The Martyrology Romanum for tomorrow the 14th day before the Kalends of December

Quartodécimo Kaléndas Decémbris Luna vicésima quarta Anno Dómini 2022

Romae Dedicatio basilicarum Sanctorum Petri et Pauli, Apostolorum, quarum prior, a Constantino imperatore in colle Vaticano Aedificata, super sepulcrum sancti Petri, sed vetustate collabens, in ampliore forma restituta, hac ipsa recurrente die denuo consecrata est; altera vero via Ostiensi, a Theodosio et Valentiniano imperatoribus exstructa, dein miserando incendio consumpta ac penitus reaedificata, die decima decembris dedicata est. Quarum communi commemoratione fraternitas Apostolorum unitasque Ecclesiae quodammodo significatur (1626, 1824).  [... Eárum primam, restitútam in ampliórem formam, Summus Póntifex Urbánus Octávus consecrávit hac ipsa recurrénte die; álteram vero, miserándo incéndio pénitus consúmptam, ac magnificéntius reædificátam, Pius Nonus die décima Decémbris solémni ritu consecrávit, eiúsque ánnuam commemoratiónem hodiérna die agéndam indíxit.]

Antiochae natalis in Syria, sancti Romani, martyris, qui, Ecclesiae Caesariensis diaconus, cum in persecutione Diocletiani imperatoris christianos normis decretrum parere vidisset et ad idolorum simulacra properare liberaque voce ad resistendum excitavisset, post dira tormenta et abscissionem linguae, in carcere laqueo strangulatus, celebri martyrio coronatus est (304). [... qui, témpore Galérii Imperatóris, cum Asclepíades Præféctus in Ecclésiam irrúmperet eámque fúnditus conarétur evértere, céteros Christiános hortátus est ut ei contradícerent, ideóque, post dira torménta et abscissiónem linguæ (sine qua tamen Dei præcónia loquebátur), in cárcere strangulátus láqueo, célebri martýrio coronátur. Passus est étiam ante ipsum puérulus, nómine Bárula, qui, cum fuísset ab eódem interrogátus Præfécto utrum mélius esset unum Deum cólere an plures deos, atque in unum Deum, quem Christiáni colunt, credéndum esse respondísset, proptérea, verbéribus cæsus, iussus est decollári. Mart. Ant.]

Item Antiochíæ sancti Hesýchii Mártyris, qui, cum esset miles, et præcéptum audísset ut quisquis non sacrificáret idólis, cíngulum milítiæ depóneret, repénte cíngulum solvit; ob quam causam, ingénti saxo in déxtera eius ligáto, in flúvium præcipitári iussus est (a 311 tr).

Mogúntiæ sancti Máximi Epíscopi, qui, témpore Constántii multa passus ab Ariánis, Conféssor occúbuit (378 tr).

Natalis sanctórum Orículi et Sociórum, qui, in persecutióne Wandálica, pro fide cathólica passi sunt (a 439 tr).

*Columbariis in pago Bituricensi Aquitaniae, sancti Patrocli, presbyteri, qui eremita et missionarius exstitit (c 576). 

Lucæ, in Túscia, Translátio sancti Frigdiáni, Epíscopi et Confessóris (588 tr).

*In Britannia Minore, sancti Maudeti, abbatis, qui in deserta insula vitam duxit monasticam et, magister vitae spiritalis, plures sanctos in numerum discipulorum congregavit (s VI).
 
*Constantiae in Neustria, sancti Romacharii, episcopi (s VI). 

*In pago Vellaico Aquitaniae, sancti Theofredi, abbatis et martyris (c 752).

Antiochíæ sancti Thomæ Mónachi, quem Antiochéni, ob sedátam eius précibus pestem, solemnitáte annua coluérunt (782 tr).

Turonis in Neustria, transitus sancti Odonis, abbatis Cluniacensis, qui observantiam monasticam iuxta Regulam sancti Benedicti et disciplinam sancti Benedicti Anianensis instauravit (942). 

*Nagasakii in Iaponia, beatorum martyrum Leonardi Kimura, religiosi e Societate Iesu, Andreae Murayama Tokuan, Cosmae Takeya, Ioannis Yoshida Shoun, Dominici Jorge, qui pro christiano nomine igne cremati sunt (1619). 

In urbe Sancto Carolo in Missuria e Civitatibus Foederatis Americae Septemtrionalis, sanctae Philippinae Duchesne, virginis e Sororibus a Sacro Corde Iesu, quae, in Gallia nata, perturbatione in patria saeviente, communitatem religiosam aggregavit et in Americam transiens multas scholas instituit (1852).
 
*Fabrateriae apud Frusinonem in Italia, beati Grimoaldi a Purificatione (Ferdinandi) Santamaria, religiosi e Congregatione Passionis, qui, dum fervore et gaudio ad sacerdotium se parabat, morbo correptus pie obiit (1902). 

