Sicut palmes non potest ferre fructum a semetípso, nisi mánserit in vite: sic nec vos, nisi in me manséritis...

Today is the feast of the Martyr Saint Fidelis of Sigmaringa and the Monday in the Second Week post Pascha. The Mass Protexisti me Deus is appointed in the Roman Missal; at Barroux, the ordo says that the monks will sing Sunday's, yesterday's, Mass Misericordia Domini plena est terra. At Saint-Eugène, it ought to be Protexisti, I believe, but it's possible that Mass won't be streamed today (I might guess that since yesterday was a busy one for the technical volunteers, and tomorrow will be, too, what with the Greater Litanies, they might take today off). 

Returned from my walk, I see that Saint-E. has indeed scheduled the streaming of Mass today. 

Lectio 4
Fidélis, in oppido Sueviæ Sigmaringa ex honesta Reyórum família natus, ab ineunte ætate singularibus natúræ et gratiæ donis ornatus præfulsit. Egregiam quippe sortitus índolem, morúmque optima imbutus disciplína, dum Friburgi philosophíæ et juris utriusque lauream emeruit, in schola étiam Christi ad perfectiónis ápicem sedulo virtútum exercítio conténdere cœpit. Nobílium exínde virórum varias Europæ provincias lustrántium comes ascitus, eos ad christianam pietátem sectandam, tam verbis quam opéribus, excitare non déstitit. Quinimmo in eodem itinere crebris austeritátibus desidéria carnis mortificare, ac ita seípsum regere studuit, ut in tanta rerum vicissitúdine nullo umquam visus fúerit iræ motu perturbari. Juris præterea et justítiæ strenuus propugnator, post réditum in Germaniam celebre sibi nomen acquisívit in advocáti munere; in quo tamen cum fori pericula esset expertus, tutiórem ætérnæ salútis viam íngredi deliberávit, et superna vocatióne illustratus, paulo post ordini Seraphico inter fratres Minores Capuccinos adscribi pétiit.

R. Lux perpétua lucébit Sanctis tuis, Dómine,
* Et ætérnitas témporum, allelúja, allelúja.
V. Lætítia sempitérna erit super cápita eórum: gáudium et exsultatiónem obtinébunt.
R. Et ætérnitas témporum, allelúja, allelúja.

Lectio 5

Piæ petitiónes compos redditus, mundi suique contemptor insígnis, in ipso statim tirocinio, magisque cum solemnis professióne vota in gáudio spíritus Dómino nuncupasset, in regulari observántia ómnibus admiratióni fuit et exemplo. Oratióni maxime et sacris litteris vacans, in verbi quoque ministerio singulari grátia excellens, nedum Catholicos ad meliórem frugem, verum étiam heterodoxos ad veritátis cognitiónem attraxit. Plúribus in locis cœnobii præfectus constitútus, prudéntia, justítia, mansuetúdine, discretióne et humilitátis laude, munus sibi demandátum exercuit. Arctíssimæ paupertátis zelator egregius, quidquid vel minus necessárium viderétur, e cœnobio pénitus eliminávit. Inter austera jejunia, vigílias et flagélla salutári seípsum prósequens ódio, in alios amórem, quasi mater in fílios, osténdit. Cum pestífera febris Austríacas militares copias dire affligeret, ipse in extremis infirmórum indigentiis ad assidua caritátis offícia toto spíritu incúbuit. In componéndis étiam animórum dissidiis, aliisque próximi necessitátibus sublevandis consílio et opere adeo præcláre se gessit, ut pater pátriæ merúerit appellari.

