The Roman Martyrology for tomorrow the 8th day before the Kalends of September

Octávo Kaléndas Septémbris Luna vicésima séptima Anno Dómini 2022

Apud Cartháginem sancti Ludovíci Noni, Regis Francórum et Confessóris, vitæ sanctitáte ac miraculórum glória præclári, cuius ossa póstmodum Lutétiam Parisiórum sunt reláta (1270).

Romæ natális sancti Ioséphi Calasánctii, Presbýteri et Confessóris, vitæ innocéntia et miráculis illústris; qui, ad erudiéndam pietáte ac lítteris iuventútem, Ordinem Clericórum Regulárium Páuperum Matris Dei Scholárum Piárum fundávit. Eum Pius Duodécimus, Póntifex Máximus, ómnium Scholárum populárium christianárum ubíque exsisténtium cæléstem apud Deum Patrónum constítuit. Ipsíus tamen festívitas sexto Kaléndas Septémbris recólitur (1648).

Item Romæ sanctórum Mártyrum Eusébii, Pontiáni, Vincéntii et Peregríni; qui, sub Cómmodo Imperatóre, primum in equúleo leváti, nervis quoque disténti, ac deínde fústibus cæsi sunt, flammis circa eórum látera appósitis; et, cum in laude Christi fidelíssime permanérent, plumbátis usque ad emissiónem spíritus sunt mactáti (a 192 tr a s IX).

Romæ prætérea natális beáti Nemésii Diáconi, et fíliæ Lucíllæ Vírginis; qui, cum de fide Christi flecti nequáquam possent, decolláti sunt, iubénte Valeriáno Imperatóre. Ipsórum córpora, a beáto Stéphano Papa sepúlta, deínde a beáto Xysto Secúndo via Appia, prídie Kaléndas Novémbris, honéstius tumuláta, Gregórius Quintus in Diaconíam sanctæ Maríæ Novæ tránstulit, una cum sanctis Symphrónio, Olýmpio Tribúno, huiúsque uxóre Exsupéria et Theodúlo fílio; qui omnes, Symphrónii ópera convérsi et ab eódem sancto Stéphano baptizáti, martýrio coronáti fúerant. Eadem Sanctórum córpora, Gregório Décimo tértio Summo Pontífice, ibídem invénta, sub altári eiúsdem Ecclésiæ honorificéntius collocáta sunt sexto Idus Decémbris (a 260 tr).

In Sýria sancti Iuliáni Mártyris (s III tr).

Item Romæ sancti Genésii Mártyris, qui, primum sub Gentilitáte mimus, cum in theátro, spectánte Diocletiáno Imperatóre, Mystériis Christianórum illudéret, repénte, inspirátus a Deo, convérsus est ad fidem et baptizátus. Mox, Imperatóris iussu, fústibus crudelíssime cæsus, deínde suspénsus in equúleo, et ungulárum diutíssima laceratióne vexátus, lampádibus étiam adústus est; ac tandem, cum in fide Christi persísteret, dicens: « Non est Rex præter Christum, pro quo si míllies occídar, ipsum mihi de ore, ipsum mihi de corde auférre non potéritis », martýrii palmam obtruncatióne cápitis proméruit (303).

Areláte, in Gállia, beáti item Genésii, qui, cum ímpia edícta, quibus Christiáni puniri iubebántur, exceptóris offício fungens, nollet excípere, et, proiéctis in públicum tábulis, se Christiánum esse testarétur, comprehénsus et decollátus est, atque ita martýrii glóriam, próprio cruóre baptizátus, accépit (303/308 tr).

Tarracóne, in Hispánia, sancti Magíni Mártyris (306 tr).

Itálicæ in Hispánia, sancti Gerúntii Epíscopi, qui, Apostolórum témpore, Evangélium in ea província prædicávit, et, post multos labóres, in cárcere quiévit (s IV).

Agathae in Gallia Narbonensi, sancti Severi, abbatis monasterii ab ipso in hac urbe conditi (s V). 

Constantinopoli, sancti Menae Episcopi, qui a sancto Agapito papa ordinatus, communione interdum suspensa cum Vigilio papa reconciliata, magnam ecclesiam ab imperatore Iustiniano aedificatam divinae Sophiae dedicavit (552).

*Attani in pago Lemovicensi Aquitaniae, sancti Aredii, abbatis, qui pro coenobio, quod fundaverat, sapientem regulam composuit e praeceptis haustam variorum monasticae vitae institutorum (591). 

Neápoli, in Campánia, sanctæ Patríciæ Vírginis (c 665 tr).

Ultraiecti in Geldria Austrasiae, sancti Gregorii, abbatis, qui adhuc adulescens sanctum Bonifatium ad Hassiae et Thuringiae conversionem pergentem continua secutus est, dein de ipsius mandato monasterium Sancti Martini abbas rexit et Ecclesiam Ultraiectensem gubernavit (775). 

