The Martyrologium Romanum for tomorrow the 15th day before the Kalends of December

Quintodécimo Kaléndas Decémbris Luna vicésima tértia Anno Dómini 2022

Memoria sanctae Elisabeth Hungariae, quae adhuc puellula, nupta est Ludovico, comiti Thuringiae, cui tres genuit filios; vidua effecta, post graves aerumnas fortiter sustentas, iam dudum rerum coelestium meditationi intenta, Marburgi in Germania in nosocomium se recepit, quod condiderat, paupertatem amplectens et in infirmos inopesque curandos se impendens ad ultimum usque spiritum vitae, anno retatis vigesimo quinto (1231). 

Alexandríæ sancti Dionýsii Epíscopi, summæ eruditiónis viri, qui, multis confessiónibus clarus et pro passiónum tormentorúmque diversitáte magníficus, plenus diérum Conféssor quiévit, Valeriáni et Galliéni Imperatórum tempóribus (265 tr).

Neocaesareae in Ponto, sancti Gregorii, episcopi, qui adulescens fidem christianam amplexus est et, sive in humana sive in divina scientia progressus, episcopus ordinatus est, doctrina, virtutibus, laboribus apostolicis clarus et propter plurima signa ab ipso patrata Thaumaturgus appellatus (270 tr). 

Caesareae in Palaestina, sanctorum Alphaei et Zachaei, martyrum, qui, primo anno persecutionis Diocletiani imperatoris, cum solum Deum et Christum regem Iesum firmiter confessi essent, post multa tormenta capitalem sententiam subierunt (303). 

Cordubae in Hispania Baetica, sanctorum germanórum Aciscli et Victoriae, martyrum, qui, in eádem persecutióne, Diónis Prǽsidis iussu sævíssime cruciáti sunt, et illústri passióne corónas a Dómino meruérunt (304).

Floréntiæ sancti Eugénii Confessóris, qui fuit Diáconus beáti Zenóbii, eiúsdem civitátis Epíscopi (422 tr).

Aureliani in Gallia Lugdunensi, sancti Aniani, episcopi, qui, soli Deo confidens, cuius adiutorium orationibus lacrimisque crebro impetravit, civitatem suam ab Hunnis obsessam liberavit (c 453).  

Turonis in Neustria, sancti Gregorii, episcopi, qui in hac sede sancto Euphronio successit et historiam Francorum veraci et simplici sermone conscripsit (594). 

*Viennae in Burgundia, sancti Namatii, episcopi, qui tum civilibus officiis recte functus est, tum sedem episcopalem tenuit atque ornavit (599).

*Vitbiae in Northumbria, sanctae Hildae, abbatissae, quae fidem sacramentaque Christi suscepit et, monasterii curae praeposita, ad monachorum ac monialium regularis vitae institutionem, ad pacis et caritatis custodiam, ad laborem et divinarum Scripturarum lectionem tantopere incubuit, ut in terris opera coelestia complevisse haberetur (680). 

*Ramusciae in Rhaetia, sancti Fiorini, presbyteri, curae paroeciali fideliter addicti (856). 

Constantinopoli, sancti Lazari, monachi, qui, in Armenia natus, sacrarum imaginum pictor arte insignis, cum opera sua evertere renuisset, Theophili imperatoris iconoclastae iussu diris suppliciis excruciatus est; mox vero controversia de recto iconarum cultu composita, a Michaele imperatore Tertio Romam missus est ad concordiam et unitatem totius Ecclesire firmandam (c 867). 

*Nucariae in Sicilia, sancti Hugonis, abbatis, qui, a sancto Bernardo Claravallensi missus, ibidem et in Calabria Ordinem Cisterciensem instituit (1172). 

Lincolniae in Anglia, sancti Hugonis, episcopi, qui, ex monacho Cartusiensi ad hanc sedem episcopalem vocatus, tarn in defendendas libertates Ecclesiae quam in Iudaeos e manibus inimicorum eripiendos eximiam operam navavit (1200). 

*Apud Cracoviam in Polonia, beatae Salomeae, quae, regina Haliciensis, coniuge rege Colomano defuncto, Regulam Clarissarum professa est et abbatissae munere sancte functa in monasterio ab ipsa condito (1268). 

