Templum cordis adornemus...

Adam of Saint-Victor's sequence for today's feast of Our Lady's Purification is quite nice, and so I copy it here, from the edition of Dr Juliet Mousseau RSCJ published in the series Dallas Mediaeval Texts and Translations, 18. This is as far as I got today alas; there are 20 strophes. 12 more to go and the translation.

Templum cordis adornemus, novo corde renovemus novum senis gaudium, quod, dum ulnis amplexatur, sic longaevi recreatur longum desiderium.

Stans in signum populorum templum luce, laude chorum, corda replet gloria. Templo puer praesentatus, post in cruce vir oblatus pro peccatis hostia.

Hinc salvator, hinc Maria, puer pius, mater pia moveant tripudium. Sed cum votis perferatur opus lucis, quod signatur luce luminarium.

Verbum patris lux est vera, virginalis caro cera, Christus splendens cereus. Cor illustrat ad sophiam, qua virtutis rapit viam vittis erroneus.

Christum tenens per amorem bene iuxtra festi morem gestat lumen cereum. Sicut senex verbum patris votis, strinxit pignus matris brachiis corporeum.

Gaude, mater genitoris, simplex intus, munda foriis, carens ruga, macula, a dilecto praeelecta, ab electo praedilecta Deo muliercula. 

Omnis decor tenebrescit, deformatur, inhorrescit tuum intuentibus. Omnis sapor amarescit, reprobatur et sordescit tuum praegustantibus. 

Omnis odor redolere non videtur, sed olere tuum odorantibus. Omnis amor aut deponi prorsus solet aut postponi tuum nutrientibus.

Decens maris luminare, decus matrum singulare, vera parens veritatis, viae, vitae, pietatis, medicine saeculi. Vena vivi fontis viitae sitienda cunctis rite, sano dulcis et languenti, salutaris fatiscenti confortantis poculi.

Fons signate sanctitate, rivos funde, nos infunde. Fons hortorum internorum, riga mentes arescentes unda tui rivuli. Fons redundans, sis inundans, cordis prava quaeque lava. Fons illimis, munde nimis, ab immundo munda mundo cor mundani populi. 





LDVM


Comments