Duc in altum, et laxáte rétia vestra in captúram...

Today is Sunday, the second day infra Octavam Nativitatis Sancti Ioannis Baptistae, and the fourth post Pentecosten; the Sunday Mass is Dominus illuminatio mea. It is the feast of Saint William Abbot, depending upon which version of the Calendar one looks to; by the time of the one devised by Ioannes XXIII, it is the Sunday only, which Mass is what was sung at Barroux and at Saint-Eugène. One hopes that the video recording from Saint-E. will be available at YouTube after the morning walk; Vespers there is meant to be streaming at 0845.

Yesterday's 'vigil Mass' at the parish was evidently the final one to be celebrated in the Latin of the Pauline Rite, tsk. The vicar, enthusiastic about the Traditional Rite, has been transferred, after a year. The pastor remains administrator of Saint C., presumably celebrating the two weekly Traditional Rite Masses there. But something is afoot, alas.

At Barroux, it is an Ave Maria that is concluding the procession at the Asperges today. 

Lectio 4
Sermo sancti Augustíni Epíscopi
Sermo 197 de Temp. circa med.
Stábant fílii Israël contra adversarios quadragínta diébus. Quadragínta dies, propter quatuor témpora et quatuor partes orbis terræ, vitam præséntem significant, in qua contra Góliath vel exercitum ejus, id est, contra diabolum et ángelos ejus, Christianórum pópulus pugnare non désinit. Nec tamen vincere posset, nisi verus David Christus cum báculo, id est, cum crucis mysterio descendísset. Ante advéntum enim Christi, fratres caríssimi, solutus erat diabolus; veniens Christus fecit de eo, quod in Evangelio dictum est: Nemo potest intrare in domum fortis et vasa ejus dirípere, nisi prius alligáverit fortem. Venit ergo Christus et alligávit diabolum.

R. Percússit Saul mille, et David decem míllia:
* Quia manus Dómini erat cum illo: percússit Philisthǽum, et ábstulit oppróbrium ex Israël.
V. Nonne iste est David, de quo canébant in choro, dicéntes: Saul percússit mille, et David decem míllia?
R. Quia manus Dómini erat cum illo: percússit Philisthǽum, et ábstulit oppróbrium ex Israël.

Lectio 5
Sed dicit áliquis: Si alligátus est, quare adhuc tantum prævalet? Verum est, fratres caríssimi, quia multum prævalet: sed tépidis, et negligéntibus, et Deum in veritáte non timéntibus dominátur. Alligátus est enim tamquam innexus canis caténis et neminem potest mordére, nisi eum qui se illi mortifera securitate conjúnxerit. Jam vidéte, fratres, quam stultus est homo ille, quem canis in caténa positus mordet. Tu te illi per voluntátes et cupiditates sæculi noli conjúngere, et ille ad te non præsumit accédere. Latrare potest, sollicitare potest; mordére omnino non potest, nisi voléntem. Non enim cogendo, sed suadéndo nocet; nec extorquet a nobis consénsum, sed petit.

R. Montes Gélboë, nec ros nec plúvia véniant super vos,
* Ubi cecidérunt fortes Israël.
V. Omnes montes, qui estis in circúitu ejus, vísitet Dóminus: a Gélboë autem tránseat.
R. Ubi cecidérunt fortes Israël.

Lectio 6
Venit ergo David et invénit Judæórum pópulum contra diabolum præliántem; et cum nullus esset qui præsumeret ad singulare certámen accédere, ille qui figuram Christi gerebat, processit ad prælium, tulit báculum in manu sua et éxiit contra Góliath. Et in illo quidem tunc figurátum est, quod in Dómino Jesu Christo completum est. Venit enim verus David Christus, qui contra spiritalem Góliath, id est, contra diabolum pugnatúrus crucem suam ipse portávit. Vidéte, fratres, ubi David Góliath percusserit: in fronte útique, ubi crucis signaculum non habebat. Sicut enim báculus crucis typum hábuit, ita étiam et lapis ille, de quo percússus est, Christum Dóminum figurabat.

R. Ego te tuli de domo patris tui, dicit Dóminus, et pósui te páscere gregem pópuli mei:
* Et fui tecum in ómnibus ubicúmque ambulásti, firmans regnum tuum in ætérnum.
V. Fecíque tibi nomen grande, juxta nomen magnórum, qui sunt in terra: et réquiem dedi tibi ab ómnibus inimícis tuis.
R. Et fui tecum in ómnibus ubicúmque ambulásti, firmans regnum tuum in ætérnum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et fui tecum in ómnibus ubicúmque ambulásti, firmans regnum tuum in ætérnum.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam

Luc 5:1-11

In illo témpore: Cum turbæ irrúerent in Jesum, ut audírent verbum Dei, et ipse stabat secus stagnum Genésareth. Et réliqua.