Apud Montem Falíscum in Etrúria, transitus sancti Thomæ Cantelupe Confessóris, qui Herfordiénsis Ecclésiæ in Anglia Epíscopus éxstitit, 
qui, eruditione clarus, in se severum erga pauperes vero largitorem munificum se exhibuit (1282).  

*Scimabare in Iaponia, beatorum martyrum Michaelis Carvalho, e Societate lesu, Petri Vazquez, ex Ordine Praedicatorum, Ludovici Sotelo et Ludovici Sasanda, presbyterorum, atque Ludovici Baba, religiosi ex Ordine Fratrum Minorum, qui pro Christi fide vivi combusti sunt (1624).

*In foeda actuaria in salo constituta ante oram Rupifortii in Gallia, beati Pauli Ioannis Charles, presbyteri et martyris, qui, prior Cisterciensis, gallica perturbatione saeviente, a sectatoribus propter sacerdotium de monasterio Septem Fontium ad navalia vincula ablatus, inedia morboque correptus occubuit (1794). 

*Cordubae in Argentina, beatae Mariae a Transitu lesu Sacramenti, virginis, quae christianae institutioni pauperis derelictaeque infantiae summam dedit operam et Sorores missionarias e Tertio Ordine Sancti Francisci in Argentina instituit (1885).

*Valentiae in Hispania, beati Aloysii Urbano Lanaspa, presbyteri ex Ordine Praedicatorum et martyris, qui pro Christo egregium peregit certamen (1936).

*A Macas in Aequatoria, beatae Mariae Troncatti Virginis italianae de congregatione Filiarum de Maria Auxiliatrice (1969). [béatifiée le 24 novembre 2012 par Benoît XVI]

V. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.

R. Deo grátias. 

In the Old English Martyrology for the 25th of August are marked the feasts of the Apostle Saint Bartholomew and of Saint Genesius, as in the Martyrologium Romanum.

"On the same day is the feast of the martyr Saint Genesius, who was first some emperor's mimus, that is an actor, and sang disgusting songs before him and played disgusting plays. Then eventually, he then started to read spiritual literature and received baptism. Then the emperor wanted to force him back into pagan worship. Then he said: 'When I received baptism, I saw that God's angel stood and had in writing all the sins which I had ever committed previously. He then washed them all away and erased them with the water of baptism'. Then the emperor ordered him to be beheaded for that."





8o Kalendas Septembris

Sancti Ludovici Noni, quem, regem Galliae, vel domi vel belli 
in christianorum defensionem gesti actuosa fides, iustitia in 
regendo, amor in pauperes et constantia in adversis illustraverunt. Matrimonio contracto, undecim habuit filios, quos optime 
pieque educavit. In colendam vero crucem, coronam ac sepulcrum Domini opes viresque et ipsam vitam impendit, donec 
peste correptus in castris apud Tunetem ad oram Africae septemtrionalis obiit (1270). 

Sancti losephi de Calasanz, presbyteri, qui ad erudiendos 
pueros atque adulescentes in amore et sapientia Evangelii 
schola populares instituit Ordinemque Clericorum Regularium 
Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum Romae fundavit (1648). 

3. Arelate in Provincia, sancti Genesii, martyris, qui, adhuc catechumenus, exceptoris officio fungens, cum contra christianos agere recusavisset, fuga salutem petivit, sed a militibus comprehensus proprio cruore baptizatus est (303). 

4. Italicae prope Hispalim in Baetica Hispaniae, sancti Geruntii, episcopi, qui in carcere traditur obiisse (s IV). 

5*. Agathae in Gallia Narbonensi, sancti Severi, abbatis monasterii 
ab ipso in hac urbe conditi (s V). 

6. Constantinopoli, sancti Menae, episcopi, qui a sancto Agapito 
papa ordinatus, communione interdum suspensa cum Vigilio papa 
reconciliata, magnam ecclesiam ab imperatore Iustiniano aedificatam divinae Sophiae dedicavit (552). 

7*. Attani in pago Lemovicensi Aquitaniae, sancti Aredii, abbatis, 
qui pro coenobio, quod fundaverat, sapientem regulam composuit e 
praeceptis haustam variorum monasticae vitae institutorum (591). 

8. Ultraiecti in Geldria Austrasiae, sancti Gregorii, abbatis, qui adhuc adulescens sanctum Bonifatium ad Hassiae et Thuringiae conversionem pergentem continua secutus est, dein de ipsius mandato monasterium Sancti Martini abbas rexit et Ecclesiam Ultraiectensem gubernavit (775). · 

9. Apud Montem Faliscorum in Tuscia, transitus sancti Thomae 
Cantelupe, episcopi Herefordiensis in Anglia, qui, eruditione cla-
rus, in se severum erga pauperes vero largitorem munificum se 
exhibuit (1282). 

