The Martyrologium Romanum for the 17th day before the Kalends of November

Décimo séptimo Kaléndas Novémbris Luna vicésima Anno Dómini 2022

Hierosolymae, commemoratio sancti Longini, qui miles colitur latus Domini cruci affixi lancea aperiens (s I). 

In Africa sanctórum Mártyrum ducentórum septuagínta, páriter coronatórum.

Item sanctórum Saturníni, Nérei et aliórum trecentórum sexagínta quinque Mártyrum (304 tr).

Colóniæ Agrippínæ [In agro Tullensi Galliae Mrec] sancti Elíphii Mártyris, sub Juliáno Apóstata (a 363 tr s IV Mrec). 

In território Bituricénsi sancti Ambrósii, Epíscopi Caturcénsis.

Tréviris sancti Florentíni Epíscopi (s IV tr).

In Africa Sanctórum Martiniáni et Saturiáni, cum duóbus eórum frátribus; qui, témpore Wandálicæ persecutiónis, sub Rege Ariáno Genseríco, cum servi essent cujúsdam Wándali, et a sancta Máxima Vírgine, ipsórum consérva, ad Christi fidem convérsi fuíssent, omnes ab hærético illórum dómino, pro constántia fídei cathólicæ, primum nodósis fústibus cæsi sunt et usque ad ossa laniáti. Sed, cum talia multo témpore pateréntur, et sequénti die nihilóminus redderéntur semper incólumes, exsílio tandem relegántur; ubi, cum multos barbarórum ad Christi convertíssent fidem, et a Románo Pontífice Presbýterum aliósque minístros, qui eos baptizárent, obtinuíssent, novíssime, vinctis pédibus post terga curréntium quadrigárum, inter spinósa loca silvárum jussi sunt páriter interíre. Máxima vero, post multos superátos agónes divínitus liberáta, in monastério, multárum Vírginum Mater, sancto fine quiévit (s V). 

Apud Arbonam in Germania, sancti Galli, presbyteri et monachi, qui, adhuc puer a sancto Columbano in monasterium Bancorense Hiberniae exceptus, demum in hac regione sedulo Evangelium propagavit et monasticis fratres imbuit disciplinis, donec prope centenarius in Deo quievit (645). 

Mogúntiæ sancti Lulli Epíscopi et Confessóris, qui natus est in Angliae regione Saxonorum occidentalium (686 tr).

In monastério Dervénsi, in Gállia, sancti Berchárii, Abbátis et Mártyris (696 tr).

In territorio Lemovicensi Aquitaniae, sanctorum Amandi eiusque discipuli Iuniani, eremitarum (s VI). 

*Noviomi in Neustria, sancti Mummolini, episcopi, qui primum monachus in opere missionis sanctum Audomarum adiuvit, dein in sede episcopali sancto Eligio successit (c 680). 

In monasterio Heresfeldensi in Franconia Germaniae, sancti Lulli, episcopi Moguntini, qui, sancti Bonifatii in praedicationis munere socius et adiutor, ab ipso episcopus ordinatus est, ut presbyteris magister, monachis Regulae doctor, populo christiano fidelis praedicator et pastor esset (786). 

*In pago Ratiatensi prope Nannetes in Britannia Minore, sancti Vitalis, eremitae (s VIII). 

*In pago Mirapicensi ad Pyrenaeos in Gallia, sancti Gauderici, agricolae, pietate erga Dei Genetricem clari (c 900). 

*Brivate apud Arvernos in Aquitania, sanctae Bonitae, virginis (s IX/XI). 

*Apud Apamias ad Pyrenaeos item in Gallia, sancti Anastasii, monachi, qui, Venetiis natus, primum vitam duxit eremiticam in Tumbella insula prope Montem Sancti Michaelis, dein monasticam Cluniaci, demum ultimos per annos in solitudine secessit (c 1085).

Convenis item apud montes Pyrenaeos Galliae, sancti Bertrandi, episcopi, qui consiliis a sancto Gregorio papa Septimo captis ad reformandam Ecclesiam strenue interfuit, civitatem suam incultu temporis eversam restituit et apud cathedralem ecclesiam ab integro exstructam canonicos regulares disciplina sancti Augustini adstrictos instituit (c 1123). 

*In monasterio Igniensi pagi Galliae Remensis, transitus beati Gerardi Claravallensis, abbatis, qui in hoc coenobio visitando a monacho nequam occisus est (1177). 

