo et opulentissimo factus est pro Christo pauper et humilis et, Nolam in Campania apud sancti Felicis presbyteri sepulcrum migratus, ut eius  exemplum vitae ex propinquo sequeretur, asceticam exegit conversationem cum uxore et sociis; episcopus vero effectus, eruditione et sanctitate clarus, peregrinos adiuvit et miseros studiose sublevavit (431). 

Neápoli, in Campánia, sancti Ioánnis Epíscopi, quem beátus Paulínus, Epíscopus Nolanus, ad cæléstia regna vocávit (s inc).

A Londíni, in Anglia, sancti Ioánnis Fisher, Epíscopi Roffénsis et Cardinális, qui pro fide cathólica et Románi Pontíficis primátu, iubénte Henríco Octávo Rege, decollátus est (1535).

R Sanctorum Ioannis Fisher, episcopi, et Thomae More, martyrum, qui, cum Henrico regi Octavo in controversia de eius matrimonio repudiando et de Romani Pontificis primatu restitissent, in Turrem Londinii in Anglia trusi sunt. Ioannes Fisher, episcopus Roffensis, vir eruditione et dignitate vitae clarissimus, hac die iussu ipsius regis ante carcerem decollatus est; Thomas More vero, paterfamilias vita integerrimus et praeses coetus moderatorum nationis, propter fidelitatem erga Ecclesiam catholicam servatam sexta die iulii cum venerabili antistite martyrio coniunctus est (1535). 

A Romæ Translátio sancti Flávii Cleméntis, viri Consuláris et Mártyris; qui, sanctæ Plautíllæ frater ac beátæ Vírginis et Mártyris Fláviæ Domitíllæ avúnculus, a Domitiáno Imperatóre, quocum Consulátum gésserat, ob Christi fidem interémptus est. Ipsíus porro corpus, in Basílica sancti Cleméntis Papæ invéntum, ibídem solémni pompa recónditum est (96 tr).

R Romae, commemoratio sancti Flavii Clementis, martyris, qui a Domitiano imperatore, quocum consulatum gesserat, nomine deorum negatoris, revera ob Christi fidem interemptus est (96 tr). 

In monte Ararath pássio sanctórum Mártyrum decem míllium, crucifixórum (s II sed inc).

A Verolámii, in Británnia, sancti Albáni Mártyris, qui, témpore Diocletiáni, pro clérico hóspite, quem domi excéperat et a quo Christiánæ fídei præceptiónibus imbútus fúerat, seípsum, commutáta veste, trádidit; et hanc ob causam, post vérbera et acérba torménta, cápite plexus est. Passus est étiam cum illo unus de milítibus, qui, dum eum dúceret ad supplícium, in via convérsus est ad Christum, et mox, gládio decollátus, próprio sánguine méruit baptizári. Hoc autem nóbile sancti Albáni ac Sócii durátum pro Deo certámen sanctus Beda Venerábilis descrípsit (c 287).

R Verulamii in Britannia, sancti Albani, martyris, qui, ut narratur, nondum baptizatus, pro clerico hospite, quem domi susceperat et a qua christianae fidei praeceptis imbutus erat, seipsum commutata veste tradidit; quam ob rem, post verbera et acerba tormenta capite truncatus est (c 287). 

Doliche in Syria, sancti Eusebii, Samosateni episcopi, qui, tempore Constantii imperatoris ariani, sub habitu militari incognitus Ecclesias Dei visitabat, ut in fide catholica illas confirmaret; deinde, sub imperatore Valente, in Thraciam relegatus est, sed, reddita Ecclesiae pace, tempore imperii Theodosii ab exsilio revocatus, tandem, cum iterum Ecclesias visitaret, confracto capite ex tegula ab ariana muliere desuper in eum immissa, martyr occubuit (379).
 
Legione in Britannia Minore Iscae [Caerleon] in Cambria, Sanctorum Iulii et Aaronis Martyrum, qui post sanctum Albanum in persecutione Diocletiani imperatoris passi sunt; qua tempore ibidem plurimi, diversis cruciatibus torti et saevissime lacerati, ad supernae civitatis gaudia, consummato agone, pervenerunt (s IV). 