R. In servis suis, allelúja,
* Consolábitur Deus, allelúja.
V. Judicábit Dóminus pópulum suum, et in servis suis.

R. Consolábitur Deus, allelúja.

Lectio 6

Deíparæ Vírginis et rosarii cultor exímius, illíus præcipue aliorúmque Sanctórum patrocinio a Deo postulávit, ut in catholicæ fidei obsequium vitam sibi et sánguinem fúndere licéret. Cumque ardens hoc desidérium in quotidiana Sacri devota celebratióne magis accenderétur, mira Dei providéntia factum est, ut fortis Christi athleta præses eligerétur illárum missiónum, quas Congregátio de Propaganda Fide pro Rhætia tunc témporis instítuerat. Quod arduum munus prompto hilaríque animo suscípiens, tanto fervore exsecutus est, ut, plúribus hæreticis ad orthodoxam fidem conversis, spes non modica effulserit totius illíus gentis Ecclésiæ et Christo reconciliandæ. Prophetíæ dono præditus, futuras Rhætiæ calamitátes, suique necem ab hæreticis inferéndam sæpius prædixit. Postquam vero insidiárum probe cónscius impendénti agoni se præparasset, die vigesima quarta Aprilis anno millesimo sexcentésimo vigesimo secundo, ad ecclésiam loci, Sevisium nuncupati, se cóntulit; ubi ab hæreticis, qui pridie conversiónem simulántes, eum dolóse ad prædicándum invitáverant, concióne tumultuárie interrupta, per verbera ac vulnera eídem crudeliter inflicta gloriósam mortem magno et álacri corde perpéssus, primítias Mártyrum memorátæ Congregatiónis proprio sánguine consecrávit; plúribus signis et miraculis exínde clarus, præsertim Curiæ et Feldkírchii, ubi summa pópuli veneratióne illíus relíquiæ asservántur.

R. Fíliæ Jerúsalem, veníte et vidéte Mártyres cum corónis, quibus coronávit eos Dóminus
* In die solemnitátis et lætítiæ, allelúja.
V. Quóniam confortávit seras portárum tuárum, benedíxit fílios tuos in te.
R. In die solemnitátis et lætítiæ, allelúja.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. In die solemnitátis et lætítiæ, allelúja.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem

Joannes 15:1-7

In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Ego sum vitis vera: et Pater meus agrícola est. Et réliqua.

Homilía sancti Augustíni Epíscopi

Tract. 80 in Joannem

Iste locus evangélicus, fratres, ubi se dicit Dóminus vitem, et discípulos suos pálmites, secúndum hoc dicit, quod est caput Ecclésiæ, nosque membra ejus, mediátor Dei et hóminum, homo Christus Jesus. Uníus quippe natúræ sunt vitis et pálmites. Propter quod cum esset Deus, cujus natúræ non sumus, factus est homo, ut in illo esset vitis humána natúra, cujus et nos hómines pálmites esse possémus.

R. Ego sum vitis vera, et vos pálmites:
* Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúja, allelúja.
V. Sicut diléxit me Pater, et ego diléxi vos.
R. Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúja, allelúja.

Lectio 8

Quid ergo est, Ego sum vitis vera? Numquid ut ádderet, vera, hoc ad eam vitem rétulit, unde ista similitúdo transláta est? Sic enim dícitur vitis per similitúdinem, non per proprietátem: quemádmodum dícitur ovis, agnus, leo, petra, lapis anguláris, et cétera hujúsmodi, quæ magis ipsa sunt vera, ex quibus ducúntur istæ similitúdines, non proprietátes. Sed cum dicit, Ego sum vitis vera: ab illa se útique discérnit, cui dícitur: Quómodo convérsa es in amaritúdinem vitis aliéna? Nam quo pacto est vitis vera, quæ exspectáta est ut fáceret uvam, fecit autem spinas?

R. Cándidi facti sunt Nazarǽi ejus, allelúja: splendórem Deo dedérunt, allelúja:
* Et sicut lac coaguláti sunt, allelúja, allelúja.
V. Candidióres nive, nitidióres lacte, rubicundióres ébore antíquo, sapphíro pulchrióres.
R. Et sicut lac coaguláti sunt, allelúja, allelúja.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et sicut lac coaguláti sunt, allelúja, allelúja.

