The Roman Martyrology for tomorrow the Ides of September [September 13]

Idibus Septémbris Luna décima séptima Anno Dómini 2022

Alexandríæ natális beáti Philíppi, patris sanctæ Eugéniæ Vírginis. Hic, dignitátem Præfectúræ Ægýpti déserens, Baptismátis grátiam assecútus est; quem, in oratióne constitútum, iussit Teréntius Præféctus, eius succéssor, gládio iugulári (s III tr).

Ancyrae in Galatia, sanctórum Mártyrum Macróbii et Iuliáni Presbyteris, qui sub Licínio passi sunt (s IV).

Eódem die sancti Ligórii Mártyris, qui a Gentílibus, in erémo degens, ob Christi fidem necátus est (s IV tr).

Andegavi in Gallia Lugdunensi, sancti Maurilii, episcopi, qui, Mediolani natus, sanctum Martinum Turonensem adiit, a quo presbyter ordinatus et ecclesiae Calonnae praepositus est; postea episcopus effectus, ut superstitiones paganorum ruralium profligaret cavit et innúmeris miráculis cláruit (453).

Alexandríæ sancti Eulógii Epíscopi, doctrína et sanctitáte célebris (608 tr).

Apud Vosegos in Neustria, sancti Amati, presbyteri et abbatis, austeritate, ieiuniis et solitudinis amore celebris, qui monasterio Habendensi, quod cum sancto Romarico condiderat, recte praefuit (c 629).

Broili in pago Galliae Ambianensi, transitus sancti Amati Episcopi Sedunensis apud Helvetios et Confessoris, qui iussu Theodorici regis Tertii in exsilium pulsus, ibidem obiit (c 690). 

In insula Tyro Maiore ad Lunae Sinum in Liguria, sancti Venerii, admirándæ sanctitátis viri, eremitae (s VII). 

*Toleti in Hispania, beatae Mariae a Iesu Lopez de Rivas, virginis ex Carmelitarum Discalceatarum Ordine, quae tam in animo quam in corpore cum doloribus Passionis Domini communicavit, semper humilis atque omnia sustinens (1640). 

*In freto Rupifortii ad oram Galliae in squalido navigio ancoris deligato, beati Claudii Dumonet Presbyteri et Martyris, qui, magister artium, in tempestatibus persecutionis in foedam actuariam detrusus, pedibus catenis obstrictus febri consumptus pro Christo occubuit (1794). 

*Almeriae in Vandalicia Hispaniae regione, beati Aurelii Mariae (Benvenuti) Villalon Acebron, fratris Scholarum Christianarum et martyris, in odium Ecclesiae occisi (1936).

V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.

R. Deo grátias.

In the Old English Martyrology there is no feast marked on September 13th.



Idibus Septembris

Memoria sancti Ioannis, episcopi Constantinopolitani et Ecclesiae doctoris, qui, antiochenus genere, sacerdotio initiatus ex aurea sua eloquentia cognomen Chrysstomi meruit; ad sedem illam electus, optimum se praebuit pastorem et fidei magistrum, sed ab inimicis in exsilium eiectus, cum e sancti Innocentii papae Primi decreto inde revocaretur, in itinere, a custodientibus militibus multa mala perpessus, animam Deo reddidit, die decima quarta septembris, apud Comanam in Ponto (407). 

2. Ancyrae in Galatia, sancti Iuliani, presbyteri et martyris sub Licinio imperatore (s IV). 

3. Hierosolymae, dedicatio basilicarum, quas super montem Calvarium et sepulcrum Domini Constantinus imperator pie aedificari voluit (355). 

4. Turonis in Gallia Lugdunensi, sancti Litorii, episcopi, qui primus intra moenia civitatis ecclesiam aedificavit, cum iam antea ibidem 
christiani fuissent (371). 

5. Iuliae Valentiae in Gallia Lugdunensi, sancti Aemiliani, qui primus episcopus huius civitatis colitur (c 374). 

6. Carthagine, sancti Marcellini, martyris, qui, tribunus ac sanctorum Augustini et Hieronymi familiaris, ex invidia tyrannidis Heracleanae, ob catholicae fidei defensionem ab haereticis donatistis innocens 
occisus est (413). 