A Natalis die sancti Nicétæ, Romatiánæ [Remesiana] civitátis Epíscopi, doctrína sanctísque móribus clari (c 414).

R Commemoratio sancti Nicetae, episcopi Remesianae in Dacia, quem carmine sanctus Paulinus Nolanus laudat, quad barbaros aves 
factos Evangelium edocuisset atque in pacis caulas duxisset et quondam imperiti ac latrones Christum corde romano resonare didicissent (c 414). 

In monastério Cluniacénsi, in Gállia, deposítio Sanctæ Consórtiæ Vírginis (s VI).

Samaríæ, in Palæstína, sanctórum mille quadringentórum octogínta Mártyrum, qui, sub Rege Persárum Chósroa, pro Christi fide interfécti sunt (c 615 tr).

A Romæ beáti Innocéntii Papæ Quinti, ex Ordine Prædicatórum, Confessóris, qui ad tuéndam Ecclésiæ libertátem et Christianórum concórdiam suavi prudéntia adlaborávit. Cultum autem, ei exhíbitum, Leo Décimus tértius, Póntifex Máximus, ratum hábuit et confirmávit (1276).

R *Romae in Laterano, beati Innocentii papae Quinti, qui, ex Ordine Praedicatorum, sacram theologiam Parisiis docuit et, sedem episcopalem Lugdunensem invito adeptus, una cum sancto Bonaventura Concilium Oecumenicum pro unione inter Latinos et Graecos seiunctos moderatus est; dein, ad Petri cathedram evectus, perbrevi tempore munus Pontificis explevit, Ecclesiae Romanae potius ostensus quam datus (1276).

En Laval, en Francia, Beata María Lhuillier Virgen y Mártir, que, recibida entre las Hospitalarias de la Misericordia, durante la Revolución Francesa fue decapitada por mantenerse fiel a los votos religiosos de la Iglesia (1794).

V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.

R. Deo grátias.

In the Old English Martyrology the Apostle Saint James the Less is eulogised today, June 22, and also Saint Alban, as in the Roman Martyrology.






LDVM



Decimo Kalendas Iulii

Sancti Paulini, episcopi, qui, baptismo Burdigale recepto et consulatu relicto, ex nobilissimo et opulentissimo factus est pro Christo pauper et humilis et, Nolam in Campania apud sancti Felicis presbyteri sepulcrum migratus, ut eius exemplum vitae ex propinquo sequeretur, asceticam exegit conversationem cum uxore et sociis; episcopus vero effectus, eruditione et sanctitate clarus, peregrinos adiuvit et miseros studiose sublevavit (431). 

Sanctorum Ioannis Fisher, episcopi, et Thomae More, martyrum, qui, cum Henrico regi Octavo in controversia de eius matrimonio repudiando et de Romani Pontificis primatu restitissent, in Turrem Londinii in Anglia trusi sunt. Ioannes Fisher, episcopus Roffensis, vir eruditione et dignitate vitae clarissimus, hac die iussu ipsius regis ante carcerem decollatus est; Thomas More vero, paterfamilias vita integerrimus et praeses coetus moderatorum nationis, propter fidelitatem erga Ecclesiam catholicam servatam sexta die iulii cum venerabili antistite martyrio coniunctus est (1535). 

3. Romae, commemoratio sancti Flavii Clementis, martyris, qui a Domitiano imperatore, quocum consulatum gesserat, nomine deorum negatoris, revera ob Christi fidem interemptus est (96 tr). 

4. Verulamii in Britannia, sancti Albani, martyris, qui, ut narratur, nondum baptizatus, pro clerico hospite, quem domi susceperat et a qua christianae fidei praeceptis imbutus erat, seipsum commutata veste tradidit; quam ob rem, post verbera et acerba tormenta capite truncatus est (c 287). 

5. Legione in Britannia Minore, sanctorum Iulii et Aaronis, martyrum, qui post sanctum Albanum in persecutione Diocletiani imperatoris passi sunt; qua tempore ibidem plurimi, diversis cruciatibus 
torti et saevissime lacerati, ad supernae civitatis gaudia, consummato agone, pervenerunt (s IV). 