Sanctae Hedwigis, religiosae, quae, bavara genere et Polonorum dux, pauperum auxilio magnopere dedita, pro quibus hospitia fundavit et, post mortem coniugis sui Henrici ducis, in monasterio monialium Cisterciensium, quod ipsa erexerat cuique filia eius Gertrudis praeerat abbatissa, reliquos vitae annos operose transegit. Obiit vero Trebnitii in Polonia die decima quinta octobris (1243). 

Sanctae Margaritae Mariae Alacoque, virginis, quae, monialibus Ordinis Visitatianis beatae Mariae adnumerata, mirum in modum in via perfectionis cucurrit et, mysticis donis praedita, praesertim de devotione erga sacratissimum Cor Iesu sollicita 
fuit, ad cuius cultum in Ecclesiam promovendum multa gessit. Paredii Monachorum in pago Galliae Augustodunensi die decima septima octobris in Domino quievit (1690). 

Muri in Lucania, sancti Gerardi Maiella, religiosi e Congregatione Sanctissimi Redemptoris, qui, impetu amoris in Deum captus, ubique asperrimum vitae genus amplexus est et, Dei animarumque zelo consumptus, adhuc iuvenis pie quievit (1755). 

*Prope Cracoviam in Polonia in campo exitii Oswiecim seu Auschwitz, beatorum Aniceti Koplinski, ex Ordine Fratrum Minorum Capuccinorum, et Iosephi Jankowski, e Societate Apostolatus Catholici, presbyterorum et martyrum, qui, patria more militari a sectatoribus nefariae doctrinae hominibus et fidei infensae invasa, alter in conclave mortifero vapore inquinatum conditus, alter a vigilibus castri trucidatus, Christi fidem ad mortem usque testati sunt (1941).

*En Inde, le bienheureux Agostino Thevarparampil (Kunjachan), prêtre indien de rite Syro-Malabar, apôtre des intouchables (1973). [béatifié le 30 avril 2006 par Benoît XVI]

V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.

R. Deo grátias.

In the Old English Martyrology there is no saint marked on October 16th.



 
Decimo septimo Kalendas Novembris

Sanctae Hedwigis, religiosae, quae, bavara genere et Polonorum 
dux, pauperum auxilio magnopere dedita, pro quibus 
hospitia fundavit et, post mortem coniugis sui Henrici ducis, in 
monasterio monialium Cisterciensium, quod ipsa erexerat cuique filia eius Gertrudis praeerat abbatissa, reliquos vitae annos 
operose transegit. Obiit vero Trebnitii in Polonia die decima 
quinta octobris (1243). 

Sanctae Margaritae Mariae Alacoque, virginis, quae, monialibus 
Ordinis Visitatianis beatae Mariae adnumerata, mirum in 
modum in via perfectionis cucurrit et, mysticis donis praedita, 
praesertim de devotione erga sacratissimum Cor Iesu sollicita 
fuit, ad cuius cultum in Ecclesiam promovendum multa gessit. 
Paredii Monachorum in pago Galliae Augustodunensi die decima septima octobris in Domino quievit (1690). 

3. Hierosolymae, commemoratio sancti Longini, qui miles colitur 
latus Domini cruci affixi lancea aperiens (s I). 

4. In agro Tullensi Galliae, sancti Eliphii, qui martyrii coronam 
accepisse traditur (s IV). 

5. Commemoratio sanctorum Martiniani et Saturiani, martyrum in 
Africa, cum duobus fratribus eorum, qui, tempore vandalicae persecutionis, sub Genserico rege ariano, cum Vandali cuiusdam servi essent, a sancta Maxima virgine, ipsorum conserva, ad Christi fidem conversi, pro constantia fidei catholicae primum nodosis fustibus caesi sunt et usque ad ossa laniati, dein inter Mauras exsules relegati, ubi, cum nonnullos ad fidem Christi adduxissent, morte damnati sunt; Maxima vero, post multos superatos agones liberata, in monasterio multarum virginum mater sancto fine quievit (s V). 

6. In territorio Lemovicensi Aquitaniae, sanctorum Amandi eiusque discipuli Iuniani, eremitarum (s VI). 

7. Apud Arbonam in Germania, sancti Galli, presbyteri et monachi, qui, adhuc puer a sancto Columbano in monasterium Bancorense 
Hiberniae exceptus, demum in hac regione sedulo Evangelium propagavit et monasticis fratres imbuit disciplinis, donec prope centenarius in Deo quievit (645). 