7. Andegavi in Gallia Lugdunensi, sancti Maurilii, episcopi, qui, 
Mediolani natus, sanctum Martinum Turonensem adiit, a quo presbyter ordinatus et ecclesiae Calonnae praepositus est; postea episcopus effectus, ut superstitiones paganorum ruralium profligaret cavit (453). 

8. Apud Vosegos in Neustria, sancti Amati, presbyteri et abbatis, 
austeritate, ieiuniis et solitudinis amore celebris, qui monasterio 
Habendensi, quod cum sancto Romarico condiderat, recte praefuit (c 629). 

9. In insula Tyro Maiore ad Lunae Sinum in Liguria, sancti Venerii, eremitae (s VII). 

10. Broili in pago Galliae Ambianensi, transitus sancti Amati, episcopi Sedunensis apud Helvetios, qui iussu Theodorici regis Tertii in exsilium pulsus, ibidem obiit (c 690). 

11 *Toleti in Hispania, beatae Mariae a Iesu Lopez de Rivas, virginis ex Ordine Carmelitarum Discalceatarum, quae tam in animo quam in corpore cum doloribus Passionis Domini communicavit, semper 
humilis atque omnia sustinens (1640). 

12*In freto Rupifortii ad oram Galliae in squalido navigio ancoris 
deligato, beati Claudii Dumonet, presbyteri et martyris, qui, magister artium, in tempestatibus persecutionis in foedam actuariam detrusus, pedibus catenis obstrictus febri consumptus pro Christo occubuit (1794). 

13*. Almeriae in Vandalicia Hispaniae regione, beati Aurelii Mariae 
(Benvenuti) Villalon Acebron, fratris Scholarum Christianarum et 
martyris, in odium Ecclesiae occisi (1936).

Idibus Septembris

Memoria de san Juan, obispo de Constantinopla y doctor de la
 Iglesia, antioqueño de nacimiento, que, ordenado presbítero,
llegó a ser llamado “Crisóstomo” por su gran elocuencia. Gran pastor y maestro de la fe en la sede constantinopolitana, sufrió el destierro por la facción de sus enemigos, y al volver del exilio por decreto del papa san Inocencio I, como consecuencia de los maltratos
recibidos de sus guardas durante el camino de regreso, entregó su
alma a Dios en Comana, localidad del Ponto, el catorce de septiembre (407).

2. En Ancira, de Galacia (hoy Ankara, en Turquía), san Julián, presbítero, mártir bajo el emperador Licinio (s. IV).

3. En Jerusalén, dedicación de las basílicas construidas piadosamente, por voluntad del emperador Constantino, sobre el monte Calvario y el Sepulcro del Señor (355).

4. En Tours, en la Galia Lugdunense (hoy Francia), san Litorio, obispo, primer constructor de una iglesia dentro de los muros de la ciudad, por haber ya cristianos en ella (371).

5. En Valence, de la Galia Lugdunense, san Emiliano, venerado como primer obispo de esta ciudad (post 374).

6. En Cartago, en África, san Marcelino, mártir, que siendo alto funcionario imperial muy relacionado con los santos Agustín y Jerónimo, se le acusó de ser partidario del usurpador Heraclión y, aún siendo inocente, por defender la fe católica fue asesinado por los herejes donatistas (413).

7. En Angers, en la Galia Lugdunense (hoy Francia), san Maurilio, obispo, nacido en Milán y discípulo de san Martín de Tours, que fue ordenado presbítero por éste, poniéndole al frente del pueblo de Colonna, y después, elevado a obispo, centró su preocupación en desterrar las supersticiones de los campesinos paganos (453).

8. En Sens, de Neustria (hoy Francia), san Amado, presbítero y abad,
célebre por su austeridad, ayunos y amor a la soledad, presidió sabiamente el monasterio de Habend, que había fundado junto con san Romarico (c. 629).

9. En la isla de Tiro Maggiore (hoy Palmarola), a orillas de la bahía de la Spezia, en la Liguria, de Italia, san Venerio, eremita (s. VII).

10. En Bruel-sur-la-Lys, en la Galia Ambianense, tránsito de san Amado, obispo de Sion en la actual Suiza, muerto en el destierro al que le condenó el rey visigodo Teodorico III (c. 690).