6. Doliche in Syria, sancti Eusebii, Samosateni episcopi, qui, tempore Constantii imperatoris ariani, sub habitu militari incognitus Ecclesias Dei visitabat, ut in fide catholica illas confirmaret; deinde, sub imperatore Valente, in Thraciam relegatus est, sed, reddita Ecclesiae pace, tempore imperii Theodosii ab exsilio revocatus, tandem, cum iterum Ecclesias visitaret, confracto capite ex tegula ab ariana muliere desuper in eum immissa, martyr occubuit (379). 

7. Commemoratio sancti Nicetae, episcopi Remesianae in Dacia, quem carmine sanctus Paulinus Nolanus laudat, quad barbaros aves factos Evangelium edocuisset atque in pacis caulas duxisset et quondam imperiti ac latrones Christum corde romano resonare didicissent (c 414). 

8*. Romae in Laterano, beati Innocentii papae Quinti, qui, ex Ordine Praedicatorum, sacram theologiam Parisiis docuit et, sedem episcopalem Lugdunensem invito adeptus, una cum sancto Bonaventura Concilium Oecumenicum pro unione inter Latinos et Graecos seiunctos moderatus est; dein, ad Petri cathedram evectus, perbrevi tempore munus Pontificis explevit, Ecclesiae Romanae potius ostensus quam datus (1276).

En Laval, en Francia, Beata María Lhuillier Virgen y Mártir, que, recibida entre las Hospitalarias de la Misericordia, durante la Revolución Francesa fue decapitada por mantenerse fiel a los votos religiosos de la Iglesia (1794).

Decimo Kalendas Iulii

San Paulino, obispo, el cual, recibido el bautismo en Burdeos, renunció a la dignidad consular y, de noble y rico, por Cristo se hizo pobre y humilde. Habiéndose trasladado a Nola, junto al sepulcro de san Félix, presbítero, para seguir su ejemplo abrazó una forma de vida ascética con su mujer y sus compañeros. Ordenado obispo, se distinguió por su erudición y santidad, acogiendo a los peregrinos y ayudando a los desvalidos (431).

Santos Juan Fisher, obispo, y Tomás Moro, mártires, que, por no aceptar el matrimonio del rey Enrique VIII y mantenerse fieles al primado del Romano Pontífice, fueron encarcelados en la Torre de Londres. Juan Fisher, obispo de Rochester, varón conocido por su erudición y por la dignidad de vida, fue degollado este día ante la cárcel, por mandato del rey. Tomás Moro, padre de familia, de vida integérrima, presidente del consejo real, por mantenerse fiel a la Iglesia Católica murió el día 6 de julio, uniéndose así al martirio del obispo
(1535).

3. En Roma, conmemoración de san Flavio Clemente, mártir, a quien el emperador Domiciano, con el que había ejercido el consulado, condenó por negarse a adorar a los dioses paganos, muriendo por su fe en Cristo (96).

4. En Verulamio (hoy Saint-Albans), en Gran Bretaña, san Albano, mártir, el cual, según narra la tradición, aún no bautizado recibió en su casa a un clérigo, que le instruyó en la fe cristiana. Cubriéndose con sus vestidos, se entregó a las autoridades y fue degollado después de ser azotado y torturado (c. 287).

5. En Léon, en la Bretaña Menor, santos Julio y Aarón, mártires, que padecieron después de san Albano, durante la persecución bajo el emperador Diocleciano, y tras ser torturados de diversas maneras, consumado su combate entraron en el gozo de la ciudad del cielo (s. IV in.).

6. En Dólica, en Siria, san Eusebio, obispo de Samosata, que en tiempos del emperador arriano Constancio visitaba de incógnito, con indumentaria militar, las iglesias de Dios, para confirmarlas en la fe católica. Fue exiliado a Tracia por el emperador Valente, pero, recuperada la paz de la Iglesia, volvió a recorrer las comunidades, hasta que una mujer arriana le arrojó una teja que le hirió en la cabeza, alcanzando así el martirio (379).

7. Conmemoración de san Nicetas, obispo de Remesiana, en la Dacia, al que alaba san Paulino de Nola en uno de sus poemas por haber convertido en ovejas a los bárbaros al enseñarles el Evangelio, por convencerles de vivir unidos en paz y por haber obtenido que gente inculta y ladrones aprendiesen a cantar a Cristo con un corazón romano (c. 414).