*In vico Wal-Ruda in Polonia, beatae Carolinae Kozka, virginis et martyris, quae, bello flagrante, cum a milite castitatem suam defendere voluisset, ense concussa adhuc adulescens pro Christo occubuit (1914). 

*Apud Matritum in Hispania, beatarum Mariae a Refugio (Mariae Gabrielae) Hinojosa y Naveros et quinque sociarum, virginum ex Ordine Visitationis Sanctae Mariae et martyrum, quae, persecutione saeviente, in monasterium reclusae, sed dolose a militianis apprehensae, plumbis caesae ad Christum Sponsum migraverunt. Quarum nomina: beatarum Teresia Maria (Laura) Cavestany y Anduaga, Iosepha Maria (Maria del Carmen) Barrera y Izaguirre, Maria Agnes (Agnes) Zudaire y Galdeano, Maria Angela (Martina) Olaizola y Garagarza, Maria Engratia (Iosepha Ioachima) Lecuona y Aramburu (1936). 

V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.

R. Deo grátias.

In the Old English Martyrology, there is no saint eulogized on November 18.






LDVM


Quartodecimo Kalendas Decembris

Romae Dedicatio basilicarum Sanctorum Petri et Pauli, Apostolorum, quarum prior, a Constantino imperatore in colle Vaticano Aedificata, super sepulcrum sancti Petri, sed vetustate collabens, in ampliore forma restituta, hac ipsa recurrente die denuo consecrata est; altera vero via Ostiensi, a Theodosio et Valentiniano imperatoribus exstructa, dein miserando incendio consumpta ac penitus reaedificata, die decima decembris dedicata est. Quarum communi commemoratione fraternitas Apostolorum unitasque Ecclesiae quodammodo significatur (1626, 1824).   [... Eárum primam, restitútam in ampliórem formam, Summus Póntifex Urbánus Octávus consecrávit hac ipsa recurrénte die; álteram vero, miserándo incéndio pénitus consúmptam, ac magnificéntius reædificátam, Pius Nonus die décima Decémbris solémni ritu consecrávit, eiúsque ánnuam commemoratiónem hodiérna die agéndam indíxit.]

2. Antiochae natalis in Syria, sancti Romani, martyris, qui, Ecclesiae Caesariensis diaconus, cum in persecutione Diocletiani imperatoris christianos normis decretrum parere vidisset et ad idolorum simulacra properare liberaque voce ad resistendum excitavisset, post dira tormenta et abscissionem linguae, in carcere laqueo strangulatus, celebri martyrio coronatus est (304). [... qui, témpore Galérii Imperatóris, cum Asclepíades Præféctus in Ecclésiam irrúmperet eámque fúnditus conarétur evértere, céteros Christiános hortátus est ut ei contradícerent, ideóque, post dira torménta et abscissiónem linguæ (sine qua tamen Dei præcónia loquebátur), in cárcere strangulátus láqueo, célebri martýrio coronátur. Passus est étiam ante ipsum puérulus, nómine Bárula, qui, cum fuísset ab eódem interrogátus Præfécto utrum mélius esset unum Deum cólere an plures deos, atque in unum Deum, quem Christiáni colunt, credéndum esse respondísset, proptérea, verbéribus cæsus, iussus est decollári. Mart. Ant.]

3*. Columbariis in pago Bituricensi Aquitaniae, sancti Patrocli, presbyteri, qui eremita et missionarius exstitit (c 576). 

4*. In Britannia Minore, sancti Maudeti, abbatis, qui in deserta insula vitam duxit monasticam et, magister vitae spiritalis, plures sanctos in numerum discipulorum congregavit (s VI).
 
5*. Constantiae in Neustria, sancti Romacharii, episcopi (s VI). 

6*. In pago Vellaico Aquitaniae, sancti Theofredi, abbatis et martyris (c 752). 

7. Turonis in Neustria, transitus sancti Odonis, abbatis Cluniacensis, qui observantiam monasticam iuxta Regulam sancti Benedicti et disciplinam sancti Benedicti Anianensis instauravit (942). 

8*. Nagasakii in Iaponia, beatorum martyrum Leonardi Kimura, religiosi e Societate Iesu, Andreae Murayama Tokuan, Cosmae Takeya, Ioannis Yoshida Shoun, Dominici Jorge, qui pro christiano 
nomine igne cremati sunt (1619). 

9. In urbe Sancto Carolo in Missuria e Civitatibus Foederatis Americae Septemtrionalis, sanctae Philippinae Duchesne, virginis e Sororibus a Sacro Corde Iesu, quae, in Gallia nata, perturbatione in patria saeviente, communitatem religiosam aggregavit et in Americam transiens multas scholas instituit (1852).
 