Homilía sancti Ambrósii Epíscopi

Liber 4 in Lucæ cap. 5 prope finem libri

Ubi Dóminus multis impartívit varia génera sanitátum, nec témpore, nec loco pótuit ab stúdio sanándi turba cohibéri. Vesper incúbuit sequebántur: stagnum occúrrit, urgébant: et ídeo ascéndit in Petri navim. Hæc est illa navis, quæ adhuc secúndum Matthǽum flúctuat, secúndum Lucam replétur píscibus: ut et princípia Ecclésiæ fluctuántis, et posterióra exuberántis agnóscas. Pisces enim sunt, qui hanc enávigant vitam. Ibi adhuc discípulis Christus dormit, hic prǽcipit; dormit enim tépidis, perféctis vígilat.

R. Peccávi super númerum arénæ maris, et multiplicáta sunt peccáta mea: et non sum dignus vidére altitúdinem cæli præ multitúdine iniquitátis meæ: quóniam irritávi iram tuam,

* Et malum coram te feci.

V. Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: et delíctum meum contra me est semper, quia tibi soli peccávi.

R. Et malum coram te feci.

Lectio 8

Non turbátur hæc navis, in qua prudéntia navigat, abest perfidia, fides aspirat. Quemádmodum enim turbari poterat, cui præerat is, in quo Ecclésiæ firmaméntum est? Illic ergo turbátio, ubi módica fides; hic securitas, ubi perfécta diléctio. Et si aliis imperátur ut laxent rétia sua, soli tamen Petro dícitur: Duc in altum; hoc est, in profúndum disputatiónum. Quid enim tam altum, quam altitúdinem divitiárum vidére, scire Dei Fílium, et professiónem divinæ generatiónis assúmere? Quam licet mens non queat humana plene ratiónis investigatióne comprehéndere, fidei tamen plenitúdo compléctitur.

R. Duo Séraphim clamábant alter ad álterum:

* Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth: * Plena est omnis terra glória ejus.

V. Tres sunt qui testimónium dant in cælo: Pater, Verbum, et Spíritus Sanctus: et hi tres unum sunt.

R. Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Plena est omnis terra glória ejus.

Lectio 9

Nam, etsi non licet mihi scire quemádmodum natus sit, non licete tamen nescire quod natus sit. Seriem generatiónis ignoro; sed auctórem generatiónis agnosco. Non interfúimus cum ex Patre Dei Fílius nascerétur; sed interfúimus cum a Patre Dei Fílius dicerétur. Si Deo non crédimus, cui credémus? Omnia enim quæ crédimus, vel visu crédimus, vel audítu: visus sæpe fállitur, audítus in fide est.

Te Deum.

Am listening to (or, intermittantly, watching) the video recording from Saint-E. Asperges me Domine hyssopo et mundabor.... M Durodié, the pastor, was celebrant of the Mass. It has been, what, ten days or so, since I last followed one of Saint-E.'s Masses; it seems both to have been ages and as if it were still a daily event. The Schola sounds lovely as usual, and Dr Ratovondrahety's organ and M D'Oliveira's violoncello. The program for this morning at the web site of the Schola is here; the livret is here.

Introitus. Ps. 26, 1 et 2. Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timebo? Dóminus defensor vitæ meæ, a quo trepidábo? qui tríbulant me inimíci mei, ipsi infirmáti sunt, et cecidérunt. Ps. ibid., 3. Si consístant advérsum me castra: non timébit cor meum. ℣. Glória Patri.

Oratio. Da nobis, quǽsumus, Dómine: ut et mundi cursus pacífice nobis tuo órdine dirigátur; et Ecclésia tua tranquílla devotióne lætétur. Per Dóminum.

Oratio. Deus, qui infirmitáti nostræ ad teréndam salútis viam in Sanctis tuis exémplum et præsídium collocásti: da nobis, ita beáti Guliélmi Abbátis mérita venerári; ut ejúsdem excipiámus suffrágia et vestígia prosequámur.

At Mass-- I believe I have this right-- only the first and final orations (if there are more than two) are sung with the conclusion. 