8*. En Roma, en Letrán, beato Inocencio V, papa, el cual, perteneciente a la Orden de Predicadores, enseñó teología en París y ocupó, a su pesar, la sede episcopal de Lyon. Junto con san Buenaventura, preparó el segundo concilio ecuménico de Lyon, para tratar de la unión entre latinos y griegos, y elevado a la cátedra de san Pedro, desempeñó su oficio por breve tiempo, más mostrado que dado a la Iglesia Romana (1276).

9*. En Laval, en Francia, beata María Lhuillier, virgen y mártir, que, recibida entre las Hospitalarias de la Misericordia, durante la Revolución Francesa fue decapitada por mantenerse fiel a los votos religiosos de la Iglesia (1794).

Decimo Kalendas Iulii

1. Mémoire de saint Paulin, évêque. De famille patricienne, il reçut le baptême à Bordeaux, abandonna le consulat et, de très noble et très opulent qu’il était, il se fit pauvre et humble pour le Christ, et s’établit à Nole, en Campanie, près du tombeau du prêtre saint Félix, pour suivre son exemple. Il mena là, avec son épouse Thérèse et des amis, une vie d’ascèse. Devenu évêque de Nole, il se fit remarquer par son érudition et sa sainteté, bâtit un hospice pour les pèlerins et vint en aide aux pauvres. Il mourut en 431.

2. Mémoire des saints Jean Fisher, évêque, et Thomas More, martyrs. Leur opposition au roi Henri VIII dans la controverse autour de son divorce et sur la suprématie spirituelle du pape, entraîna leur incarcération à la Tour de Londres. Jean Fisher, évêque de Rochester, qui s’était fait remarquer par son érudition et la sainteté de sa vie, fut, en ce jour en 1537, décapité devant sa prison par ordre du roi lui-même. Thomas More, père de famille d’une vie absolument intègre, et chancelier du royaume d’Angleterre, fut décapité le 6 juillet suivant, lié au saint évêque par la même fidélité à l’Église catholique et par le même martyre.

3. À Rome, commémoraison de saint Flavius Clemens, martyr. En 94, l’empereur Domitien, son cousin, avec qui il venait d’exercer le consulat, le fit mettre à mort sous l’accusation d’athéisme, en réalité à cause de sa foi au Christ.

4. À Verulam en Grande Bretagne, vers 287, saint Alban, martyr. On rapporte que, soldat non encore baptisé, il avait recueilli dans sa maison un clerc qui lui donna les enseignements de la foi chrétienne. En changeant d’habit, il se livra lui-même à la place de son hôte, et pour ce motif, subit la flagellation, des tourments atroces et fut décapité.

5. À Caerleon, également en Grande Bretagne, à la fin du IIIe siècle, les saints martyrs Jules et Aaron, qui, après saint Alban, furent mis à mort dans la même persécution, ainsi que beaucoup d’autres qui, en divers endroits subirent des tortures de toutes sortes, eurent leurs membres sauvagement déchirés, et parvinrent ainsi, au terme de leur combat, aux joies de la Jérusalem céleste.

6. À Dolikha en Syrie, l’an 379, la passion de saint Eusèbe, évêque de Samosate. Au temps de l’empereur arien Constance, il visita, déguisé en soldat, les Églises de Dieu, pour les affermir dans la foi catholique. Ensuite, sous l’empereur Valens, il fut relégué en Thrace et, quand la paix fut rendue à l’Église, au temps de Théodose, il fut rappelé de son exil. Il recommençait ses visites aux Églises, quand une femme arienne lui jeta, du haut d’une maison, une tuile qui lui brisa la tête, et il succomba ainsi en martyr.

7. Commémoraison de saint Nicétas, évêque de Rémésiana en Dacie, qui mourut en 414. Saint Paulin de Nole le loue, dans un poème, d’avoir fait des barbares des brebis en leur inculquant l’Évangile, de les avoir conduits dans la demeure royale de la paix et d’avoir appris à ces gens, autrefois incultes et brigands, à vibrer d’un cœur romain.