8*. Noviomi in Neustria, sancti Mummolini, episcopi, qui primum 
monachus in opere missionis sanctum Audomarum adiuvit, dein in 
sede episcopali sancto Eligio successit (c 680). 

9. In monasterio Heresfeldensi in Franconia Germaniae, sancti 
Lulli, episcopi Moguntini, qui, sancti Bonifatii in praedicationis munere socius et adiutor, ab ipso episcopus ordinatus est, ut presbyteris magister, monachis Regulae doctor, populo christiano fidelis praedicator et pastor esset (786). 

10*. · 1n pago Ratiatensi prope Nannetes in Britannia Minore, sancti 
Vitalis, eremitae (s VIII). 

11 *. In pago Mirapicensi ad Pyrenaeos in Gallia, sancti Gauderici, 
agricolae, pietate erga Dei Genetricem clari (c 900). 

12*. Brivate apud Arvernos in Aquitania, sanctae Bonitae, virginis (s IX/XI). 

13*. Apud Apamias ad Pyrenaeos item in Gallia, sancti Anastasii, 
monachi, qui, Venetiis natus, primum vitam duxit eremiticam in 
Tumbella insula prope Montem Sancti Michaelis, dein monasticam 
Cluniaci, demum ultimos per annos in solitudine secessit (c 1085). 

14. Convenis item apud montes Pyrenaeos Galliae, sancti Bertrandi, 
episcopi, qui consiliis a sancto Gregorio papa Septimo captis ad reformandam Ecclesiam strenue interfuit, civitatem suam incultu temporis eversam restituit et apud cathedralem ecclesiam ab integro exstructam canonicos regulares disciplina sancti Augustini adstrictos instituit (c 1123). 

15*. In monasterio Igniensi pagi Galliae Remensis, transitus beati 
Gerardi Claravallensis, abbatis, qui in hoc coenobio visitando a monacho nequam occisus est (1177). 

16. Muri in Lucania, sancti Gerardi Maiella, religiosi e Congregatione Sanctissimi Redemptoris, qui, impetu amoris in Deum captus, ubique asperrimum vitae genus amplexus est et, Dei animarumque zelo consumptus, adhuc iuvenis pie quievit (1755). 

17*. Prope Cracoviam in Polonia in campo exitii Oswiecim seu Auschwitz, beatorum Aniceti Koplinski, ex Ordine Fratrum Minorum Capuccinorum, et Iosephi Jankowski, e Societate Apostolatus Catholici, presbyterorum et martyrum, qui, patria more militari a sectatoribus nefariae doctrinae hominibus et fidei infensae invasa, alter in conclave mortifero vapore inquinatum conditus, alter a vigilibus castri trucidatus, Christi fidem ad mortem usque testati sunt (1941).

*En Inde, le bienheureux Agostino Thevarparampil (Kunjachan), prêtre indien de rite Syro-Malabar, apôtre des intouchables (1973). [béatifié le 30 avril 2006 par Benoît XVI]

Decimo septimo Kalendas Novembris

Santa Eduvigis, religiosa, que, nacida en Baviera y duquesa de
 Silesia, demostró un gran interés en ayudar a los pobres, para los
cuales fundó hospicios, y, fallecido su marido, se retiró en el monasterio de monjas cistercienses que ella mismo había fundado y del que era abadesa su hija Gertudis, terminando allí sus días, en Trebnitz, el día quince de octubre (1243).

Santa Margarita María Alacoque, virgen, monja de la Orden de la
Visitación de la Virgen María, que progresó de modo admirable en
la vía de la perfección y, enriquecida con gracias místicas, trabajó mucho para propagar el culto al Sagrado Corazón de Jesús, del que era muy devota. Murió en el monasterio de Paray-le-Monial, en la región de Autun, en Francia, el día diecisiete de octubre (1690).

3. En Jerusalén, conmemoración de san Longinos, venerado como el soldado que abrió con la lanza el costado del Señor crucificado (s. I).

4. En la región de Toul, en la Galia, san Elifio, que se es venerado como mártir (s. IV).

5. Conmemoración de los santos Martiniano y Saturiano, mártires en África, junto con dos hermanos suyos, los cuales, durante la persecución llevada por los vándalos bajo el rey arriano Genserico, eran esclavos de un vándalo y fueron convertidos a la fe de Cristo por otra esclava, santa Máxima, virgen. Por su constancia en la fe católica fueron apaleados con varas nudosas hasta descubrir sus huesos y, desterrados a la región de los mauritanos, por convertir a algunos de ellos a la fe de Cristo fueron condenados a muerte.
Santa Máxima, después de superar muchos combates, terminó como madre de muchas vírgenes en un monasterio (s. V).