Helpithis prope Islebiam in Saxonia, natalis sanctae Gertrudis Virginis ex Ordine sancti Benedícti Abbatissae Ecclesiae Doctoris, quæ dono revelatiónum clara éxstitit. Ipsíus tamen festívitas prídie huius diéi celebrátur (1301/1302).

Assumptione in Paraquaria, sancti Ioannis del Castillo, presbyteri e Societate Iesu et martyris, qui in vico « reductione » nuncupato, eodem anno a sancto Rocho Gonzalez fundato et eius curis commisso, iussu viri magicis artibus addicti diris suppliciis affectus et lapidibus obrutus, pro Christo occubuit (1628).

Nagasakii in Iaponia, sanctorum Iordani (Hyacinthi) Ansalone et Thomae Hioji Rokuzayemon Nishi, presbyterorum ex Ordine Praedicatorum et martyrum, quorum prior primum in insulis Philippinis, dein in Iaponia admodum pro Evangelio adlaboravit; alter vero in insula Formosa et, ultimis annis, in patria sua sedulus fuit in regione Nagasakiensi fidei propagator, donec uterque invicto animo sub supremo duce Tokugawa Yemitsu septem dies in furca et fovea diris tormentis excruciatus occubuit (1634). 

*In aequoribus ponti ad litus Rupifortii in Gallia, beati Lupi Sebastiani Hunot, presbyteri Senonensis et martyris, qui, tempore gallicae perturbationis ob sacerdotium in tabidam navem coniectus ad ancoras in salo constitutam, omnia captivitatis dira patiens, febribus demum oppressus martyrium complevit (1794). 

*In civitate Capaivca in pago Kioviensi Ucrainae, beati Iosaphat Kocylovskyj, episcopi Premisliensis et martyris, qui, patria regimine in Deum haste oppressa, Christi discipulus fidelis animam reddidit (1947). 

V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.

R. Deo grátias.

In the Old English Martyrology November 17th is the feast of Saint Hild.




LDVM



Quintodecimo Kalendas Decembris

Memoria sanctae Elisabeth Hungariae, quae adhuc puellula, nupta est Ludovico, comiti Thuringiae, cui tres genuit filios; vidua effecta, post graves aerumnas fortiter sustentas, iam dudum rerum coelestium meditationi intenta, Marburgi in Germania in nosocomium se recepit, quod condiderat, paupertatem amplectens et in infirmos inopesque curandos se impendens ad ultimum usque spiritum vitae, anno retatis vigesimo quinto (1231). 

2. Neocaesareae in Ponto, sancti Gregorii, episcopi, qui adulescens fidem christianam amplexus est et, sive in humana sive in divina scientia progressus, episcopus ordinatus est, doctrina, virtutibus, laboribus apostolicis clarus et propter plurima signa ab ipso patrata Thaumaturgus appellatus (270). 

3. Caesareae in Palaestina, sanctorum Alphaei et Zachaei, martyrum, qui, primo anno persecutionis Diocletiani imperatoris, cum solum Deum et Christum regem Iesum firmiter confessi essent, post multa tormenta capitalem sententiam subierunt (303). 

4. Cordubae in Hispania Baetica, sanctorum germanórum Aciscli et Victoriae, martyrum, qui, in eádem persecutióne, Diónis Prǽsidis iussu sævíssime cruciáti sunt, et illústri passióne corónas a Dómino meruérunt (304). 

5. Aureliani in Gallia Lugdunensi, sancti Aniani, episcopi, qui, soli Deo confidens, cuius adiutorium orationibus lacrimisque crebro impetravit, civitatem suam ab Hunnis obsessam liberavit (c 453). 
 
7. Turonis in Neustria, sancti Gregorii, episcopi, qui in hac sede sancto Euphronio successit et historiam Francorum veraci et simplici sermone conscripsit (594). 

6*. Viennae in Burgundia, sancti Namatii, episcopi, qui tum civilibus officiis recte functus est, tum sedem episcopalem tenuit atque ornavit (599).

8*. Vitbiae in Northumbria, sanctae Hildae, abbatissae, quae fidem sacramentaque Christi suscepit et, monasterii curae praeposita, ad monachorum ac monialium regularis vitae institutionem, ad pacis et caritatis custodiam, ad laborem et divinarum Scripturarum lectionem tantopere incubuit, ut in terris opera coelestia complevisse haberetur (680). 