Lectio 9

Ego sum, inquit, vitis vera: et Pater meus agrícola est. Numquid unum sunt agrícola et vitis? Secúndum hoc ergo vitis Christus, secúndum quod ait: Pater major me est. Secúndum autem id, quod ait: Ego, et Pater unum sumus; et ipse agrícola est: nec talis, quales sunt, qui extrínsecus operándo éxhibent ministérium: sed talis, ut det étiam intrínsecus increméntum. Nam neque qui plantat est áliquid, neque qui rigat: sed, qui increméntum dat, Deus. Sed útique Deus est Christus, quia Deus erat Verbum: unde ipse, et Pater unum sunt. Et, si Verbum caro factum est, quod non erat, manet quod erat.

Te Deum

+ + +

M l'Abbé Grodziski is celebrating Holy Mass in red vestments today, so I believe that Protexisti me it is. 

Introitus. Ps. 63, 3. Protexísti me, Deus, a convéntu malignántium, allelúja: a multitúdine operántium iniquitátem, allelúja, allelúja. Ps. ibid., 2. Exáudi, Deus, oratiónem meam, cum déprecor: a timóre inimíci éripe ánimam meam. ℣. Glória Patri.

Oratio. Deus, qui beátum Fidelem, seráphico spíritus ardore succénsum, in veræ fídei propagatióne martýrii palma et gloriósis miráculis decoráre dignátus es: ejus, quǽsumus, méritis et intercessióne, ita nos per grátiam tuam in fide et caritáte confírma; ut in serívtio tuo fidéles usque ad mortem inveníri mereámur. Per Dóminum.

Léctio libri Sapiéntiæ.
Sap. 5, 1-5.
Stabunt justi in magna constántia advérsus eos, qui se angustiavérunt et qui abstulérunt labóres eórum. Vidéntes turbabúntur timore horríbili, et mirabúntur in subitatióne insperátæ salútis, dicéntes intra se, pœniténtiam agéntes, et præ angústia spíritus geméntes: Hi sunt, quos habúimus aliquándo in derísum et in similitúdinem impropérii. Nos insensáti vitam illórum æstimabámus insániam, et finem illórum sine honóre: ecce, quómodo computáti sunt inter fílios Dei, et inter Sanctos sors illórum est.

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 88, 6. Confitebúntur cœli mirabília tua, Dómine: étenim veritátem tuam in ecclésia sanctórum.

Allelúja. ℣. Ps. 20, 4. Posuísti, Dómine, super caput ejus corónam de lápide pretióso. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 15, 1-7.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Ego sum vitis vera: et Pater meus agrícola est. Omnem pálmitem in me non feréntem fructum, tollet eum: et omnem, qui fert fructum, purgábit eum, ut fructum plus áfferat. Jam vos mundi estis propter sermónem, quem locútus sum vobis. Mane te in me: et ego in vobis. Sicut palmes non potest ferre fructum a semetípso, nisi mánserit in vite: sic nec vos, nisi in me manséritis. Ego sum vitis, vos pálmites: qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum: quia sine me nihil potéstis fácere. Si quis in me non mánserit, mittétur foras sicut palmes, et aréscet, et cólligent eum, et in ignem mittent, et ardet. Si manséritis in me, et verba mea in vobis mánserint: quodcúmque voluéritis, petétis, et fiet vobis.

Offertorium. Ps. 88, 6. Confitebúntur cœli mirabília tua, Dómine: et veritátem tuam in ecclésia sanctórum, allelúja, allelúja.

Secreta. Munéribus nostris, quǽsumus, Dómine, precibúsque suscéptis: et cœléstibus nos munda mystériis, et cleménter exáudi. Per Dóminum.

Communio. Ps. 63, 11. Lætábitur justus in Dómino, et sperábit in eo: et laudabúntur omnes recti corde, allelúja, allelúja.

Postcommunio. Da, quǽsumus, Dómine, Deus noster: ut, sicut tuórum commemoratióne Sanctórum temporáli gratulámur officio; ita perpétuo lætémur aspéctu. Per Dóminum.

LDVM