10*. Scimabare in Iaponia, beatorum martyrum Michaelis Carvalho, 
e Societate lesu, Petri Vazquez, ex Ordine Praedicatorum, Ludovici 
Sotelo et Ludovici Sasanda, presbyterorum, atque Ludovici Baba, 
religiosi ex Ordine Fratrum Minorum, qui pro Christi fide vivi combusti sunt (1624). 

11 *. In foeda actuaria in salo constituta ante oram Rupifortii in Gallia, beati Pauli Ioannis Charles, presbyteri et martyris, qui, prior Cisterciensis, gallica perturbatione saeviente, a sectatoribus propter sacerdotium de monasterio Septem Fontium ad navalia vincula ablatus, inedia morboque correptus occubuit (1794). 

12*. Cordubae in Argentina, beatae Mariae a Transitu lesu Sacramenti, virginis, quae christianae institutioni pauperis derelictaeque infantiae summam dedit operam et Sorores missionarias e Tertio Ordine Sancti Francisci in Argentina instituit (1885).

13*. Valentiae in Hispania, beati Aloysii Urbano Lanaspa, presbyteri ex Ordine Praedicatorum et martyris, qui pro Christo egregium peregit certamen (1936).

*A Macas in Aequatoria, beatae Mariae Troncatti Virginis italianae de congregatione Filiarum de Maria Auxiliatrice (1969). [béatifiée le 24 novembre 2012 par Benoît XVI]

8o Kalendas Septembris

San Luis IX, rey de Francia, que, tanto en tiempo de paz como
durante la guerra para defensa de los cristianos, se distinguió por
su fe activa, su justicia en el gobierno, el amor a los pobres y la paciencia en las situaciones adversas. Tuvo once hijos en su matrimonio, a los que educó de una manera inmejorable y piadosa, y gastó sus bienes, fuerzas y su misma vida en la adoración de la Cruz, la Corona y el sepulcro del Señor, hasta que, contagiado de peste, murió en el campamento de Túnez, en la costa de África del Norte (1270).

San José de Calasanz, presbítero, que puso en marcha escuelas
 populares para instruir a niños y adolescentes en el amor y la sabiduría del Evangelio, y fundó en Roma la Orden de Clérigos Regulares Pobres de la Madre de Dios de las Escuelas Pías (1648).

3. En Arlés, de la Provenza, san Genesio, mártir, que todavía catecúmeno y desempeñando el oficio de escribano, al negarse a actuar contra los cristianos buscó la salvación en la huida, pero, detenido por los soldados, fue bautizado con su propia sangre (303).

4. En Itálica, cerca de Hispalis, en la provincia hispánica de Bética, san Geruncio, obispo, que, según la tradición, murió en la cárcel (s. IV).

5. En Agde, en la Galia Narbonense, san Severo, abad del monasterio
que él mismo fundó en esta ciudad (s. V).

6. En Constantinopla, san Menas, obispo, que, ordenado por el papa san Agapito, restableció la comunión temporalmente rota con el papa Vigilio y dedicó la gran iglesia, construida por el emperador Justiniano, en honor a la Divina Sabiduría (552).

7*. En Attane, en el territorio de Limoges, en Aquitania, san Aredio, abad, que compuso una Regla llena de sabiduría para el cenobio que había fundado, extraída de los escritos de distintos autores de vida monástica (591).

8. En Utrech, de Gueldres, en Austrasia, san Gregorio, abad, que, siendo todavía un adolescente, siguió fielmente a san Bonifacio cuando intentaba la conversión de Hesse y Turingia. Posteriormente, y por mandado del mismo, dirigió como abad el monasterio de San Martín y gobernó la iglesia de Utrech (775).

9. En Montefiascone, de la Toscana, muerte de santo Tomás Cantelupe, obispo de Hereford, en Inglaterra, quien, célebre por sus conocimientos, se mostró severo para consigo mismo, pero excepcionalmente espléndido para con los pobres (1282).

10*. En Scimabara, de Japón, beatos mártires Miguel Carvalho, de la Compañía de Jesús; Pedro Vázquez, de la Orden de Predicadores; Luis Sotelo y Luis Sasanda, presbíteros, y Luis Baba, religioso de la Orden de los Hermanos Menores, que fueron quemados vivos a causa de su fe en Cristo (1624).

11*. En un viejo navío anclado ante la costa de Rochefort, en Francia, beato Pablo Juan Charles, presbítero y mártir, que siendo prior en la Orden Cisterciense, en el furor de la Revolución Francesa fue conducido por los perseguidores, por el hecho de ser sacerdote, desde el monasterio de las Sept Fonts a la cárcel naval, en donde murió consumido por el hambre y la enfermedad (1794).