6. En el territorio de Limoges, en Aquitania, san Amando y su discípulo san Juniano, eremitas (s. VI).

7. Cerca de Arbona, en Germania, san Galo, presbítero y monje, que,
aún adolescente, fue recibido por san Columbano en el monasterio de Bangor, en Hibernia, para dedicarse después a propagar el Evangelio en estas regiones, enseñando a los hermanos la disciplina monástica. Descansó en el Señor ya casi centenario (645).

8*. En Noyon, de Neustria, san Mumolno, obispo, que, siendo monje, ayudó a san Audomaro en la tarea de evangelizar, hasta que fue elegido obispo para suceder a san Eligio (c. 680).

9. En el monasterio de Hersfeld, en la Franconia, de Germania, san Lulo, obispo de Maguncia, que siendo compañero y colaborador de san Bonifacio en la misión de evangelizar, fue ordenado obispo por él, para que fuese maestro de los presbíteros, doctor de la Regla para los monjes, predicador fiel y pastor para el pueblo cristiano (786).

10*. En la región de Retz, cerca de Nantes, en la Bretaña Menor, san Vidal, eremita (s. VIII).

11*. En la región de Mirepoix, cerca de los Pirineos, en la Galia, san Gauderico, agricultor, célebre por su devoción a la Madre de Dios (c. 900).

12*. En Brioude, en la región de los arvernios, en Aquitania, santa Bonita, virgen (s. IX/XI).

13*. Cerca de Pamiers, junto a los Pirineos, también en la Galia, san Anastasio, monje, el cual, nacido en Venecia, abrazó la vida eremítica en la isla de Tombolenia, cerca de Mont-Saint-Michel, pasando después al monasterio de Cluny, para terminar viviendo en soledad los últimos años de su vida (c.1085).

14. En Comminges, de nuevo junto a los Pirineos, en la Galia, san Bertrán o Bertrando, obispo, que, siguiendo los consejos del papa san Gregorio VII, trabajó incansable para la reforma de la Iglesia, reconstruyó su ciudad abandonada y derruida, edificó la iglesia catedral, en la que instituyó una comunidad de canónigos regulares según la Regla de san Agustín (c. 1123).

15*. En el monasterio de Igny, en la región de Reims, en la Galia, muerte del beato Gererdo, abad de Clairvaux, que, durante la visita que hacía en este monasterio, fue asesinado por un monje al que había reprendido (1177).

16. En Muros, de Lucania, san Gerardo Maiella, religioso de la Congregación del Santísimo Redentor, que, lleno de amor por Dios, abrazó un género de vida austera y, consumido por el celo por Dios y las almas, aún joven descansó en el Señor (1755).

17*. Cerca de Cracovia, en Polonia, en el campo de concentración de
Oswiecim o Auschwitz, beatos Aniceto Koplinski, de la Orden de los Hermanos Menores Capuchinos, y José Jankowski, de la Sociedad del Apostolado Católico, presbíteros y mártires, que durante la ocupación militar de su patria por gente contraria a Dios y a la fe, proclamaron su fe en Cristo hasta la muerte, el primero en la cámara de gas y el segundo asesinado por los guardias del campo (1941).

Decimo septimo Kalendas Novembris

1. Mémoire de sainte Edwige, religieuse. Née en Bavière, mariée à Henri le Barbu, duc de Silésie et de Pologne, elle se dévoua avec beaucoup d’élan à venir en aide aux pauvres et construisit pour eux des hospices. Après la mort de son mari, elle passa les dernières années de sa vie, activement, au monastère de moniales cisterciennes qu’elle avait fait édifier à Trzebnicz en Silésie, et dont l’abbesse était sa fille Gertrude, et c’est là qu’elle mourut le 15 octobre 1243.

2. Mémoire de sainte Marguerite-Marie Alacoque, vierge. Entrée à vingt-quatre ans au monastère de la Visitation à Paray-le-Monial en Bourgogne, elle avança de manière admirable sur le chemin de la perfection. Pourvue de dons mystiques, elle se préoccupa avant tout de la dévotion envers le Sacré-Cœur de Jésus, et fit beaucoup pour promouvoir son culte dans l’Église. Elle mourut le 17 octobre 1690.