11*. En Toledo, en España, beata María de Jesús López de Rivas, virgen, de la Orden de Carmelitas Descalzas, que, humilde y sufriente tanto en el alma como en el cuerpo, vivió unida a los dolores de la Pasión del Señor (1640).

12*. En el litoral frente a Rochefort, en la costa norte de Francia, beato Claudio Dumonet, presbítero y mártir en tiempo de la Revolución Francesa, que siendo profesor, atados sus pies y manos con cadenas, fue recluido en una vieja nave, anclada en el mar, hasta morir enfermo por inanición (1794).

13*. En Almería, de la región española de Andalucía, beato Aurelio María (Bienvenido) Villalón Acebrón, Hermano de las Escuelas Cristianas y mártir, fusilado en odio a la Iglesia (1936)

Idibus Septembris

1. Mémoire de saint Jean, évêque de Constantinople et docteur de l’Église ; originaire d’Antioche, il mérita, une fois ordonné prêtre, le surnom de Chrysostome (Bouche d’Or) à cause du fleuve d’or de son éloquence. Élu au siège de Constantinople, il se montra pasteur excellent et maître de foi, mais il fut envoyé en exil par la faction de ses ennemis. Au moment où le pape saint Innocent Ier le rappelait par décret, sur la route du retour, près de Comane dans le Pont, il rendit son âme à Dieu, le 14 septembre 407, victime des mauvais traitements que lui infligeaient les soldats qui le gardaient.

2. À Ancyre en Galatie, au début du IVe siècle, saint Julien, prêtre et martyr sous l’empereur Licinius.

3. À Jérusalem, en 355, la dédicace des basiliques que l’empereur Constantin voulut, avec piété, construire sur le Calvaire et le saint Sépulcre du Seigneur.

4. À Tours, en 371, saint Lidoire, évêque. De son temps, les chrétiens étaient assez nombreux pour qu’il pût construire la première église dans les murs de la ville.

5. À Valence en Gaule, après 374, saint Émilien, vénéré comme le premier évêque connu de la cité.

6. À Carthage, en 413, saint Marcellin, martyr. Tribun, légat de l’empereur Honorius, ami de saint Augustin et de saint Jérôme, homme de grande piété, il fut impliqué dans la révolte du comte d’Afrique Hilarien et condamné comme criminel d’État ; en réalité, il était poursuivi par les donatistes en raison de sa défense de la foi catholique et fut mis à mort, alors qu’il était innocent.

7. À Angers, en 453, saint Maurille, évêque. Né à Milan, il vint auprès de saint Martin de Tours, qui l’ordonna prêtre et le mit à la tête de l’église de Chalonnes ; devenu ensuite évêque d’Angers, il s’efforça de faire reculer les superstitions des païens des campagnes.

8. Dans les Vosges, au monastère de Remiremont, vers 629, saint Amé, prêtre et abbé. Célèbre par ses austérités, ses jeûnes et son amour de la solitude, il gouverna dignement le monastère qu’il avait construit à Habend avec saint Romaric.

9. Dans l’île de Tino, à l’entrée du golfe de La Spezia sur la côte ligure, saint Vénère, ermite, au VIIe siècle.

10*. Au monastère de Bruel sur la Lys, dans le pays de Thérouanne, vers 690, le trépas de saint Amé, évêque de Sion en Suisse. Envoyé en exil sur l’ordre du roi Théodoric III, il mourut là quelques années plus tard.

11*. À Tolède en Espagne, l’an 1640, la bienheureuse Marie de Jésus Lopez de Rivas, vierge carmélite déchaussée, qui communia aux souffrances de la passion du Seigneur dans son âme et dans son corps, toujours humble et supportant tout.

12*. Sur l’île Madame au large du port de Rochefort, en 1794, le bienheureux Claude Dumonet, prêtre de Mâcon et martyr. Professeur de collège au moment de la Révolution française, il fut déporté à cause de son sacerdoce, dans des conditions inhumaines, sur un bateau négrier, et mourut, rongé de poux et consentant à cette humiliation.

13*. À Almeria en Andalousie, en 1936, le bienheureux Aurèle-Marie (Bienvenu Vilalon Acebron), frère des Écoles chrétiennes et martyr, tué en haine de l’Église, dans la persécution qui sévit au cours de la guerre civile espagnole.


LDVM


Comments