12*. En Córdoba, ciudad de la República Argentina, beata María del Tránsito de Jesús Sacramentado Cabanillas, virgen, que se dedicó con empeño a la formación cristiana de la infancia pobre y abandonada, fundando en ese país el Instituto de las Hermanas Misioneras de la Tercera Orden de San Francisco (1885).

13*. En Valencia, de España, beato Luis Urbano Lanaspa, presbítero de la Orden de Predicadores y mártir, que llevó a cabo una gloriosa prueba por Cristo (1936).


8o Kalendas Septembris

Mémoire de saint Louis, roi de France, qui s’illustra dans son royaume et dans la guerre menée pour la défense des chrétiens par sa foi active, sa justice dans son gouvernement, son amour des pauvres et sa constance dans l’adversité. De son mariage avec Marguerite de Provence, il eut huit enfants, qu’il éleva parfaitement et avec piété. Pour honorer la croix, la couronne d’épines et le sépulcre du Seigneur, il dépensa ses biens, ses forces et jusqu’à sa vie et il mourut de la peste dans son camp aux portes de Tunis en 1270.

Mémoire de saint Joseph de Calasanz, prêtre. D’abord en Aragon, sa patrie, puis à Rome où il mourut en 1648, il établit des écoles populaires pour élever les enfants et les adolescents dans l’amour et la sagesse de l’Évangile et fonda, à Rome, l’Ordre des pauvres Clercs réguliers de la Mère de Dieu des Écoles religieuses.

3.        À Arles en Provence, vers 303, saint Genès, martyr. Encore catéchumène, remplissant l’office de greffier, il refusa d’agir contre les chrétiens, chercha à se sauver en fuyant, mais, arrêté par des soldats, fut baptisé dans son propre sang.

4.        À Talco en Espagne, saint Géronce, évêque, qui serait mort en prison.

5*.        À Agde en Septimanie, vers 500, saint Sever, abbé du monastère qu’il avait fondé dans cette ville.

6.        À Constantinople en 582, saint Ménas, évêque. Ordonné par le pape saint Agapit, il connut des dissensions avec le pape Vigile, mais la réconciliation se fit, et il dédia à la Sagesse divine (Sainte Sophie) la grande église construite par l’empereur Justinien.

7*.        À Attanum, qui prit ensuite son nom, au pays de Limoges, en 591, saint Yrieix (Aredius), abbé. Pour le monastère qu’il avait fondé, il composa une Règle pleine de sagesse à partir des prescriptions de saint Jean Cassien, de saint Basile et d’autres saints abbés.

8.        À Utrecht, en 775, saint Grégoire, abbé. Encore adolescent, il suivit sur-le-champ saint Boniface qui s’en allait implanter le christianisme en Hesse et en Thuringe, et qui le désigna comme abbé du monastère Saint-Martin et pour diriger l’Église d’Utrecht.

9.        Près de Montefiascone en Toscane, l’an 1282, le trépas de saint Thomas de Canteloup, évêque d’Hereford en Angleterre. Prélat de grande érudition et de foi vigoureuse, il se montra sévère envers lui-même, mais dépensier en larges aumônes pour les pauvres. Il mourut après avoir rencontré le pape Martin V à Orvieto.

10*.        À Scimbara au Japon, en 1624, les bienheureux martyrs Michel Carvalho, jésuite, Pierre Vasquez, dominicain, Louis Sotelo et Louis Sasanda, franciscains, tous prêtres, et Louis Baba, religieux franciscain, qui furent brûlés vifs pour la foi du Christ.

11*.        Sur l’île Madame, au large du port de Rochefort, en 1794, le bienheureux Paul-Jean Charles, prêtre et martyr. Il était prieur du monastère cistercien de Sept-Fons quand éclata la Révolution française. Chassé de l’abbaye avec les autres moines, refusant le serment à la Constitution civile du Clergé, il fut déporté sur un bateau négrier et mourut d’inanition et de maladie.

12*.        À Cordoba en Argentine, l’an 1885, la bienheureuse Marie du Passage de Jésus Eucharistie, vierge, qui appliqua toute son action à la formation chrétienne de l’enfance pauvre et abandonnée et fonda l’Institut des Sœurs franciscaines missionnaires d’Argentine

13*.        À Valence en Espagne, en 1936, le bienheureux Louis Urbano Lanaspa, prêtre dominicain et martyr, mis à mort dans la persécution contre l’Église au cours de la guerre civile.

*A Macas en Equateur, la bienheureuse Maria Troncatti, religieuse italienne, Fille de Marie Auxiliatrice (1969). (béatifiée le 24 novembre 2012 par Benoît XVI)


LDVM


Comments