9*. Ramusciae in Rhaetia, sancti Fiorini, presbyteri, curae paroeciali fideliter addicti (856). 

10. Constantinopoli, sancti Lazari, monachi, qui, in Armenia natus, sacrarum imaginum pictor arte insignis, cum opera sua evertere renuisset, Theophili imperatoris iconoclastae iussu diris suppliciis excruciatus est; mox vero controversia de recto iconarum cultu composita, a Michaele imperatore Tertio Romam missus est ad concordiam et unitatem totius Ecclesire firmandam (c 867). 

11 *. Nucariae in Sicilia, sancti Hugonis, abbatis, qui, a sancto Bernardo Claravallensi missus, ibidem et in Calabria Ordinem Cisterciensem instituit (1172). 

12. Lincolniae in Anglia, sancti Hugonis, episcopi, qui, ex monacho Cartusiensi ad hanc sedem episcopalem vocatus, tarn in defendendas libertates Ecclesiae quam in Iudaeos e manibus inimicorum eripiendos eximiam operam navavit (1200). 

13*. Apud Cracoviam in Polonia, beatae Salomeae, quae, regina Haliciensis, coniuge rege Colomano defuncto, Regulam Clarissarum professa est et abbatissae munere sancte functa in monasterio ab ipsa 
condito (1268). 

14. Helpithis prope Islebiam in Saxonia, natalis sanctae Gertrudis Virginis ex Ordine sancti Benedícti Abbatissae Ecclesiae Doctoris,    quæ dono revelatiónum clara éxstitit. Ipsíus tamen festívitas prídie huius diéi celebrátur (1301/1302).

15. Assumptione in Paraquaria, sancti Ioannis del Castillo, presbyteri e Societate Iesu et martyris, qui in vico « reductione » nuncupato, eodem anno a sancto Rocho Gonzalez fundato et eius curis commisso, iussu viri magicis artibus addicti diris suppliciis affectus et lapidibus obrutus, pro Christo occubuit (1628). 

16. Nagasakii in Iaponia, sanctorum Iordani (Hyacinthi) Ansalone  et Thomae Hioji Rokuzayemon Nishi, presbyterorum ex Ordine Praedicatorum et martyrum, quorum prior primum in insulis Philippinis, dein in Iaponia admodum pro Evangelio adlaboravit; alter vero in insula Formosa et, ultimis annis, in patria sua sedulus fuit in regione Nagasakiensi fidei propagator, donec uterque invicto animo sub supremo duce Tokugawa Yemitsu septem dies in furca et fovea diris tormentis excruciatus occubuit (1634). 

17*. In aequoribus ponti ad litus Rupifortii in Gallia, beati Lupi Sebastiani Hunot, presbyteri Senonensis et martyris, qui, tempore gallicae perturbationis ob sacerdotium in tabidam navem coniectus ad ancoras in salo constitutam, omnia captivitatis dira patiens, febribus demum oppressus martyrium complevit (1794). 

18*. In civitate Capaivca in pago Kioviensi Ucrainae, beati Iosaphat Kocylovskyj, episcopi Premisliensis et martyris, qui, patria regimine in Deum haste oppressa, Christi discipulus fidelis animam reddidit (1947). 

Quintodecimo Kalendas Decembris

Memoria de santa Isabel de Hungría, que, siendo casi una niña,  se casó con Luis, langradve de Turingia, a quien dio tres hijos, y al quedar viuda, después de sufrir muchas calamidades y siempre inclinada a la meditación de las cosas celestiales, se retiró a Marburgo, en un hospital que ella misma había fundado, donde, abrazándose a la pobreza, se dedicó al cuidado de los enfermos y de los pobres hasta el último suspiro de su vida, que fue a los veinticinco  años de edad (1231).

2. En Neocesarea, del Ponto, san Gregorio, obispo, que, siendo aun adolescente, abrazó la fe cristiana, fue progresando en las ciencias divinas y humanas, y, ordenado obispo, brilló por su doctrina, virtudes y trabajos apostólicos. Por los incontables milagros que realizó, se le llamó “Taumaturgo” (270).

3. En Cesarea de Palestina, santos Alfeo y Zaqueo, mártires, que por confesar con todas sus fuerzas a Dios y a Jesucristo Rey, después de muchos tormentos fueron condenados a muerte, en el primer año de la persecución ordenada por el emperador Diocleciano (303).

