Another Sunday closer to the end of the year...

And the rain still falls, however gently. Today is the 20th Sunday post Pentecosten, the 4th of October; this week the 2nd Book of the Macchabees begins to be read at Matins.  Yet again I went back to sleep at 0130 instead of following Holy Mass from Saint-Eugène in Paris on the live-stream. My rationalization was, 'at this point, it being the Sunday before the feast of Christ the King, I might as well enjoy an unbroken night's sleep before the long year begins'; pft. Lazy fellow. (Obviously, and at least at half past one in the morning, I continue my 30 years' association of Christ the King with the end of the liturgical year which is when the feast occurs in the Pauline Rite, although in the Traditional Rite some three weeks separate them.)





Introitus. Dan. 3, 31, 29 et 35.
 Omnia, quæ fecísti nobis, Dómine, in vero judício fecísti, quia peccávimus tibi et mandátis tuis non obœdívimus: sed da glóriam nómini tuo, et fac nobíscum secúndum multitúdinem misericórdiæ tuæ. Ps. 118, 1. Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini. ℣. Glória Patri.

Collecta. Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam
placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant. Per Dóminum.

Collecta. Deus, qui omnes hómines vis salvos fíeri et ad agnitiónem veritátis veníre : mitte, quǽsumus, operários in messem tuam, et da eis cum omni fidúcia loqui verbum tuum ; ut sermo tuus currat et clarificétur, et omnes gentes cognóscant te solum Deum verum, et quem misísti Jesum Christum, Fílium tuum, Dóminum nostrum : Qui tecum.

And this is the Sunday 'of the Missions' by disposition of... one of the Piuses, I imagine; I forgot yesterday to add the orations of that commemoration here. And they are omitted from the libellum produced at Saint-E. for today (presumably by someone of the Schola) because... they were erroneously included in last Sunday's, ha. They are, I believe, the orations from the votive Mass pro propaganda fidei.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Ephésios. Ephes. 5, 15-21.
Fratres: Vidéte, quómodo caute ambulétis: non quasi insipiéntes, sed ut sapiéntes, rediméntes tempus, quóniam dies mali sunt. Proptérea nolíte fíeri imprudéntes, sed intellegéntes, quae sit volúntas Dei. Et nolíte inebriári vino, in quo est luxúria: sed implémini Spíritu Sancto, loquéntes vobismetípsis in psalmis et hymnis et cánticis spirituálibus, cantántes et psalléntes in córdibus vestris Dómino: grátias agéntes semper pro ómnibus, in nómine Dómini nostri Jesu Christi, Deo et Patri. Subjecti ínvicem in timóre Christi.

Graduale. Ps. 144, 15-16. Oculi ómnium in te sperant, Dómine: et tu das illis escam in témpore opportúno. ℣. Aperis tu manum tuam: et imples omne ánimal benedictióne.

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 107, 2. Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: cantábo, et psallam tibi, glória mea. Allelúja.

✠ 
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem. Joann. 4, 46-53. In illo témpore: Erat quidam régulus, cujus fílius infirmabátur Caphárnaum. Hic cum audísset, quia Jesus adveníret a Judǽa in Galilǽam, ábiit ad eum, et rogábat eum, ut descénderet et sanáret fílium ejus: incipiébat enim mori. Dixit ergo Jesus ad eum: Nisi signa et prodígia vidéritis, non créditis. Dicit ad eum régulus: Domine, descénde, priúsquam moriátur fílius meus. Dicit ei Jesus: Vade, fílius tuus vivit. Crédidit homo sermóni, quem dixit ei Jesus, et ibat. Jam autem eo descendénte, servi occurrérunt ei et nuntiavérunt, dicéntes, quia fílius ejus víveret. Interrogábat ergo horam ab eis, in qua mélius habúerit. Et dixérunt ei: Quia heri hora séptima relíquit eum febris. Cognóvit ergo pater, quia illa hora erat, in qua dixit ei Jesus: Fílius tuus vivit: et crédidit ipse et domus ejus tota.

Offertorium. Ps. 136, 1. Super flúmina Babylónis illic sédimus et flévimus: dum recordarémur tui, Sion.

Secreta. 
Cœléstem nobis prǽbeant hæc mystéria, quǽsumus, Dómine, medicínam: et vítia nostri cordis expúrgent. Per Dóminum.

Secreta. Protéctor noster, áspice, Deus, et réspice in fáciem Christi tui, qui dedit redemptiónem semetípsum pro ómnibus : et fac ; ut ab ortu solis usque ad occásum magnificétur nomen tuum in géntibus, ac in omni loco sacrificétur et offerátur nómini tuo oblátio munda. Per Dóminum.

Communio. Ps. 118, 49-50. Meménto verbi tui servo tuo, Dómine, in quo mihi spem dedísti: hæc me consoláta est in humilitáte mea.

I believe that the Schola has sung this setting of the Anima Christi previously; the prayer is associated with Saint Ignatius Loyola because he has placed it at the beginning of the Spiritual Exercises. Auguste Chérion (1854-1904) was maître de chapelle at La Madeleine. A favorite prayer of mine ab meae catholicae vitae initio; a friend painted a version of it, as a gift to me, in the year I was baptised. Lost, alas; the painting, ha, not, please God, my friend.





Postcommunio. 
Ut sacris, Dómine, reddámur digni munéribus: fac nos, quǽsumus, tuis semper obœdíre mandátis. Per Dóminum.

Postcommunio. Redemptiónis nostræ múnere vegetáti : quǽsumus, Dómine ; ut, hoc perpétuæ salútis auxílio, fides semper vera profíciat. Per Dóminum.









LDVM


Comments