8*. À Rome, au Latran, l’an 1276, le bienheureux Innocent V, pape, de l’Ordre des Prêcheurs. Après avoir enseigné la théologie à Paris, il fut nommé, malgré lui, au siège épiscopal de Lyon, où il fut, avec saint Bonaventure, modérateur des débats du Concile œcuménique convoqué en vue de réaliser l’union entre les Latins et les Grecs séparés. Élu ensuite à la chaire de Pierre, il mourut après cinq mois de pontificat, plutôt montré que donné à l’Église de Rome.

Decimo Kalendas Iulii

San PAOLINO DI NOLA   Vescovo - Memoria Facoltativa
Burdigala (Bordeaux), Francia, 355 - Nola, Napoli, 431
Discendeva da ricca famiglia patrizia romana (nacque nel 355 a Bordeaux, dove il padre era funzionario imperiale) e favorito nella carriera politica da amicizie altolocate, divenne «consul suffectus», cioè sostituto, e governatore della Campania. Incontrò il vescovo Ambrogio di Milano e il giovane Agostino di Ippona, dai quali fu avviato alla fede cristiana. Ricevuto il battesimo verso i venticinque anni, durante un viaggio in Spagna conobbe e sposò Therasia. Dopo la morte prematura...
www.santiebeati.it/dettaglio/27800

San GIOVANNI FISHER   Vescovo e martire - Memoria Facoltativa
Beverley, Inghilterra, ca. 1469 - Londra, Inghilterra, 22 giugno 1535
Giovanni Fisher nacque a Beverly nel 1469. Umanista e teologo apprezzato, fu cancelliere dell'università di Cambridge e vescovo di Rochester. Di lui diceva Erasmo: «Non c'è uomo più colto né vescovo più santo». Subì numerose pressioni perché riconoscesse il matrimonio di Enrico VIII con Anna Bolena e l'Atto di Supremazia nel quale il re veniva dichiarato «Capo supremo dopo Cristo della Chiesa d'Inghilterra». Al suo rifiuto, venne giustiz...
www.santiebeati.it/dettaglio/27850

San TOMMASO MORO   Martire - Memoria Facoltativa
Londra, Inghilterra, 7 febbraio 1478 - 6 luglio 1535
Tommaso Moro è il nome italiano con cui è ricordato Thomas More, avvocato, scrittore e uomo politico inglese. More ha coniato il termine «utopia», indicando un'immaginaria isola dotata di una società ideale, di cui descrisse il sistema politico nella sua opera più famosa, «L'Utopia», del 1516. È ricordato soprattutto per il suo rifiuto alla rivendicazione di Enrico VIII di farsi capo supremo della Chiesa d'Inghilterra, una decisione che mise fine alla sua c...
www.santiebeati.it/dettaglio/27900

San FLAVIO CLEMENTE   Console e martire
I sec.
Appartenente alla gens Flavia originaria di Rieti e nipote dell’imperatore Vespasiano, Flavio Clemente diviene console nel 95. Sposato con Flavia Domitilla, si converte al cristianesimo e perciò viene coinvolto nelle persecuzioni di Domiziano, che lo condanna a morte con una falsa accusa di ateismo. Nel 1725 furono ritrovate, nella chiesa di S. Clemente Papa al Laterano, alcune sue presunte reliquie....
www.santiebeati.it/dettaglio/92420

Santi DIECIMILA MARTIRI SUL MONTE ARARAT   
II secolo
Secondo la passio, capogruppo sarebbe stato un certo Acacio, ufficiale romano al seguito dell’imperatore Adriano (sec. II) in una spedizione in Armenia insieme con diecimila soldati. Rimasti sconfitti, l’apparizione di un angelo convertì al cristianesimo l’intero esercito. Conseguita così la vittoria, Adriano se ne compiacque, ma appresa la notizia della loro adesione alla fede cristiana si adirò. Diede dunque ordine che tutti i diecimila soldati venissero crocifissi sul monte...
www.santiebeati.it/dettaglio/99077

San NICETA DI REMESIANA   Vescovo
335-414 circa
www.santiebeati.it/dettaglio/91152