10*. Fabrateriae apud Frusinonem in Italia, beati Grimoaldi a Purificatione (Ferdinandi) Santamaria, religiosi e Congregatione Passionis, qui, dum fervore et gaudio ad sacerdotium se parabat, morbo correptus pie obiit (1902). 

11 *. In vico Wal-Ruda in Polonia, beatae Carolinae Kozka, virginis et martyris, quae, bello flagrante, cum a milite castitatem suam defendere voluisset, ense concussa adhuc adulescens pro Christo occubuit (1914). 

12*. Apud Matritum in Hispania, beatarum Mariae a Refugio (Mariae Gabrielae) Hinojosa y Naveros et quinque sociarum, virginum ex Ordine Visitationis Sanctae Mariae et martyrum, quae, persecutione saeviente, in monasterium reclusae, sed dolose a militianis apprehensae, plumbis caesae ad Christum Sponsum migraverunt. Quarum nomina: beatarum Teresia Maria (Laura) Cavestany y Anduaga, Iosepha Maria (Maria del Carmen) Barrera y Izaguirre, Maria Agnes (Agnes) Zudaire y Galdeano, Maria Angela (Martina) Olaizola y Garagarza, Maria Engratia (Iosepha Ioachima) Lecuona y Aramburu (1936). 

Quartodecimo Kalendas Decembris

Dedicación de las basílicas de los santos Pedro y Pablo, apóstoles. La primera de ellas fue edificada por el emperador Constantino sobre el sepulcro de san Pedro en la colina del Vaticano, y al deteriorarse por el paso de los años fue reconstruida con mayor amplitud y de nuevo consagrada en este mismo día de su aniversario. La otra, edificada por los emperadores Teodosio y Valentiniano en la vía Ostiense, después de quedar aniquilada por un lamentable incendio fue reedificada en su totalidad y dedicada el diez de diciembre. Con su común conmemoración se quiere significar, de algún modo, la fraternidad de los apóstoles y la unidad en Iglesia (1626; 1854).

En Antioquía, de Siria, san Román, mártir, diácono en Iglesia de Cesarea, que cuando vio, en la persecución bajo el emperador Diocleciano, que los cristianos obedecían sus decretos y se acercaban a las estatuas de los ídolos, les exhortó en público a la resistencia, por lo cual, tras crueles tormentos y cortarle la lengua, fue estrangulado en la cárcel, consumando así su glorioso martirio (304).

3*. En Colombiers, en la región de Bourges, en Aquitania, san Patroclo, presbítero, que fue ermitaño y misionero (c. 576).

4*. En la Bretaña Menor, san Maudeto, abad, que hizo vida monástica en una isla desierta y, como maestro de vida espiritual, reunió a muchos santos entre el número de sus discípulos (s. VI).

5*. En Constanza, de Neustria, san Romacario, obispo (s. VI).

6*. En la región de Calmeliac, en Aquitania, san Teofredo, abad y mártir (c. 752).

7. En Tours, de Neustria, tránsito de san Odón, abad de Cluny, que instauró la observancia monástica según la Regla de san Benito y la disciplina de san Benito de Aniano (942).

*En Nagasaki, de Japón, beatos mártires Leonardo Kimura, religioso de la Compañía de Jesús, y Andrés Murayama Tokuan, Cosme Taquekeya, Juan Yoshida Shoun y Domingo Jorge, todos los cuales, por el nombre de Cristo, fueron quemados vivos (1619).

9. En la ciudad de San Carlos, en el estado de Missouri, de los Estados Unidos de Norteamérica, santa Filipina Duchesne, virgen, de las Hermanas del Sagrado Corazón, que, nacida en Francia, durante la Revolución Francesa reunió la comunidad religiosa y, trasladándose a América, abrió allí muchas escuelas (1852).

10*. En Ceccano, junto a Frosinone, en Italia, beato Grimoaldo de la Purificación (Fernando) Santamaría, religioso de la Congregación de Pasionistas, que cuando se preparaba con fervor y alegría al sacerdocio, consumido por la enfermedad murió santamente (1902).

11*. En la aldea Wal-Ruda, en Polonia, beata Carolina Kózka, virgen y mártir, que en el fragor de la guerra, siendo aún adolescente, por amor a Cristo murió atravesada por una espada al querer defender su castidad, agredida por un soldado (1914).

12*. En Madrid, en España, beatas María del Refugio (María Gabriela) Hinojosa y Naveros y cinco compañeras, vírgenes de la Orden de la Visitación de Santa María y mártires, que en la encarnizada persecución permanecieron encerradas en el monasterio, pero, apresadas traidoramente por los milicianos, fueron fusiladas, saliendo así al encuentro del Señor (1936).

Quartodecimo Kalendas Decembris

Comments