Oratio. Deus, qui præséntem diem honorábilem nobis in beáti Joánnis nativitáte fecísti: da pópulis tuis spirituálium grátiam gaudiórum; et ómnium fidélium mentes dirige in viam salútis ætérnæ. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Romános.
Rom. 8, 18-23.
Fratres: Exístimo, quod non sunt condígnæ passiónes hujus témporis ad futúram glóriam, quæ revelábitur in nobis. Nam exspectátio creatúræ revelatiónem filiórum Dei exspéctat. Vanitáti enim creatúra subjécta est, non volens, sed propter eum, qui subjécit eam in spe: quia et ipsa creatúra liberábitur a servitúte corruptiónis, in libertátem glóriæ filiórum Dei. Scimus enim, quod omnis creatúra ingemíscit et párturit usque adhuc. Non solum autem illa, sed et nos ipsi primítias spíritus habéntes: et ipsi intra nos gémimus, adoptiónem filiórum Dei exspectántes, redemptiónem córporis nostri: in Christo Jesu, Dómino nostro.

Graduale. Ps. 78, 9 et 10. Propítius esto, Dómine, peccátis nostris: ne quando dicant gentes: Ubi est Deus eórum? ℣. Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter honórem nóminis tui, Dómine, líbera nos.

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 9, 5 et 10. Deus, qui sedes super thronum, et júdicas æquitátem: esto refúgium páuperum in tribulatióne. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam. 
Luc. 5, 1-11.

In illo témpore: Cum turbæ irrúerent in Jesum, ut audírent verbum Dei, et ipse stabat secus stagnum Genésareth. Et vidit duas naves stantes secus stagnum: piscatóres autem descénderant et lavábant rétia. Ascéndens autem in unam navim, quæ erat Simónis, rogávit eum a terra redúcere pusíllum. Et sedens docébat de navícula turbas. Ut cessávit autem loqui, dixit ad Simónem: Duc in altum, et laxáte rétia vestra in captúram. Et respóndens Simon, dixit illi: Præcéptor, per totam noctem laborántes, nihil cépimus: in verbo autem tuo laxábo rete. Et cum hoc fecíssent, conclusérunt píscium multitúdinem copiósam: rumpebátur autem rete eórum. Et annuérunt sóciis, qui erant in ália navi, ut venírent et adjuvárent eos. Et venérunt, et implevérunt ambas navículas, ita ut pæne mergeréntur. Quod cum vidéret Simon Petrus, prócidit ad génua Jesu, dicens: Exi a me, quia homo peccátor sum, Dómine. Stupor enim circumdéderat eum et omnes, qui cum illo erant, in captúra píscium, quam céperant: simíliter autem Jacóbum et Joánnem, fílios Zebedǽi, qui erant sócii Simónis. Et ait ad Simónem Jesus: Noli timére: ex hoc jam hómines eris cápiens. Et subdúctis ad terram návibus, relictis ómnibus, secuti sunt eum.

The homily for today  of our friend the anonymous Dominican friar. Father Zuhlsdorf doesn't seem to have sent One Peter Five his yet. 

Monday morning, and I see Father Zuhlsdorf's homily in the inbox.

Offertorium. Ps. 12, 4-5. Illúmina óculos meos, ne umquam obdórmiam in morte: ne quando dicat inimícus meus: Praevalui advérsus eum.

Secreta. Oblatiónibus nostris, quǽsumus, Dómine, placáre suscéptis: et ad te nostras étiam rebélles compélle propítius voluntátes. Per Dóminum nostrum.

Secreta. Sacris altáribus, Dómine, hóstias superpósitas sanctus Guliélmus Abbas, quǽsumus, in salútem nobis proveníre depóscat.

Secreta. Tua, Dómine, munéribus altária cumulámus: illíus nativitátem honóre débito celebrántes, qui Salvatórem mundi et cécinit ad futúrum et adésse monstravit, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.

Communio. Ps. 17, 3. Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus: Deus meus, adjútor meus.

Postcommunio. Mystéria nos, Dómine, quǽsumus, sumpta puríficent: et suo múnere tueántur. Per Dóminum.

Postcommunio. Prótegat nos, Dómine, cum tui perceptióne sacraménti beátus Guliélmus Abbas, pro nobis intercedéndo: ut et conversatiónis ejus experiámur insígnia, et intercessiónis percipiámus suffrágia.

Postcommunio. Sumat Ecclésia tua, Deus, beáti Joánnis Baptístæ generatióne lætítiam: per quem suæ regeneratiónis cognóvit auctórem, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat. 

LDVM

Dr Touve Ratovondrahety, Augustin D'Oliveira