3. À Jérusalem, commémoraison de saint Longin, dont le nom désigne le soldat qui perça de sa lance le côté du Christ cloué à la croix.

4. À Tulle, Saint Eliphii, martyr

5. Commémoraison des saints Martinien et Saturien, martyrs en Afrique, avec deux de leurs frères. Au Ve siècle, lors de la persécution des Vandales, sous le roi arien Genséric, alors qu’ils étaient esclaves des Vandales, ils furent amenés à la foi du Christ par sainte Maxime, vierge, esclave comme eux. À cause de leur fermeté dans la foi catholique, ils furent frappés de verges à nœuds et lacérés, puis relégués en exil chez les Maures et là, parce qu’ils avaient amené plusieurs à la foi du Christ, ils furent condamnés à mort. Maxime, elle, après avoir surmonté plusieurs combats, fut libérée, et devenue, dans un monastère, la mère d’un grand nombre de vierges, termina saintement sa vie dans la paix.

6. Dans le Limousin, au VIe siècle, les saints Amand et Junian, son disciple, ermites.

7. Près d’Arbone chez les Suisses, vers 645, saint Gall, moine prêtre. Accueilli encore enfant par saint Colomban au monastère de Bangor en Irlande, il le suivit en Gaule et vécut ensuite dans cette région en ermite, mais aussi en prédicateur itinérant de l’Évangile. Presque centenaire, il trouva enfin en Dieu son repos.

8*. À Noyon, vers 686, saint Mommelin, évêque. D’abord moine, il aida saint Omer dans son action missionnaire, puis succéda à saint Éloi sur le siège de Noyon.

9. Au monastère d’Hersfeld en Franconie, l’an 786, le trépas de saint Lul, évêque de Mayence. Il accompagna et aida saint Boniface dans sa mission d’évangélisation, fut ordonné évêque par lui, afin d’être un maître pour les prêtres, un docteur de la Règle pour les moines, un prédicateur et un pasteur fidèle pour le peuple chrétien.

10*. Au pays de Retz dans le diocèse de Nantes, au VIIIe siècle, saint Vital (Viaud), qui vécut en solitaire.

11*. Au pays de Mirepoix dans les Pyrénées, vers 900, saint Gaudéric, laboureur, remarquable par sa piété envers la sainte Mère de Dieu.

12*. À Brioude en Auvergne, vers le Xe ou XIe siècle, sainte Bonite, vierge.

13*. À Pamiers dans les Pyrénées, vers 1085, saint Anastase, moine. Né à Venise, il devint moine au Mont-Saint-Michel, puis mena la vie érémitique dans l’île voisine de Tombelaine, puis de nouveau la vie monastique à Cluny et enfin se retira dans la solitude les dernières années de sa vie.

14. En Comminges, également dans les Pyrénées, vers 1123, saint Bertrand, évêque. Mettant en œuvre les décisions du pape saint Grégoire VII, il s’occupa activement de la réforme de l’Église, restaura sa cité détruite par le cours du temps, et établit, près de sa cathédrale, reconstruite entièrement, des chanoines réguliers astreints à la Règle de saint Augustin.

15*. Au monastère d’Igny dans le pays de Reims, en 1177, le trépas du bienheureux Gérard, abbé de Clairvaux, qui succéda à saint Bernard, et en cours de visite dans cette abbaye, fut tué par un moine dépravé.

16. À Muro Lucano en Basilicate, l’an 1755, saint Gérard Majella, religieux rédemptoriste, qui, saisi d’un élan d’amour pour Dieu, embrassa, partout où il passa, un genre de vie très sévère et, consumé par le zèle de Dieu et des âmes, mourut saintement, encore jeune.

17*. Au camp de concentration d’Auschwitz (Oswiecim), près de Cracovie, l’an 1944, les bienheureux Anicet Koplinski, capucin, et Joseph Jankowski, de la Société d’apostolat catholique, prêtres et martyrs. Alors que la Pologne était soumise au régime nazi, ils furent internés et moururent pour le Christ, le premier, envoyé à la chambre à gaz, le second, massacré par les vigiles du camp.

*En Inde, en 1973, le bienheureux Agostino Thevarparampil (Kunjachan), prêtre indien de rite Syro-Malabar, apôtre des intouchables. (béatifié le 30 avril 2006 par Benoît XVI)

Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.


LDVM


Comments