En la ciudad de Córdoba, en la Hispania Bética, santos Acisclo y Victoria, mártires (304).

5. En Orleáns, de la Galia Lugdunense, san Aniano, obispo, que, confiando sólo en Dios, cuyo auxilio no cesaba de pedir con oraciones y lágrimas, liberó a su ciudad, asediada por los hunos (c. 453).

6*. En Vienne, de la Burgundia, san Namacio, obispo, que desempeñó ectamente los mimos oficios civiles que rigió y honró la sede episcopal (599).

7. En Tours, de Neustria, san Gregorio, obispo, sucesor de san Eufronio, que escribió en lenguaje claro y sencillo la historia de los francos (594).

8*. En Whitby, de Nortumbría, santa Hilda, abadesa, la cual, después de abrazar la fe y recibir los sacramentos de Cristo, puesta al frente de su monasterio, tanto se entregó a la formación de los monjes y monjas en la vida regular, al mantenimiento de la paz y la armonía, al trabajo y a la lectura de las divinas Escrituras, que parecía realizar en la tierra tareas celestiales (680).

9*. En Rëmus, de la Recia, san Florino, presbítero, fielmente dedicado a la cura parroquial (856).

10. En Constantinopla, san Lázaro, monje, nacido en Armenia, que insigne en la pintura artística de imágenes sagradas, al negarse a destruir sus obras por orden del emperador iconoclasta Teófilo, fue atormentado con crueles suplicios, pero después, apaciguadas las controversias sobre el debido culto a las imágenes, el emperador Miguel III le envió a Roma para afianzar la concordia y unidad de toda la Iglesia (c. 867).

11. En Noaria, de Sicilia, san Hugo, abad, que, enviado por san Bernardo de Claraval, estableció la Orden cisterciense allí mismo y en Calabria (1172).

12. En Lincoln, en Inglaterra, san Hugo, obispo, que era monje cartujo cuando fue llamado a regir la iglesia de esta ciudad, donde realizó un trabajo excelente, lo mismo en la defensa de las libertades de la Iglesia que en arrancar a los judíos de las manos de sus enemigos (1200).

13*. En Cracovia, de Polonia, beata Salomé, reina de Halicz (Galizia), que, fallecido su esposo, el rey Colomano, profesó la Regla de las clarisas y desempeñó santamente el cargo de abadesa en un monasterio fundado por ella misma (1268).

14. En Helfta, cerca de Eisleben, en Sajonia, día de la muerte de santa Gertrudis, virgen, cuya memoria se celebra el día anterior (1301/1302).

15. En Asunción, del Paraguay, san Juan del Castillo, presbítero de la Compañía de Jesús y mártir, que en el poblado de las reducciones fundado en el mismo año por san Roque González y encomendado a sus cuidados, por mandato de un individuo aficionado a artes mágicas, fue maltratado con crueles suplicios y finalmente apedreado, muriendo por Cristo (1628).

16. En Nagasaki, del Japón, santos Jordán (Jacinto) Ansalone y Tomás Hioji Rokuzayemon Nishi, presbíteros dominicos y mártires. El primero trabajó denodadamente por el Evangelio en las islas Filipinas, antes de pasar al Japón, y el segundo en la isla de Formosa, aunque después, en sus últimos años y en su misma patria, fue incansable propagador de la fe en la región de Nagasaki, hasta que ambos, con ánimo invicto, por orden del gobernador Tokugawa Yemitsu, durante siete días fueron sometidos a los crueles tormentos de la horca y de la hoya, hasta entregar su vida (1634).

17*. En el mar ante la ciudad de Rochefort, en Francia, beato Lope Sebastián Hunot, presbítero de Sens y mártir, que durante la Revolución Francesa, por su condición de sacerdote, fue arrojado a una vieja nave allí anclada, donde padeció toda la dureza de la cautividad y completó el martirio víctima de las fiebres (1794).

18*. En la ciudad de Capaivca, en el territorio de Kiev, en Ucrania, beato Josafat Kocylovskyj, obispo de Przemysl y mártir, que durante la opresión a su patria por un régimen enemigo de Dios, entregó su alma como fiel discípulo de Cristo (1947).

Quintodecimo Kalendas Decembris




Comments