Sant’ ESPERIO DI METZ   Vescovo
† 23 agosto 542
www.santiebeati.it/dettaglio/98338

San GREGORIO I DI AGRIGENTO   Vescovo
www.santiebeati.it/dettaglio/91433

Santi GIULIO E ARONNE   Martiri in Bretagna
Sembra che Giulio e Aronne siano stati uccisi perché cristiani durante le persecuzioni di Diocleziano, nel 304. A Caerlon, fortezza romana occupata dalla Legio II Augusta dal 75 al 431 in Bretagna, oggi questi due martiri sono particolarmente venerati....
www.santiebeati.it/dettaglio/58970

Sant' ALBANO D'INGHILTERRA   Martire
Verolamium (Inghilterra orientale), III secolo - m. 305 c.
www.santiebeati.it/dettaglio/58975

Sant’ EUSEBIO DI SAMOSATA   Vescovo
Sant’Eusebio, vescovo di Samosata, al tempo dell’imperatore ariano Costanzo era solito visitare in incognito, vestito da militare, le chiese di Dio, per confermarle nella fede cattolica. Sotto l’imperatore Valente fu poi esiliato in Tracia, ma ritornata in seguito la pace per la Chiesa fu richiamato dall’esilio sotto l’imperatore Teodosio; finche portò a compimento il suo martirio presso Doliche in Siria, mentre visitava di nuovo le chiese, colpito al capo mortalmente da una tegola scagliatagli addosso da una donna...
www.santiebeati.it/dettaglio/93029

San NICETA DI AQUILEIA   Vescovo
† Aquileia, 485 circa
Dopo la devastazione di Aquileia per opera di Attila (452), il vescovo Niceta concorse in maniera vigorosa ed efficace a sanare i mali sopravvenuti e a riorganizzare la Chiesa e la società aquileiese. Ci rimane notizia dei consigli datigli dal Papa Leone I° per risolvere le situazioni morali incresciose conseguenti all’incursione attilana : la risposta del Papa doveva servire di norma per tutti i vescovi legati alla Chiesa di Aquileia. Niceta morì verso il 485, lasciando fama di saggi...
www.santiebeati.it/dettaglio/99698

San SUIBNE   Abate
† 772
www.santiebeati.it/dettaglio/97923

Sant' EVERARDO DI SALISBURGO   Vescovo
† Reun, Germania, 21 giugno 1164
Originario della nobile famiglia dei Biburger, Everardo compì gli studi ecclesiastici a Bamberga. Nel 1133 la sua famiglia fondò il monastero di Biburg, riservandone la dignità abbaziale per Everardo, il quale dapprima rifiutò la carica, che in seguito gli venne attribuita da papa Innicoenzo II. Nel 1147 fu eletto arcivescovo di Salisburgo. Allorché nel 1159, dopo l’elezione di Alessandro III, Federico Barbarossa favorì l’antipapa Vittore IV, Everardo si schierò apertamente per il papa legittimo, di cui in seguito ...
www.santiebeati.it/dettaglio/94095

San BIAGIO DI VERONA   Vescovo
VIII sec.
www.santiebeati.it/dettaglio/98784

Beato INNOCENZO V (PIETRO DI TARANTASIA)   Papa
Tarentaise, 1224 - Roma, 1276
(Papa dal 22/02/1276 al 22/06/1276) Nato in Savoia, Pietro di Tarantasia entrò poco dopo i 15 anni nel convento di s. Giacomo a Parigi, dove conseguì il magistero in teologia e insegnò brillantemente meritandosi il titolo di 'doctor famosissimus'. Fu due volte priore provinciale di Francia. Nel 1272 è arcivescovo di Lione, e l'anno successivo fu creato cardinale. Nel 1276 venne eletto papa. Nel suo brevissimo pontificato esplicò un'attività prodigiosa soprattutto nel tenta...
www.santiebeati.it/dettaglio/90783

Beata ALTRUDE DA ROMA   Vergine, Terziaria francescana
† 1280 ca.
www.santiebeati.it/dettaglio/94974


+ + +






 










Sanctus Augustinus laudator, Sanctus Gregorius Magnus laudator, sub Henrico VIIIo, Sanctus Beda Venerabilis laudator

Comments